เคล็ด (ไม่) ลับ ในการดูแลน้องหมาของคุณจั๊กจั่น

     ถือว่าเป็นดาราสาวอีกหนึ่งคนที่เรามักจะได้ยินชื่อของเธอเสมอเมื่อพูดถึงเรื่องราวของการช่วยเหลือสุนัขจรจัด สำหรับ "จั๊กจั่น - อคัมย์สิริ สุวรรณศุข" ดาราสาวมากความสามารถ ที่นอกจากรูปร่างหน้าตาที่สวยงามของเธอแล้ว จิตใจของเธอก็สวยงามไม่แพ้รูปลักษณ์ภายนอกเลยเช่นกันค่ะ ...

     เราได้รับรู้เรื่องราวการช่วยเหลือสุนัขและสัตว์อื่นๆ ของคุณจั๊กจั่นตั้งแต่ช่วงน้ำท่วมหนักในปี 2554 และหลังเหตุการณ์น้ำท่วมใหญ่ในครั้งนั้นก็ทำให้คุณจั๊กจั่นตัดสินใจรับเลี้ยงสุนัขจรจัดตัวหนึ่งที่เธอได้ช่วยเหลือเอาไว้ ซึ่งก็ทำให้เกิดเรื่องราวที่น่าประทับใจมากมาย  


     วันนี้ Dogilike ได้มีโอกาสพูดคุยกับคุณจั๊กจั่นเกี่ยวกับประสบการณ์ในการรับเลี้ยงสุนัขจรจัด เรื่องราวสุดประทับใจต่างๆ รวมไปถึงเคล็ดลับดีๆ ในการดูแลสุนัข ... ถ้าใครอยากรู้ว่าคุณจั๊กจั่นได้มาเจอกับสุนัขตัวนี้ได้อย่างไร และกว่าสุนัขตัวนี้จะได้มีบ้านที่อบอุ่นต้องผ่านอะไรมาบ้าง ต้องไปติดตามกันเลยค่ะ

เมื่อโชคชะตาทำให้ได้มาพบกับ ประสบโชค ...

     คุณจั๊กจั่นเล่าถึงเหตุการณ์ในช่วงน้ำท่วมเมื่อปี 2554 ว่า ในช่วงนั้นบ้านของเธอได้รับความเสียหายค่อนข้างมาก ทำให้เธอต้องพาเหล่าน้องแมวที่เลี้ยงไว้ย้ายออกจากบ้านเพื่อไปอยู่ที่คอนโด และหลังจากน้ำลดเธอจึงได้กลับเข้ามาที่บ้านเพื่อที่จะตรวจสอบความเสียหาย และทำการซ่อมแซม ซึ่งในช่วงนี้เองที่ทำให้เธอได้พบกับสุนัขตัวหนึ่งโดยบังเอิญ ...

     "หลังจากช่วงที่น้ำท่วมหนัก พอน้ำลดเราก็กลับมาอยู่บ้าน ช่วงที่บูรณะบ้าน เราก็จะเห็นน้องหมาตัวนี้ทุกวัน เวลาเราทำสวนเขาก็จะมานอนเฝ้า ตอนนั้นคิดว่าคงเป็นน้องหมาของคนในหมู่บ้าน เพราะว่าเชื่องแล้วก็ดูไม่ดุ และเราก็เห็นเขานั่งมองแมวผ่านกระจกบ้านเราทุกวัน เขาก็ไม่ขู่ไม่เห่า เราก็รู้สึกว่าเขาน่ารักดี ช่วงนั้นซ่อมบ้านเป็นเดือน เราก็จะเจอเขาทุกวัน ตอนเช้าเราไปถ่ายละครเขาก็จะตามมาขึ้นรถตู้ไปด้วย เราก็ต้องเรียกเขาลง ตอนนั้นรู้สึกว่าเขาฉลาดดี ก็เลยคิดจะตั้งชื่อให้เขา ก็เรียกเขาว่า ประสบโชค เขาก็กระดิกหาง จากวันนั้นก็เลยเรียกเขาว่าประสบโชค หรือว่า โชค มาตลอด จนผ่านไปได้ประมาณ 2 เดือน เราซ่อมบ้านเสร็จ ก็เริ่มสงสัยแล้วว่าทำไหมประสบโชคหายไป พอลองไปถามยามในหมู่บ้าน ก็เลยรู้ว่าจริงๆ เขาเป็นน้องหมาที่หลงมากับตอนน้ำท่วม แล้วก็มีบ้านในหมู่บ้านบ้านนึงเขาสงสาร เขาก็เลยรับเลี้ยงไว้ แต่ด้วยความที่เค้าเป็นหมาจร ช่วงหลายเดือนที่ผ่านมาก็คือพอเวลาเจ้าของบ้านที่รับเลี้ยงพยายามปิดประตูบ้าน ปิดกรง เขาก็จะร้อง ยามก็บอกว่าบ้านที่เลี้ยงไว้บอกว่าน้องหมาไม่ยอมอยู่ติดบ้าน แล้วในหมู่บ้านจั่นมีน้องหมาเล็กเยอะ เขาก็กลัวว่าหมามันเป็นหมาไม่มีเจ้าของแล้วจะไปกัดหมาบ้านอื่น ยามก็เลยต้องเอาไปปล่อย พอได้ยินแบบนั้นเราก็รู้สึกว่ามันน่าสงสาร มันก็ฉลาดดี ถ้าเราเลี้ยงเอาไว้ก็น่าจะดี เพราะเขาก็ดูรักเรานะคะ"

     เมื่อรู้สึกถูกชะตาและผูกพันกับเจ้าประสบโชค คุณจั๊กจั่นจึงได้ออกตามหาน้องหมาตัวนี้โดยเริ่มขับรถหาจากบริเวณใกล้ๆ หมู่บ้าน แต่ตามหายังไงก็คลาดกันตลอด เธอตามหาเจ้าประสบโชคอยู่ประมาณเดือนกว่า ๆ จนเริ่มถอดใจ และคิดว่าประสบโชคเป็นน้องหมาที่ฉลาด น่าจะมีคนเก็บไปเลี้ยง และหลังจากนั้นอีกหลายเดือน ระหว่างที่คุณจั๊กจั่นกำลังกลับจากกองละคร ช่วงที่กำลังจะยูเทิร์นรถเพื่อเข้าหมู่บ้าน เธอก็สังเกตเห็นน้องหมาสีดำตัวหนึ่ง ...


     "ตอนนั้นจั่นกำลังจะยูเทิร์นรถเข้าหมู่บ้าน มองไปซ้ายมือเห็นหมาตัวดำๆ แว๊บๆ เพราะด้วยความที่ตลอดเดือนนึงที่ผ่านมาเวลาขับรถผ่านจะเป็นโรคจิตไปแล้วคือจะมองข้างทางหาประสบโชคตลอด พอเห็นหมาตัวนั้นก็เริ่มเอะใจ เลยให้คุณลุงคนขับรถถอยรถกลับมา ก็เจอกับน้องหมาสีดำตัวนั้น ซึ่งตอนแรกก็คิดว่าไม่น่าจะใช่ประสบโชคเพราะเขาเหมือน เป็นโรคผิวหนัง เป็นขี้เรื้อนตรงหัวตรงตัวเต็มไปหมด ขนก็หาย แต่พอเปิดประตูเรียกโชค เขาก็วิ่งมาที่รถเลย แล้วก็ขึ้นมาบนรถตู้ ใจนึงเราก็คิดว่าใช่ไหม แต่ก็คงใช่แหละ เพราะเรียกแล้วมาขึ้นรถ แต่สภาพเนี่ยแทบจำไม่ได้ หลังจากนั้นก็เลยเริ่มเลี้ยงประสบโชคมา"

เมื่อน้องหมาต้องปรับตัวเข้ากับบ้านใหม่ ปัญหามากมายก็เกิดขึ้น ...

     คุณจั๊กจั่นเล่าถึงวีรกรรมแสบๆ ของเจ้าประสบโชคให้ฟังว่า ช่วงแรก ๆ ก็ถือว่าเป็นน้องหมาที่ซนเอาเรื่องอยู่เหมือนกัน  


     "ช่วงแรกๆ เขาก็ยังจะซนอยู่ค่ะ จะไม่ค่อยอยู่ติดบ้านตามนิสัยหมาที่เคยเป็นหมาจรมาก่อน การเอาเขามาเลี้ยงต้องใจแข็งมากๆ  ก็ต้องบอกเขาว่าแม่อาจจะไม่ได้ให้โชคเข้ามาอยู่ในบ้านตลอดเวลานะ เพราะว่ามีน้องแมวอยู่ ก็จะไปซื้อกรงมาให้เขานอนอยู่นอกบ้านยุงจะได้ไม่กัดตอนกลางคืน แต่เวลาฝนตกเราก็จำเป็นต้องให้เขาเข้าบ้าน เพราะเขาจะกลัวเสียงฟ้าร้องมาก อยู่ตัวเดียวไม่ได้ ถ้าไม่ให้เข้าบ้านเขาก็จะร้องไม่หยุด"

เมื่อน้องหมาและน้องแมวต้องอยู่ร่วมกัน ...

     หมากับแมวก็เหมือนลิ้นกับฟัน เมื่อต้องอยู่ร่วมบ้านกัน เจ้าของอย่างคุณจั๊กจั่นก็เลยต้องวางแผนจัดการกับพวกเขาให้ดี ...

     "จริงๆ ประสบโชคเขาเป็นมิตรกับแมวนะคะ เพียงแต่ว่าเราไม่ได้เลี้ยงเขามาตั้งแต่เล็ก เราก็จะไม่รู้ว่าเวลาเขาเล่นกับแมวจะเล่นกันแรงแค่ไหน เขาจะหมั่นเขี้ยวรึเปล่า กับแมวที่บ้านเขาจะเป็นมิตรดี แต่พอเวลาเจอแมวตัวอื่นเขาก็จะเหมือนหมาทั่วไปที่ไม่ถูกกับแมว เราก็เลยใช้วิธีแยกส่วนให้เขาอยู่กันคนละที่ดีกว่า เพื่อความปลอดภัยค่ะ"

มีน้องหมามาเป็นสมาชิกใหม่ จัดการยังไงกับเรื่องกลิ่นและความสะอาดภายในบ้าน ...

การมีน้องหมาเข้ามาเป็นสมาชิกใหม่ของบ้าน นอกจากผู้เลี้ยงจะต้องใส่ใจเรื่องการดูแลให้น้องหมาสามารถปรับตัวได้แล้ว การดูแลความสะอาดของบ้านก็เป็นสิ่งที่ผู้เลี้ยงไม่ควรละเลยเช่นกัน คุณจั๊กจั่นได้เล่าถึงปัญหาเกี่ยวกับกลิ่นของน้องหมาและวิธีแก้ปัญหาว่า เธอมีตัวช่วยในการจัดการกับปัญหาเรื่องกลิ่นของน้องหมา ...


     "ก่อนหน้านี้จั่นเลี้ยงน้องแมว เขาจะไม่ค่อยมีกลิ่นตัวเหมือนน้องหมา น้องหมาจะมีกลิ่นของสัตว์มากกว่า อย่างเวลาฝนตกเราก็จำเป็นต้องให้เขาเข้ามาในบ้าน และโดยธรรมชาติแล้วเวลาฝนตกกลิ่นตัวของน้องหมาก็จะชัดมาก บางครั้งถึงแม้ว่าจะอยู่นอกบ้านก็จะได้กลิ่น ทุกคนที่เลี้ยงน้องหมาก็จะรู้อยู่แล้วว่าต่อให้อาบน้ำน้องหมาทุกอาทิตย์ แต่เวลาโดนฝนเข้าก็จะมีกลิ่นตัวได้ง่ายๆ ซึ่งพอเวลาให้เขาเข้ามานอนในบ้านก็หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่เขาจะต้องมานอนบนพรม หรือขึ้นมาบนโซฟา ซึ่งก็แน่นอนเลยค่ะว่า กลิ่นตัวของเขาก็จะติดอยู่ตามผ้า หรือตามเฟอร์นิเจอร์ในบ้าน


     สำหรับปัญหากลิ่นตัวน้องหมาที่ติดตามเฟอร์นิเจอร์หรือพรม หรือบางทีเดินไปหมอบแปะอยู่ตรงชายผ้าม่าน ชมวิว (หัวเราะ) กลิ่นก็ติดเป็นธรรมดาค่ะ สำหรับจั่นเองอาจจะชินแต่เราก็ไม่ค่อยทราบว่าแขกจะไปใครจะมาตอนไหน แล้วก็เฟอร์นิเจอร์อย่างโซฟา ผ้าม่านก็ซักบ่อยๆ ไม่ค่อยได้ พรมก็บางทีหนา ทำให้ซักแล้วต้องทิ้งไว้ให้แห้งนานอยู่ ก็เลยใช้ผลิตภัณฑ์ขจัดกลิ่นผ้าแอมบิเพอร์ แทนค่ะ เพราะว่าจะซักบ่อยๆ ก็เกรงใจแม่บ้าน ยิ่งพวกชิ้นใหญ่บางทีเรามีเวลาในการทำความสะอาด แต่จะปล่อยกลิ่นไว้เผื่อใครมาก็จะทำให้เค้าอึดอัดเอาได้ จั่นเลยใช้แอมบิเพอร์ฉีดลงบนเฟอร์นิเจอร์ผ้า ห่างประมาณ 15 - 20 เซ็นต์ ทิ้งไว้ประมาณ 20 นาทีให้แห้ง กลิ่นเหม็นก็จะจางหายไปแล้วได้กลิ่นหอมสดชื่นเข้ามาแทนค่ะ ไม่ใช่แค่กลบกลิ่นนะคะ รู้สึกสะอาดด้วย ทำให้จั่นมั่นใจขึ้นเวลาใครเข้าบ้านมานั่งตรงโซฟาก็ไม่ต้องกังวล เพราะไม่ทราบเหมือนกันว่าเค้าจะรักสุนัขเหมือนเราหรือเปล่า แค่นี้ก็ทำให้เราสามารถใช้ชีวิตได้ตามปกติค่ะ

มีงานยุ่งแบบนี้ มีเทคนิคดี ๆ ในการแบ่งเวลาให้น้องหมายังไงบ้าง ...

     ถึงแม้จะมีงานรัดตัวแค่ไหน แต่คุณจั๊กจั่นก็ยืนยันว่า การแบ่งเวลาในการดูแลน้องหมาเป็นสิ่งที่สำคัญ และถ้าหากเป็นไปได้ ในทุกๆ วันเราควรแบ่งเวลาให้กับน้องหมา เพราะสำหรับน้องหมาแล้วเจ้าของคือสิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิต


     "สำหรับน้องหมานะคะ จั่นรู้สึกว่าการแบ่งเวลาเพื่อดูแลเอาใจใส่เขาเป็นสิ่งที่สำคัญมากๆ โดยเฉพาะอย่างประสบโชคซึ่งเราเก็บเขามาเลี้ยง ถึงแม้จะไม่ได้เลี้ยงตั้งแต่เล็กแต่ก็ผูกพันกันมาก ลองคิดง่ายๆ ว่าในชีวิตเรายังมีคนมากมายหลายคน แต่ในชีวิตน้องหมาเขาจะไม่มีใคร มีแค่เจ้าของเท่านั้น เขาก็จะตั้งหน้าตั้งตารอเรา แน่นอนว่ากลับมาเขาก็จะดีใจกระดิกหางอยู่แล้ว แต่ว่าบางทีจั่นกลับเข้ามาบ้านเขาก็จะนอนแล้ว เพราะว่าถ่ายละครก็เลิกไม่เป็นเวลา ก็ต้องมีการแวะเข้าไปทักทายเขาในบ้านเขาก่อนประมาณ 5 นาที ถึงแม้ว่าจะเหนื่อยมากแค่ไหนแต่ก็ต้องเปิดประตูบ้านเข้าไปทักว่า เออ แม่กลับมาแล้วนะ ไม่งั้นเค้าจะรอ เขาก็จะร้องถ้าได้ยินเสียงรถกลับเข้ามาแล้วไม่เข้าไปหา"

     นอกจากการแบ่งเวลาให้น้องหมาในแต่ละวันแล้ว คุณจั๊กจั่นยังเล่าว่า ถ้าหากมีเวลาว่างพอ ในวันหยุดเธอก็จะพาเจ้าประสบโชคไปเดินเล่น หรือไปนั่งรถเล่น โดยเฉพาะเวลาไปซื้อของแถวๆ บ้าน เธอก็มักจะให้ประสบโชคติดรถไปด้วยเสมอ ทำให้ทุกคนที่อยู่ในหมู่บ้านรู้จักและคุ้นเคยกับประสบโชคเป็นอย่างดีเลยทีเดียวค่ะ

ฝากข้อคิดดี ๆ ถึงคนรักคนเลี้ยงสุนัขทุกคน ...

     "จั่นอยากให้ทุกคนที่เลี้ยงน้องหมาคิดว่าเขาเป็นคนในครอบครัว ไม่อยากให้เห็นว่าตอนเล็กๆ เขาน่ารักน่าเลี้ยง พอโตแล้วไม่น่ารักก็เอาไปปล่อยทิ้งไว้ข้างถนน อยากให้มองว่าเขาเป็นคนในครอบครัว อย่างที่บอกว่าถ้าเรารู้สึกว่าในชีวิตของเรายังมีเพื่อนมีคนอื่นมากมาย แต่ชีวิตของเขาไม่มีใคร มีแค่เราคนเดียวในสายตาเขา เราก็จะรู้สึกว่ารักเขามากขึ้น ใส่ใจเขามากขึ้น อยากให้ทุกคนรู้สึกว่าน้องหมาก็เป็นเหมือนคนในครอบครัวเรา แล้วคุณก็จะคาดไม่ถึงว่าเขาก็จะมีความรักที่บริสุทธิ์มอบให้กับเราค่ะ"


     ได้ฟังเรื่องราวระหว่างคุณจั๊กจั่นกับเจ้าประสบโชคแล้วต้องบอกว่าประทับใจจริงๆ เลยนะคะ ถือว่าเป็นเรื่องราวดีๆ ที่เกิดจากความมีเมตตาที่คุณจั๊กจั่นมีให้กับเจ้าประสบโชคซึ่งเป็นเพียงสุนัขจรจัดตัวหนึ่ง ช่วยให้เขาได้มีบ้าน ได้รับความรักความเอาใจใส่และการดูแลอย่างดี ... ถ้าหากวันนั้นเจ้าประสบโชคไม่ได้รับความช่วยเหลือ เราเองก็คิดไม่ออกเลยว่าชีวิตของเขาในวันนี้จะเป็นอย่างไร

     การเลี้ยงสุนัขนอกจากการให้อาหาร ให้ที่พักอาศัยหลบแดดหลบฝนแล้ว การให้ความรักความเอาใจใส่ดูแลอย่างใกล้ชิดก็เป็นสิ่งสำคัญเช่นกัน ดังนั้น ถ้าหากคิดจะเลี้ยงสุนัขแล้วการแบ่งเวลาในแต่ละวันให้กับพวกเขาถือว่าเป็นสิ่งสำคัญ ถึงแม้จะเป็นเวลาอันน้อยนิด แต่ถ้าหากได้อยู่กับเจ้าของซึ่งเป็นที่รัก เชื่อเถอะค่ะว่า แค่นี้สุนัขของคุณก็มีความสุขแล้ว