ที่มาที่ไป ได้มาอย่างไร มีประวัติอย่างไร
สวัสดีฮะ ผม "ชับบี้" นะฮะ ตอนนี้ผมอายุ
1 ปี 5 เดือน ... บอกไว้ก่อนเลยนะฮะว่า
ผมน่ะเพลย์บอยตัวพ่อเลยเห็นผู้หญิง
เป็นไม่ได้ ต้องวิ่งเข้าใส่ตลอดเลย ...

     แม่เล่าให้ฟังว่า ก่อนที่จะได้ผมมา
เลี้ยงแม่เลี้ยงแมวอยู่ตัวนึงชื่อว่า บู้บี้
แม่รักแมวตัวนี้มาก แต่เมื่อวันที่ 19 พ.ย.
2555 บู้บี้ก็จากแม่ไปแม่เสียใจมาก
พยามทำใจเท่าไหร่ก็ยังทำใจไม่ได้สักที
แม่เลยตัดสินใจขออนุญาตที่บ้านว่า
อยากเลี้ยงน้องหมาโดยพยายามหา
น้องหมาที่เกิด หลังวันที่ 19 พ.ย. 2555
จนในที่สุดก็ได้เจอกับผมที่เชียงใหม่
แม่บอกว่าผมเป็นหัวโจกของบรรดาพี่ๆ
น้องๆ ทั้งหมด ...ตอนแม่พาผมกลับมา
ที่บ้าน ตลอดทางที่ขับรถจากเชียงใหม่
ถึงกรุงเทพ ผมอ้วกตลอดทางเลยฮะ

     ผมเป็นหมาที่ชอบร้องเสียงแหลมๆ ฮะ
... เวลาเจอเพื่อนน้องหมาตัวอื่น ผมจะกรี๊ด
กรี๊ดๆๆลั่นเลย จนใครๆ ก็ฉายาว่า
“ไอเสียงดี และ ไอนกหวีด”

     ส่วนฉายา”หมาผลไม้” แม่เป็นคน
ตั้งให้ฮะ เพราะผมชอบกินผลไม้มาก
ถ้ามื้อไหนไม่มีผลไม้ผมก็จะไม่ค่อยกิน
อาหาร จะต้องอ้อนให้ป้อนหรือไม่ก็
ให้นั่งข้างๆ แต่ถ้าเป็นผลไม้ล่ะก็ ผมไม่
ขอปฏิเสธ ให้ปุ๊บๆ กินปั๊บ

     “หมาขมิ้น” เป็นเพราะผมถูกหมัก
ขมิ้นจนตัวเป็นสีเหลืองเข้มเลย เพราะ
โดยส่วนใหญ่ชเนาเซอร์จะมีปัญหาเรื่อง
สุขภาพผิว แม่เลยต้องหมักตัวเสริมหล่อ
ให้ผมนิดนึง

     แม่เคยบอกว่า ... การดูแลสุนัข
ถ้าเทียบกับคนแล้วแถบจะไม่แตกต่าง
กันเลย นั้นคือความใส่ใจ ต้องเลือก
สิ่งดีๆ ให้น้องหมา สรรหาสิ่งดีๆ ให้
พร้อมทั้งค้นหาข้อมูลเรียนรู้ข้อมูลของ
น้องหมาอยู่ตลอดเวลา ก่อนแม่จะรับ
ผมมาเลี้ยง แม่ค้นหาข้อมูลของสายพันธุ์
ชเนาเซอร์และพันธุ์อื่นมาอ่านเยอะมาก
และพอรับผมมาเลี้ยงแล้วแม่ก็จะสอน
ให้ผมเป็นเด็กดี ทำตามคำสั่ง Sit ,
down , hand , hi5 และ Roll ได้ตาม
คำสั่งหรือหากิจกรรมที่ทำร่วมกับผมได้

     และอีกส่วนสำคัญที่แม่คำนึงถึง
เสมอคือ สุขภาพของผมต้องมาก่อนฮะ
เมื่อครบทุกๆหนึ่งปีแม่จะพาผมไปเช็ค
สุขภาพ ในหนึ่งปีจะเช็คเลือด 2 ครั้ง ฮะ