ช่วงนี้อาการเดี๋ยวเปลี่ยนจากร้อนเป็นฝน จากฝนเป็นร้อน จนพริกชักจะสับสน "เจ้าสีสด" น้องหมาที่บ้านพริกก็สับสนไม่ต่างกันค่ะ ช่วงร้อนๆ ก็นอนอืด ไม่ยอมทำอะไร แต่พอเมฆมาฟ้าร้องฮึ่มๆ ก็ดีดตัวลุกขึ้น วิ่งพล่านรอบบ้าน ก่อนจะดันประตูรั้วด้วยความตื่นกลัวหนีออกจากบ้าน ไปเข้าสวน หลบอยู่ตามใต้พุ่มไม้ให้รู้สึกปลอดภัย ซึ่งอาการหวาดกลัวมากๆ อย่างนี้ อาจเป็นเพราะเจ้าสีสดเป็นโรคโฟเบีย (Phobia) กลัวเสียง นั่นเองค่ะ
 

     หลายคนคงอาจจะสงสัยว่า น้องหมาเป็นโรคโฟเบียเหมือนคนได้ด้วยหรอ แล้วโรคโฟเบียของน้องหมามีลักษณะอย่างไร รักษาให้หายได้ไหม ... พริกก็เลยไปหาข้อมูลมาเพื่อนำมาดูแลเจ้าสีสด และแบ่งปันข้อมูลให้เพื่อนๆ ได้นำไปสังเกต และดูแลน้องหมาที่บ้านเช่นกันค่ะ ถ้าเพื่อนๆ อยากรู้กันแล้ว ตามมาทำความรู้จักโรคโฟเบียของน้องหมากันเลย…. 

 

 

 

 

 

 

     โรคโฟเบีย (Phobia) เป็นพฤติกรรมของความรู้สึกกลัวที่เกิดขึ้นเองโดยสัญชาตญาณที่อาจจะเกิดขึ้นได้ทั้งมีสาเหตุและไม่มีสาเหตุ ซึ่งอาจเป็นผลพวงมาจากประสบการณ์ที่ได้รับมาผ่านเหตุการณ์ บุคคล วัตถุ หรือ จากบางสิ่งที่ติดอยู่ภายในใจ  ไม่ว่าจะเกิดขึ้นจริง หรือรู้สึกนึกคคิดไปเอง แล้วเมื่อได้พบเห็นเหตุการณ์ หรือวัตถุนั้นก็จะเกิดความกลัวขึ้นมาทันที อย่างเช่น โรคกลัวเสียงพลุ โรคกลัวเงาตัวเอง  เป็นต้นค่ะ

     โรคโฟเบียในน้องหมาสามารถเริ่มเกิดได้เมื่อตั้งแต่ยังเล็กนะคะ เราจะเห็นว่าน้องหมามีอาการหวัดกลัวอะไรเป็นพิเศษก็ช่วงอายุประมาณประมาณ 8-10 เดือน ในช่วงนี้ถ้าผู้เลี้ยงเห็นว่าเขามีอาการหวานกลัวกับวัตถุ หรือเหตุการณ์หนึ่งซ้ำไปซ้ำมาไม่ควรนิ่งนอนใจ หรือแหย่ให้เขากลัวมากขึ้นนะคะ โดยความกลัวดังกล่าวจะชัดเจนมากขึ้นจนถึงขึ้นรุนแรงเมื่ออายุได้ประมาณ 12 -  36 เดือน หากไม่ได้รับการรักษาตั้งแต่เริ่มเกิดอาการ ถ้าเพิ่งจะมาแก้ปัญหาเมื่อตอนที่น้องหมาโตแล้ว อาจจะส่งผลกระทบต่อระบบการเรียนรู้ ความคิด และความจำของน้องหมาได้ค่ะ และที่สำคัญที่สุดก็คือ ยิ่งน้องหมาโตขึ้นมากเท่าไหร่ อาการโฟเบียก็จะยิ่งแก้ได้ยากยิ่งขึ้นด้วยล่ะค่ะ

 

 

 

 

 

     - สามารถเกิดได้จากความเจ็บป่วยทางร่างกาย  ที่ทำให้เกิดความเครียด ความกังกวลใจ และสามารถพัฒนาไปสู่ความกลัวได้ เช่น น้องหมาเจ็บขา เวลาจะลงบันไดก็เลยรู้กลัวเจ็บ กังวลไม่มั่นใจ เมื่อเกิดความกลัวมากเข้าก็กลายเป็นโฟเบีย กลัวการลงบันไดเป็นต้นค่ะ  

 

     - เมื่อน้องหมาอายุมากขึ้น ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงทางบุคลิกภาพ ระบบประสาทต่างๆ ลดประสิทธิภาพลง มีโรคต่างๆ เกิดขึ้น ทำให้เกิดความวิตกกังวล และความหวาดกลัวตามมา ถ้าเป็นมาๆ ก็จะทำให้พฒนาไปสู่โรคโฟเบียได้ เช่น ความจำเสื่อม จำคนในบ้านไม่ได้ หวาดกลัว หรือ ตาบอดมองไม่ห็น หรือได้รับผลข้างเคียงจากยาบางชนิด เป็นต้นค่ะ  

 

     - เกิดมาจากประสบการณ์ที่ไม่ดี เช่น เคยถูกทำร้าย หรือ ถูกกลั่นแกล้ง มาก่อน เป็นต้นค่ะ 
 

     - น้องหมาไม่ได้เข้าสังคมได้เข้าสังคมตั้งแต่เด็ก โดยเฉพาะช่วง 8-16 สัปดาห์แรก จะทำให้เกิดโรคโฟเบียได้ เพราะรู้สึกไม่ปลอดภัย ไม่มั่นคง ไม่ไว้ใจ
 

     - น้องหมาที่เคยถูกทิ้งให้อยู่ตามลำพังตั้งแต่เด็ก หรือ มีประสบการณ์การถูกทิ้งมาก่อน 
 

     - เป็นโรคที่เกิดได้จากพันธุกรรม เช่นเดียวกับการได้รับบุคลิกลักษณะนิสัยบางอย่างของพ่อกับแม่ติดมานั่นเองค่ะ 

 

 

 

 

     ลักษณะอาการน้องหมาแต่ละตัวที่อยู่ในอาการเครียด วิตกกังวล สามารถแสดงออกไปแตกต่างกันไปนะคะเช่น บางตัวอาจสั่น นอนขดอยู่ในตู้ แต่บางตัวอาจขนลุกตั้ง แยกเขี้ยวขู่ ก็เป็นได้ค่ะ ดังนั้นจึงเป็นหน้าที่ของเราที่คอยสังเกตอาการของน้องหมา แล้วดูว่าพวกเขามีอาการหวาดกลัวกับสิ่งใดซ้ำๆ ทุกครั้งแต่เจอ เพราะเมื่อเรารู้อาการ เราก็จะรู้สาเหตุ และหาทางแก้ไขได้ค่ะ ซึ่งการแสดงอาการน้องหมาเมื่ออยู่ในสภาพวะหวาดกลัวสามารถบางได้ ดังนี้ค่ะ

 

     - แสดงความก้าวราวเมื่อกลัว  เช่น ขู่ เห่า ขนลุกตั้ง ทำลายข้าวของ เป็นต้น  
 

     - แสดงท่าทียอมแพ้ สยบยอมเมื่อกลัว เช่น แอบซุกใต้ตู้ โต๊ะ  หายใจหอบ แลบลิ้น เลียจมูกตัวเอง ตัวสั่น ฉี่ราด อึราด อาเจียน เป็นต้น   

     - แสดงอาการย้ำคิดย้ำทำ เช่น  ไล่กัดหางตัวเอง เลียอุ้งเท้าตัวเอง เดินวนไปวนมา ขุดดิน ทำปากเหมือนเคี้ยวอะไรอยู่ตลอดเวลาค่ะ

     (เพื่อนๆ สามารถเข้าไปอ่านเพิ่มเติมเรื่องภาษากายน้องหมาได้ที่บทความ 10 ภาษากายน้องหมาที่กำลังบอกว่าเครียด วิตกกังวล นะคะ และ พฤติกรรมย้ำคิดย้ำทำน้องหมาได้ที่บทความ ปัญหาใกล้ตัว! พฤติกรรมย้ำคิดย้ำทำในสุนัข เพื่อเป็นการสังเกตอาการน้องหมาเบื้องต้นค่ะ) 

 

 

 

 

 

 

     กลัวเสียง

 

     การกลัวเสียงดังของของน้องหมาถือได้ว่าเป็นความกลัวที่แสนจะธรรมดาสามัญมากๆ น้องหมาเกือบทุกตัวค่ะ ถ้าไม่กลัวฟ้าร้อง ก็ต้องกลัวเสียงพลุ ถ้าไม่กลัวเสียงพลุก็ต้องกลัวเสียงปืน แต่โดยทั่วไปแล้วน้องหมาที่กลัวเสียงดังก็จะกลัวเสียงที่ดังทุกชนิด ซึ่งรวมไปถึงน้องหมาที่กลัวเสียงเครื่องใช้ภายในบ้าน เช่น เครื่องดูดฝุ่นอีกด้วย เนื่องจากพวกเขามีประสาทการรับรู้ทางหูที่ดีมากกว่าคนถึง ได้ไกลกว่าคนถึง 4 เท่า จึงไวต่อเสียงมากๆ ขนาดเรายังตกใจเวลาได้ยินเสียงดังๆ หัวใจเต้นระรัว จึงไม่แปลกใจเลยว่าทำไมน้องหมาถึงดูตกใจ แล้วเมื่อไม่สามารถที่จะทำให้เสียงนั้นหยุดลงได้ รู้สึกเหนื่อยการควบคุม จึงเครียด กระวนกระวายใจสะสม จนกลายเป็นโรคโฟเบียค่ะ

     เพื่อนๆ สามารถอ่านเรื่องการจัดการกับน้องหมากลัวเสียงได้ที่บทความ เสียงพลุไฟ ปัญหาสำหรับสุนัขทุกเทศกาล นะคะ 

 

 

 

     กลัวการอยู่ตามลำพัง

 

     น้องหมาที่กลัวการอยู่ตามลำพังสามารถเกิดขึ้นได้จากพันธุกรรมสายพันธุ์น้องหมา อย่างเช่น บีเกิ้ล ไซบีเรียนฮัสกี้ และ โกลเดนรีทรีฟเวอร์ เป็นต้นค่ะ แล้วอีกสาเหตุหนึ่งก็อาจมาจากประสบการณ์ที่เคยถูกทิ้งมาก่อน หรือกลัวการถูกทิ้งโดยไม่ทราบสาเหตุ ไม่ได้รับความเชื่อมั่นว่าเจ้าของต้องการตนเอง หรือได้รับพลังงานที่มั่นคงจากเจ้าของ พวกเขาจะรู้สึกไม่มั่นคง กระวนกระวาย หดหู่ว่าเมื่อไหร่เจ้าของจะกลับมา จึงต้องระบายความกลัวด้วยการกัดแทะ ทำลายข้าวของ  เห่าตลอดวัน ขุดดิน เป็นต้นค่ะ ซึ่งเพื่อนๆ สามารถทำความเข้าใจถึงความเหงาของน้องหมา และวิธีการฝึกน้องหมาให้อยู่ตามลำพังได้ที่บทความ ถึงเวลาทำความเข้าใจ "ความรู้สึกน้องหมา" อย่างถูกต้อง ค่ะ  

 

 

 

     กลัวการขึ้นรถยนต์

 

     เวลาเราเห็นภาพน้องหมานั่งอยู่ในรถเปิดหน้าต่าง ใบหน้าปะทะลม จนรู้สึกถึงความสุขของพวกเขาที่ได้นั่งรถ แต่ในขณะเดียวกันก็มีน้องหมาบางตัวไม่สุขที่จะนั่งรถ กลัวกลัวตัวสั่นฉี่ราด ร้องหงิงๆ ซึ่งสาเหตุที่ทำให้น้องหมาหวาดกลัวส่วนใหญ่จะมาจากประสบการณ์ที่ไม่ค่อยดีในการนั่งรถนั่นเอง อย่างน้องหมาที่บ้านพริก เคยถูกย้ายบ้าน ย้ายเจ้าของมาอยู่กับพริก พวกเขาก็รู้สึกว่าการนั่งรถกำลังเป็นการพาเขาไปทิ้ง หรือ เจ้าของไม่ต้องการ รู้สึกไม่มั่นคง หวาดกลัวทุกครั้งที่นั่งรถค่ะ ส่วนบางตัวอาจจะกลัวภาพที่เคลื่อนไหวเร็วๆ ขณะตัวเองนั่งอยู่ในรถ ตื่นตกใจ เห่า ร้องหงิง ตลอดทาง บางตัวถึงขนาดตะกุยกระจก ตะกุยประตูจะออกก็มีค่ะ 
 

     ดังนั้นการพาน้องหมาขึ้นรถจึงเป็นสิ่งที่จำเป็นต้องฝึกค่ะ ซึ่งเพื่อนๆ สามารถเข้ามาอ่านการฝึกน้องหมาขึ้นรถได้ที่บทความ ฝึกน้องหมาให้คุ้นเคยกับการเดินทาง คราวนี้ล่ะค่ะจะพกจะพาน้องหมาไปไหนก็มีความสุขตลอดทริปค่ะ

 

 

 

     กลัวการขึ้นลงบันได 

 

     ผู้เลี้ยงมักจะไม่รู้ว่าน้องหมากลัวการขึ้นลงบันไดจนกว่าจะได้จนกว่าเห็นเขาเผชิญกับขึ้นบันไดนั่นเองค่ะ ซึ่งสาเหตุหลักๆ ก็มาจากการขาดประสบการณ์ทางสังคม ได้ไปที่ต่างๆ หรือได้พบเจอสิ่งแวดล้อมใหม่ๆ ค่ะ อย่างเช่น บางคนบ้านชั้นเดียว แล้วก็ไม่เคยได้ออกไปไหน อยู่แต่ในบ้าน เขาจะจะไม่มีประสบการณ์พบเจอบันไดมาก่อน เมื่อวันหนึ่งออกนอกบ้านไปหาคุณหมอที่โรงพยาบาลเจอกับขั้นบันไดก็อาจจะเกิดความไม่มั่นใจ ไม่ปลอดภัย และกลายเป็นความกลัว ซึ่งมักจะเกิดกับน้องหมาที่มีอายุมากค่ะ 
 

     ทางที่จะช่วยน้องหมาได้ คือการพาน้องหมาออกไปทำความรู้จักโลกใหม่ๆ สิ่งแวดล้อมที่ต่างไปจากเดิมตั้งแต่ยังเล็ก เพื่อให้พวกเขาคุ้นชิน และสามารถปรับตัวได้ในทุกสภาพแวดล้อมค่ะ 

 

 

     กลัวคน

 

     อาการกลัวคนของน้องหมาเกือบจะ 100 เปอร์เซ็นต์มาจากประสบการณ์ที่พวกเขาเคยพบเจอ เช่น ถูกรังแก ถูกทำร้าย ถูกทำให้ตกใจทั้งโดยเจตนาและไม่เจตนา หรือทำให้ร่างกายเจ็บปวด จนกลายเป็นความทรงจำที่ไม่ดี เมื่อต้องพบเจออีกจึงแสดงพฤติกรรมข่มขู่เพื่อปกป้องตัวเอง หรือหลบหนี เพราะรู้สึกหวาดกลัว ซึ่งบุคคลที่น้องหมาส่วนใหญ่จะรู้สึกกลัว ก็คือ กลัวคนแปลกหน้า, กลัวเด็ก,กลัวผู้ชาย,กลัวสัตวแพทย์ นั่นเองค่ะ ด้วยเหตุนี้เองการพาน้องหมาออกสังคมจึงสำคัญต่อน้องหมาค่ะ ยิ่งพวกเขากลัว ยิ่งต้องพาน้องหมาออกไปเจอ ไปทำความรู้จัก เพื่อให้เขาได้รับประสบการณ์ที่ดีกลับมาแทนที่ค่ะ ^__^

 

 

 

      กลัวเงาของตัวเอง 

 

      มีน้องหมาไม่น้อยที่มีพฤติกรรมเห่า หรือ ขู่เงาของตัวเอง บางคนเห็นเป็นเรื่องขบขัน น่ารัก น่าเอ็น แต่สำหรับน้องหมาพวกเขากำลังรู้สึกหวาดกลัว ไม่ปลอดภัยอย่างรุนแรง จากหนังสือของซีซาร์ มิลาน ได้กล่าวไว้ว่า สุนัขที่หวาดกลัวเงาตัวเองมีสาเหตุหลักมาจากความภาคภูมิในในตัวเองต่ำ พลังงานไม่มั่นคง ทำให้รู้สึกราวกับว่ากำลังมีใครตามล่าอยู่ตลอดเวลา ซึ่งอาการน้องหมาที่กลัวเงาจะไม่ใช่การหมอบหนี แต่จะเป็นการไล่ล่า ไล่ตาม ข่มขู่ต่อสู้กับเงาแบบตาต่อตาฟันต่อฟัน เพื่อให้รู้สึกดีกับตัวเองว่ามีอำนาจเหนือกว่านั่นเองค่ะ 
 

      ทั้งที่ผู้สามารถช่วยน้องหมาได้ก็คือผู้เลี้ยงเพียงคนเดียวค่ะ คือต้องแสดงความเป็นจ่าสูงให้พวกเขาได้เห็น แสดงอำนาจของเราให้เขาได้รู้สึกถึงความมั่นคง ฝึกวินัยและกฏระเบียบ ไม่ปล่อยให้เขาได้ทำตามใจตัวเอง เริ่มแรกอาจจะต้องใช้ความพยายามและความอดทนอย่างสูง แต่พวกเขาจะค่อยๆ เรียนรู้ รู้สึกมั่นคงต่อตัวเอง  และรู้สึกปลอดภัยในเวลาต่อมาค่ะ

 

 

 

 

     การรักษาน้องหมานอกจากการฝึกที่ได้กล่าวไปแล้วข้างต้นตามประเภทโรคโฟเบียที่น้องหมาเป็นแล้ว ยังมีวิธีอื่นๆ ที่สามารถรักษาน้องหมาให้หายจากความกลัว หรือทำให้ความกลัวลดลงไปได้บ้าง แต่ก็ยังมีวิธีอื่นๆ อีกค่ะ ไม่ว่าจะเป็น การรักษาด้วยยา ซึ่งต้องผ่านการตรวจวินิจฉัยและอยู่ภายใต้การดูแลของสัตวแพทย์เสียก่อนนะคะ 
 

    นอกจากนี้ยังมีการรักษาทางเลือก เช่น ดนตรีบำบัด ดอกไม้บำบัด ยังสามารถช่วยลดอาการของโรคโฟเบียของน้องหมาได้อีกด้วยค่ะ การกินอาหารถูกหลักโภชนาการ ไม่หวาน  ไม่เค็ม และมากเกินไปก็สามารถทำให้ช่วยได้อีกแรง เพราะอาหารที่ถูกหลักโภชนาการจะช่วยให้การเผาผลาญเป็นไปตามปกติ ไม่ทำให้เกิดพลังงานเหลือใช้ที่ส่งผลต่อพฤติกรรมหวาดกลัวของน้องหมาค่ะ 
 

     (สามารถอ่านเพิ่มเติมเรื่องการรักษาน้องหมาให้คลายเครียดได้ที่บทความ บำบัดน้องหมาด้วยการรักษาแบบแพทย์ทางเลือก และปรุงอาหารให้น้องหมาง่ายๆ แบบมืออาชีพ ค่ะ)

 

 

 

 

     ในความเป็นจริงแล้ว ประเภทของโรคโฟเบียน้องหมายังมีอยู่อีกมากมายแล้วแต่ว่าน้องหมาตัวไหนมีประสบการณ์พบเจอความหวาดกลัวอะไร ทำให้ไม่ลืม แล้วถ้าน้องหมาของเพื่อนๆ กลัวอะไรที่แปลกๆ ไปก็สามารถเข้ามาแบ่งปันเรื่องราวประสบการณ์กันได้นะคะ เผื่อมีว่ามีน้องหมาของใครมีอาการแบบเดียวกันจะได้นำเอาไปสังเกตน้องหมาที่บ้านอย่างละเอียด และได้รับการรักษาต่อไป เพื่อที่น้องหมาขี้กลัวจะได้เปลี่ยนมาเป็นน้องหมาใจกล้าค่ะ ^__^

 

 

 

บทความโดย : Dogilike.com

 

ข้อมูลอ้างอิง :
 

http://www.petmd.com/dog/conditions/behavioral/
c_dg_fears_phobia_anxiety#.UYt8ZMpGfDM

http://dogs.about.com/od/dogbehaviorproblems/tp/
Top-Ten-Common-Dog-Fears-And-Phobias.htm

http://www.apbc.org.uk/articles/fourwheelphobia

http://dogs.about.com/od/dogbehaviorproblems/a/causes-of-fear-in-dogs.htm

http://dogs.about.com/b/2010/07/06/common-phobias-what-scares-your-dog.htm

http://www.mydoggonenatural.com/?page_id=178

 

ภาพประกอบ :
 

www.city-data.com

pets.webmd.com

rushprnews.com 

www.thedogexpress.com

dogs.about.com

www.informationcanine.com

www.ehow.com

www.bideawee.org

www.conferenceofbirds.net