หลายต่อหลายครั้งที่เรามักจะได้ยินและได้เห็นข่าวตามหน้าหนังสือพิมพ์เกี่ยวกับปัญหาเจ้าของสุนัขทะเลาะกับเพื่อนบ้านที่อาศัยอยู่บริเวณใกล้เคียงเพราะสุนัขเห่าเสียงดัง สุนัขอึฉี่ไม่เป็นที่ทำให้เกิดกลิ่นเหม็นรบกวนเพื่อนบ้าน ซึ่งในบางครั้งปัญหาสุนัขที่สร้างความเดือดร้อนให้แก่เพื่อนบ้านเหล่านี้ ก็นำมาซึ่งความขัดแย้งที่ลุกลามทำให้เจ้าของสุนัขและเพื่อนบ้านมองหน้ากันไม่ติด เกิดการทะเลาะกันถึงขั้นทำร้ายร่างกายจนได้รับบาดเจ็บ หรือเสียชีวิต ซึ่งสุดท้ายแล้วทั้งเจ้าของสุนัขและเพื่อนบ้านก็อาจจะต้องสู้คดีกันตามกฏหมาย ... โดยสาเหตุของความขัดแย้งระหว่างเจ้าของสุนัขและเพื่อนบ้าน ส่วนมากมักจะเกิดจากตัวเจ้าของสุนัขที่ขาดการจัดการที่ดีในการเลี้ยงสุนัขจึงทำให้เกิดปัญหาดังกล่าวขึ้น

      เทคนิคการเลี้ยงการดูแล ในวันนี้ ปังปอนด์ก็เลยจะมาแนะนำวิธีการจัดการเมื่อต้องเลี้ยงน้องหมาหลายตัวกับเพื่อนบ้านมากฝากเพื่อน ๆ เพื่อจะได้หลีกเลี่ยงการเกิดปัญหาขัดแย้งที่อาจเกิดขึ้นได้กันค่ะ
 

เลือกสายพันธุ์สุนัขให้เหมาะกับสภาพแวดล้อม
 

     ถือเป็นสิ่งสำคัญอันดับแรกที่ผู้เลี้ยงจะต้องคำนึงถึงเลยค่ะ สำหรับการตัดสินใจเลือกสุนัขสักตัวเข้ามาเลี้ยงในบ้าน ... โดยทั่วไปเชื่อว่า เกือบทุกคนมักจะตัดสินใจเลือกเลี้ยงสุนัขที่ตัวเองถูกใจ เช่น เลี้ยงสุนัขเพราะชอบในลักษณะรูปร่าง หน้าตา สีขน และความน่ารัก โดยไม่ได้ศึกษาประวัติสายพันธุ์ บุคลิก พลังงานหรือความต้องการของสุนัขก่อนว่า สุนัขต้องการพื้นที่ การดูแล การออกกำลังกายอย่างไร และข้อสำคัญคือไม่ได้การศึกษาเรื่องลักษณะนิสัยหรือพฤติกรรมก้าวร้าวของสุนัขแต่ละสายพันธุ์ที่จะมีนิสัยและพฤติกรรมที่แตกต่างกันไป เช่น สุนัขสายพันธุ์แจ็ครัสเซลทอร์เรียที่มีนิสัยชอบกระโดด ไล่หนู และชอบเห่า หรือเลี้ยงสุนัขสายพันธุ์บีเกิ้ลที่ชอบขุด ทำลายข้าวของ และเห่าเสียงดัง หากนำมาเลี้ยงในคอนโดหรือที่พักที่มีพื้นที่น้อยก็อาจจะสร้างความรำคาญให้กับเพื่อนบ้านบริเวณใกล้เคียงได้  

    ดังนั้น ก่อนการตัดสินใจเลือกสุนัขเข้ามาเลี้ยงในบ้าน ผู้เลี้ยงจำเป็นที่จะต้องศึกษาข้อมูลสายพันธุ์ต่างของสุนัขที่ต้องการจะเลี้ยงก่อนว่า สุนัขมีลักษณะนิสัยและมีพฤติกรรมตามสายพันธุ์อย่างไร โดยเราควรเลือกสายพันธุ์สุนัขให้สัมพันธ์กันกับสภาพแวดล้อมที่เราอยู่อาศัยกันก่อนด้วยนะคะ (อ่านเพิ่มเติม บทความ เลือกเลี้ยงสุนัขยังไงให้เหมาะกับไลฟ์สไตล์ของเรา ค่ะ)
 

จัดพื้นที่ให้สุนัขอยู่เป็นสัดส่วน

     การจัดพื้นที่ให้สุนัขอยู่เป็นสัดส่วน ถือเป็นสิ่งสำคัญที่ผู้เลี้ยงต้องใส่ใจ โดยเฉพาะกับผู้ที่เลี้ยงสุนัขหลายตัวเอาไว้ในบ้านยิ่งจะต้องจัดการสุนัขทุกตัวให้อยู่อย่างเป็นระเบียบมากขึ้น ... เริ่มต้นจากการหาทำเลภายในบริเวณบ้านที่คิดว่าเหมาะที่จะให้สุนัขอยู่ ควรเลือกเป็นพื้นที่ที่เงียบสงบ อากาศถ่ายเทได้สะดวก มีร่มเงาเพียงพอ โดยไม่ควรเลือกตำแหน่งที่อยู่ติดหรือใกล้กับเพื่อนบ้านมากเกินไปเพื่อลดปัญหาเรื่องเสียงเห่าและกลิ่นไม่พึงประสงค์ และควรเลือกเป็นมุมใดมุมหนึ่งของพื้นที่ภายในบริเวณบ้านที่จะไม่มีการย้ายหรือเปลี่ยนแปลงอีกในอนาคต เพื่อเป็นการสร้างวินัย แบ่งเขตให้สุนัขรู้จักพื้นที่ของตัวเอง หากเลี้ยงสุนัขหลายตัวก็ควรมีกรงแยกให้สุนัขแต่ะละตัวเพื่อลดปัญหาสุนัขทะเลาะหรือกัดกันค่ะ แต่ถ้าหากสุนัขมีนิสัยชอบเห่าและเห่าเสียงดัง ก็อาจจะเลือกจัดพื้นที่ให้สุนัขอยู่หลบมุมเข้าไปในบ้านเพื่อลดความดังของเสียงเห่าจะได้ไม่สร้างความรำคาญกับเพื่อนข้างบ้านค่ะ

     ส่วนสำหรับผู้เลี้ยงที่เลี้ยงสุนัขแบบปล่อย ไม่ขังกรง ก็ควรจัดพื้นที่ให้มีความกว้างพอสมควร เพื่อสุนัขจะได้วิ่งเล่นเพื่อปลดปล่อยพลังงานได้ ควรมีรั้วรอบขอบชิดเพื่อป้องกันสุนัขหนีออกจากบ้านซึ่งอาจทำให้สุนัขเกิดอันตรายได้ค่ะ แต่ในกรณีที่ผู้เลี้ยงมีธุระจำเป็นที่จะต้องปล่อยสุนัขไว้ที่บ้านเป็นเวลาหลายวัน แนะนำว่าให้หาคนมาดูแลสุนัขแทน โดยอาจจะนำสุนัขไปฝากไว้กับญาติ หรือฝากไว้กับสถานที่รับฝากเลี้ยงสุนัขจะดีกว่าปล่อยให้สุนัขอยู่บ้านเพียงลำพัง เพื่อป้องกันการเกิดอันตรายที่อาจเกิดขึ้นกับสุนัข และเพื่อลดปัญหาความขัดแย้งกับเพื่อนบ้าน เพราะในช่วงเวลาที่ผู้เลี้ยงไม่อยู่บ้าน สุนัขอาจจะเห่าเสียงดัง เห่าไม่หยุด ซึ่งอาจจะรบกวนเพื่อนบ้านคนอื่น ๆ ในบริเวณใกล้เคียงได้ค่ะ

เก็บอึ ฉี่สุนัข ไม่ให้รบกวนเพื่อนบ้าน

 

     ปัญหาเรื่องอึ ฉี่ของสุนัข ถือเป็นจุดเริ่มต้นของความขัดแย้งและความหมองใจกันระหว่างผู้เลี้ยงสุนัขและเพื่อนบ้านเป็นอันดับต้น ๆ เลยล่ะค่ะ เพราะว่าคงไม่มีใครชอบหากจะต้องได้กลิ่นอันไม่พึงประสงค์อย่าง กลิ่นอึ กลิ่นฉี่ของสุนัขอยู่ทุกวี่วัน หรือมีอึสุนัขติดอยู่ที่ล้อรถยนต์หรือรองเท้าในเวลาเร่งรีบ ... ดังนั้น เราซึ่งเป็นเจ้าของสุนัขจึงต้องรู้จักป้องกันปัญหาเรื่องอึ ฉี่ กลิ่นไม่พึงประสงค์เพื่อรักษาสภาพแวดล้อมในชุมชนให้น่าอยู่ และไม่ให้รบกวนเพื่อนบ้านบริเวณใกล้เคียงเพื่อจะได้อยู่ร่วมกันอย่างสงบสุขค่ะ

      โดยวิธีป้องกันปัญหาเรื่องอึ ฉี่ของสุนัขที่มักสร้างความขัดแย้งระหว่างผู้เลี้ยงสุนัขและเพื่อนบ้านได้นี้ ผู้เลี้ยงสามารถทำได้ง่าย ๆ เพียงแค่มีความใส่ใจและความรับผิดชอบ ซึ่งความใส่ใจในที่นี้หมายถึงการใส่ใจดูแลและฝึกให้สุนัขขับถ่ายเป็นที่ตั้งแต่เด็ก ๆ โดยผู้เลี้ยงควรฝึกให้สุนัขขับถ่ายในพื้นที่ที่เราจัดเตรียมไว้ และพาไปขับถ่ายในช่วงเวลาเดิม ๆ ทุกวันเพื่อให้สุนัขมีพฤติกรรมขับถ่ายอย่างเป็นระบบ

     และถ้าหากผู้เลี้ยงพาสุนัขไปในที่สาธารณะ หรือจะพาไปขับถ่ายนอกบ้านก็ควรพาไปขับถ่ายในพื้นที่ที่ห่างจากที่อยู่อาศัยห่างผู้คน และอย่าลืมที่จะพกถุงพลาสติก หรือถุงกระดาษออกไปด้วยทุกครั้งเพื่อเก็บกวาด กองอึ ฉี่ ของสุนัขให้เรียบร้อย หากสุนัขฉี่รดบริเวณเสาไฟฟ้าหรือพื้นที่หน้าบ้านของเพื่อนบ้าน ผู้ลี้ยงก็ควรแสดงความรับผิดชอบโดยการนำน้ำสะอาดมาราดทำความสะอาดเพื่อไม่ให้มีกลิ่นฉี่เหม็นติดพื้น ซึ่งข้อนี้ถือเป็นข้อพื้นฐานสำหรับผู้เลี้ยงที่ต้องมีความรับผิดชอบต่อสังคม ไม่สร้างภาระ หรือความเดือนร้อนให้แก่คนอื่น ๆ และยังเป็นอีกหนึ่งวิธีที่ช่วยป้องกันโรคติดต่อต่าง ๆ ที่อาจเผยแพร่ทางอุจจาระของสุนัขได้อีกด้วยค่ะ

ใส่สายจูงให้สุนัขทุกครั้งเมื่อต้องออกนอกบ้าน

     เมื่อผู้เลี้ยงต้องการพาต้องพาสุนัขออกไปเดินเล่นนอกบ้าน ที่ถึงแม้ว่าจะอยู่ในพื้นที่ใกล้ ๆ บ้านหรือพาสุนัขไปในที่สาธารณะ สิ่งจำเป็นที่ผู้เลี้ยงไม่ควรละเลยคือการหาสายจูงมาใส่ให้กับสุนัขตลอดเวลาที่อยู่นอกบ้าน ซึ่งการใส่สายจูงให้สุนัขจะช่วยทำให้ง่ายต่อการควบคุมสุนัขให้อยู่ในสายตาของเราตลอดเวลาและยังช่วยในเรื่องความปลอดภัยของตัวสุนัขจากอุบัติเหตุต่าง ๆ  ที่อาจเกิดขึ้นในที่สาธารณะได้ เช่น รถชน โดนสุนัขตัวอื่นกัด ช่วยป้องกันไม่ให้น้องหมาวิ่งหลุดเข้าไปในบ้านของเพื่อนบ้าน ซึ่งอาจสร้างความเดือนร้อนให้กับคนอื่น ๆ ได้ ช่วยป้องกันน้องหมาวิ่งเตลิดเมื่ออยู่ในที่สาธารณะ เนื่องจากในที่สาธารณะมีผู้คนที่กำลังทำกิจกรรมต่าง ๆ มากมาย ซึ่งอาจมีเสียง หรือสิ่งต่าง ๆ ที่ทำให้น้องหมาตื่นตกใจจนวิ่งหนีไปได้ค่ะ และการมีสายจูงยังช่วยเพิ่มความปลอดภัยให้กับคนรอบข้างที่อาจถูกสุนัขของเราทำร้าย หรือเกิดปัญหาสุนัขกัดกันด้วยค่ะ

       การมีสายจูงไว้ก็เป็นทางเลือกที่ดีและถือเป็นสิ่งจำเป็นที่สุดสำหรับการพาน้องหมาออกไปนอกบ้านเลยก็ว่าได้ค่ะ ฉะนั้น ผู้เลี้ยงสุนัขทุกคนควรมีสายจูงสุนัขติดไปด้วยในทุกที่เพื่อความปลอดภัยกันด้วยนะคะ

 

ฝึกให้สุนัขไม่เห่าเสียงดัง/พร่ำเพรื่อ

 

      การเห่าของสุนัข ถือเป็นสัญชาตญาณตามธรรมชาติที่สุนัขใช้ในการสื่อสาร เห่าเตือนระวังภัย หรือเห่าเพื่อป้องกันตัว แต่ถ้าหากสุนัขของผู้เลี้ยงชอบเห่าพร่ำเพรื่อ เช่น เห่าใบไม้ เห่าคนที่เดินผ่านไปมา หรือเห่าตามเสียงของสุนัขตัวอื่น ฯ ซึ่งมักส่งเสียงดัง หรือเห่าถี่มากเกินไปก็อาจสร้างความรำคาญจนกลายเป็นปัญหาใหญ่ที่สร้างความร้าวฉานระหว่างผู้เลี้ยงกับเพื่อนบ้านที่อาศัยอยู่บริเวณใกล้เคียงได้ ...

     ซึ่งปัญหาการเห่าพร่ำเพรื่อของสุนัขนี้ เป็นปัญหาที่ผู้เลี้ยงหลาย ๆ คนส่ายหน้าบอกว่า ไม่สามารถแก้ไขปัญหาหรือบังคับให้สุนัขหยุดเห่าเสียงดังได้ แต่ต้องขอบอกเลยค่ะว่า เราสามารถหยุดปัญหาสุนัขเห่าเสียงดังรบกวนเพื่อนบ้านได้ เพียงแค่เราต้องใจเย็นและค่อย ๆ ฝึกน้องหมา โดยเริ่มจาก เมื่อเห็นสุนัขเริ่มเห่าสิ่งต่าง ๆ รอบตัว ให้ผู้เลี้ยงใช้วิธีนิ่งเฉย และเบี่ยงเบนความสนใจของสุนัข เช่น เคาะประตู หรือเคาะสิ่งของที่อยู่ใกล้ ๆ เช่น โต๊ะ เก้าอี้ เพื่อให้สุนัขตกใจ เมื่อสุนัขหยุดเห่าให้พูดคำว่า "พอแล้ว" และเอ่ยชม เช่น “ดีมาก” พร้อมกับตบที่ต้นคอน้องหมาเบา ๆ และให้รางวัลเป็นขนมที่สุนัขชื่นชอบ ส่วนในกรณีที่สุนัขเห่าเพื่อขอของกิน ผู้เลี้ยงจะต้องใจแข็งไม่ให้ขนมเป็นรางวัลกับสุนัขเด็ดขาด แต่ให้ขนมเมื่อสุนัขหยุดเห่า ซึ่งจะทำให้สุนัขรู้เงื่อนไขว่า การไม่เห่าเป็นสิ่งที่ถูกต้องและจะได้กินขนมที่ชอบค่ะ

     การฝึกสุนัขไม่ให้เห่าพร่ำเพรื่อเป็นสิ่งที่เจ้าของต้องใส่ใจอย่างจริงจัง โดยควรฝึกสุนัขไม่ให้เห่าพร่ำเพรื่อตั้งแต่สุนัขยังเป็นเด็กจะดีที่สุด เมื่อสุนัขโตมาปัญหาการเห่าพร่ำเพรื่อที่มักรบกวนเพื่อนบ้านก็จะไม่เกิดขึ้นค่ะ ติดตามอ่านบทความเพิ่มเติมเรื่อง จัดการปัญหาน้องหมาเห่าพร่ำเพรื่อ

เปิดใจรับฟัง เคารพความเห็นเพื่อนบ้าน
 

 
    นอกเหนือจากที่ผู้เลี้ยงจะต้องใส่ใจดูแลสุนัขของตัวเองให้อยู่อย่างสงบ ไม่สร้างความเดือนร้อนและเป็นภาระให้กับเพื่อนบ้านแล้ว สิ่งสำคัญอีกสิ่งหนึ่งก็คือ การพูดคุย การรับฟังความคิดเห็นจากเพื่อนบ้านที่อาศัยอยู่บริเวณใกล้เคียงเพื่อสานสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน โดยผู้เลี้ยงอาจจะหาโอกาสจูงสุนัขไปทักทายเพื่อนบ้านเพื่อสังเกตดูท่าทางของเพื่อนบ้านที่มีต่อสุนัข พร้อมกับรับฟัง สอบถามปัญหาความรู้สึกของเพื่อนบ้านว่า สุนัขของเราได้สร้างปัญหาต่าง ๆ หรือเพื่อนบ้านได้รับผลกระทบอะไรที่ทำให้ไม่สบายใจหรือไม่ เพื่อผู้เลี้ยงและเพื่อนบ้านจะได้นำกลับมาคิดและหาทางแก้ปัญหาร่วมกัน

     ซึ่งการหันหน้าเข้าหากัน เปิดอกพูดคุยปัญหากันตรง ๆ กับเพื่อนบ้านจะช่วยให้ผู้เลี้ยงและเพื่อนบ้านมีความเข้าใจอันดีต่อกัน และสามารถอยู่ร่วมกันได้อย่างมีความสุข ซึ่งจะเป็นการดีกว่าไม่เคยพูดคุยปรึกษากันแล้วมาโทษ ด่าว่ากันทีหลัง และอาจทำให้ปัญหาบานปลายเกิดการลงไม้ลงมือ ทำร้ายร่างกายกัน ดีไม่ดีสุนัขอาจจะโดนลูกหลงจนได้รับบาดเจ็บ และสุดท้ายต้องขึ้นโรงขึ้นศาลกันเพราะความไม่เข้าใจกันตั้งแต่ต้นได้ค่ะ

       สำหรับในกรุงเทพมหานครก็ได้มี การออกมาตราทางกฏหมายในการควบคุมการเลี้ยงสุนัข เพื่อประโยชน์ในการรักษาสภาวะความเป็นอยู่ที่เหมาะสมกับการดำรงชีพของประชาชน ป้องกันเหตุเดือดร้อนรำคาญ อันตรายจากการเลี้ยงสุนัข อันตรายจากเชื้อโรคที่เกิดจากสุนัข โดยข้อบัญญัติกรุงเทพมหานคร เรื่อง การควบคุมการเลี้ยงหรือปล่อยสุนัข พ.ศ. 2548 ข้อ 26 ประกอบกับพระราชบัญญัติการสาธารณสุข พ.ศ.2535 มาตรา 73 วรรค 2 ดังนี้

     1.เจ้าของสุนัขต้องควบคุมสุนัขไม่ให้ก่อเหตุเดือดร้อนรำคาญ เช่น การก่อให้เกิดเสียงดังติดต่อกันเป็นระยะเวลานาน เป็นต้น

     2.ต้องรักษาสถานที่เลี้ยงสุนัขให้สะอาดอยู่เสมอ จัดเก็บสิ่งปฏิกูลให้ถูกสุนัขลักษณะเป็นประจำ ไม่ปล่อยให้เป็นที่สะสมหมักหมมจนเกิดกลิ่นเหม็นรบกวนผู้อื่นที่อยู่บริเวณใกล้เคียง

     3.ต้องกำจัดสิ่งปฏิกูลอันเกิดจากสุนัขในที่หรือทางสาธารณะหรือในที่อื่นใดในเขตกรุงเทพมหานครโดยทันที

     4.เมื่อสุนัขตาย เจ้าของสุนัขต้องกำจัดซากสุนัขให้ถูกสุขลักษณะเพื่อป้องกันไม่ให้เป็นแหล่งเพราะพันธุ์แมลงหรือสัตว์นำโรค ทั้งนี้ โดยวิธีที่ไม่ก่อเหตุรำคาญและไม่เป็นเหตุให้เกิดการปนเปื้อนของแหล่งน้ำ

     รวมถึงทุกครั้งที่เจ้าของจะพาสุนัขออกไปในที่สาธารณะ โดยเฉพาะกับสุนัขควบคุมพิเศษ ซึ่งได้แก่ สุนัขสายพันธุ์ที่ดุร้าย เช่น พิทบูลเทอเรีย บูลเทอเรีย สเตฟฟอร์ดเชอร์บูลเทอเรียรอทไวเลอร์ และฟิล่าบราซิลเรียโร เป็นต้น จะต้องมีเจ้าของติดตาม รวมทั้งจะต้องผูกสายลากจูงตลอดเวลา โดยจะต้องใส่อุปกรณ์ครอบปากและใช้สายลากจูงมีความยาวไม่เกิน 50 ซม.

    ทั้งนี้ ผู้ฝ่าฝืนต้องระวางโทษปรับไม่เกิน 5,000 บาท โดยประชาชนทั่วไปที่พบเห็นการฝ่าฝืนสามารถแจ้งเจ้าพนักงานสาธารณสุข เจ้าพนักงานท้องถิ่นหรือเทศกิจ ให้ดำเนินการปรับได้ทันที แต่จะต้องมีหลักฐานบ่งชี้ชัด เช่น ภาพถ่าย และหากสุนัขไล่กัดทำร้ายผู้อื่นก็จะมีโทษปรับ 2 เท่า คือ ปรับเป็นเงินไม่เกิน 5,000 บาท แล้วจะต้องชดใช้ค่าเสียหาย ค่ารักษาพยาบาล และค่าทำขวัญให้กับผู้เสียหายอีกด้วยค่ะ
 

     เป็นยังไงกันบ้างคะสำหรับวิธีจัดการเมื่อต้องเลี้ยงน้องหมาหลายตัวกับเพื่อนบ้าน ทำได้ไม่ยากเลยใช่ไหมคะ? ... เพียงแค่เราส่ใจดูแลน้องหมาของเราให้ดี รู้จักป้องกันการเกิดปัญหาและพร้อมรับฟังความคิดเห็นจากเพื่อนบ้าน เอาใจเขามาใส่ใจเรา เท่านี้ทั้งเราและเพื่อนบ้านก็จะอยู่ร่วมกันอย่างสงบสุขแล้วล่ะค่ะ ^_^
 

บทความโดย : Dogilike.com
http://www.dogilike.com/


ข้อมูลอ้างอิง :
http://www.wikihow.com/Stop-a-Neighbor's-Dog-from-Barking

ภาพประกอบ :
http://petsdigme.wordpress.com/tag/ballard-dog-walker/
http://www.examiner.com/article/why-your-neighbors-are-so-important