Dog of the week มาแล้วค่ะ ... สัปดาห์นี้มาพร้อมกับเรื่องราวสุดประทับใจของ "มายา" น้องหมาไซบีเรียนที่มีร่างกายบกพร่อง แต่ก็ไม่ยอมแพ้ต่อโชคชะตา แถมยังสามารถใช้ชีวิตได้อย่างมีความสุขเหมือนกันน้องหมาที่ร่างกายปกติอีกด้วยล่ะค่ะ ... มาทำความรู้จักกับมายาให้มากขึ้นกันดีกว่าค่ะ

          สวัสดีค่า เพื่อนๆ ทุกคน หนูชื่อ "มายา" เป็นน้องหมาไซเบียนหน้าสวยเฉี่ยว ... เจ้านายเล่าให้ฟังว่าก่อนที่หนูจะมาอยู่บ้านนี้ เจ้านายไปเจอฟาร์มไซบีเรียนแห่งหนึ่งประกาศหาผู้อุปการะน้องหมาไซบีเรียนที่มีความผิดปกติทางพันธุกรรม (ซึ่งหมาตัวนั้นก็คือหนูนั่นเอง T T) โดยความผิดปกติก็คือ เท้าทั้งสี่ข้างจะมีนิ้วเท้าเพียงข้างละนิ้วเท่านั้น และนิ้วเจริญเติบโตผิดรูป เป็นโรคสะโพกเสื่อม และมีความผิดปกติกของกระดูกในการเจริญเติบโต ...

          ฟังแบบนี้หลายคนอาจจะนึกในใจว่า "โธ่เอ้ย หมาพิการใครจะไปอยากเลี้ยง" แต่สำหรับเจ้านายของหนูเมื่อเห็นประกาศแล้วก็รู้สึกถูกชะตา ก็เลยตัดสินใจติดต่อไปทางฟาร์มเพื่อที่จะขอรับเลี้ยง ...

          ตอนที่หนูมาอยู่บ้านใหม่ๆ หนูเพิ่งอายุได้แค่ 1 เดือนเอง เจ้านายบอกว่าหนูตัวเล็กมาน้ำหนักแค่ 1 กิโลกรัมเอง ซึ่งถือว่าเล็กมากถ้าเทียบกับลูกไซบีเรียทั่วไป แถมเท้าแต่ละข้างก็ยังเล็กมากๆ เพราะว่ามีนิ้วแค่นิ้วเดียว

          ตอนเด็กๆ ชอบมีคนมาทักว่าหนูเป็นน้องหมาปอม เพราะขนของหนูฟูนุ่มน่ากอด มีสีขาวครีมๆ แต่พอโตมาก็ผลัดขนเลยกลายเป็นคนสีขาวเท่าไปเลยล่ะค่ะ

          จริงๆ ก่อนหน้าที่หนูจะชื่อมายา เจ้าของเก่าที่ฟาร์มตั้งชื่อมาว่า อิ่ไว่ซื่อ (แปลว่า ปาฏิหาริย์) แต่หนูรู้สึกไม่ค่อยจะชอบชื่อนี้เท่าไหร่ เพราะไม่ว่าใครจะเรียกยังไงหนูก็ไม่หัน พอมาอยู่กับเจ้านาย เจ้านายก็เลยลองเปลี่ยนชื่อให้เป็น แมวน้ำ ซีล เฟอซีล หนูก็ไม่เคยจะสนใจ แล้วเจ้านายก็มานึกขึ้นได้ว่ามีหนังเรื่องนึงที่มีไซบีเรียนลากเลื่อน ตัวจ่าฝูงที่เป็นตัวเมีย และตอนใกล้จบเรื่องขาเจ็บ โห มันช่างตรงกับตัวของหนูจริงๆ เลย ก็เลยตั้งชื่อให้ว่า 'มายา' ค่ะ

          หนูเป็นหมานักล่าค่ะ ล่าทุกอย่างที่เจ้านายรักไม่ว่าจะเป็นตุ๊กตาแมวน้ำ ไอโฟน หูฟัง นาฬิกา รองเท้า อะไรก็ตามที่หนูเห็นเจ้านายใช้บ่อยๆ แล้วหวง พอเผลอหนูก็จะมาลากไปนอนแทะ

          มีอยู่ครั้งนึงเจ้านายเปิดประตูมาถึงกับช็อค!!!!! "หนูเอาไอโฟนมาแทะทำไม!!!" โดนดุไปหนึ่งยก สลดได้ไม่ถึงนาที ก็กลับมาซนต่อ 5555 เจ้านายชอบบ่นว่า ตุ๊กตากับของเล่นมีให้เป็นสิบชิ้น แต่เผลอไม่ได้ชอบขึ้นมาลากตุ๊กตาแมวน้ำสุดรักของเจ้านาย (แหม เจ้าก็หนูเคยดูในหนังว่าไซบีเรียนกินแมวน้ำนี่นา)

          แถมตอนเวลาเจ้านายหลับหนูยังชอบแอบไปขโมยหมอนกับผ้าห่มด้วยการกัดดึงๆๆ บางทีเจ้านายตื่นมาอีกที หมอนและผ้าห่มกองอยู่ที่พื้นกลายเป็นที่นอนของหนูไปเรียบร้อยแล้ว ทุกๆเช้า หนูจะมีวิธีการปลุกเจ้านายต่างๆกันไป บางวันงับผม บางวันตะกายขึ้นเตียงมานอนทับ บางวันมาหอนข้างๆ หู บู้วๆๆๆๆๆ เจ้านายบอกว่าหูแทบแตกแหน่ะ 5555

          หนูชอบเล่นน้ำมากๆ ค่ะ เห็นน้ำไม่ได้ต้องกระโจนไปหา (เจ้านายบอกว่าจริงๆ น่าจะใช้คำว่ากระดึ๊บมากกว่า 555) เล่นน้ำน่ะหนูสู้ไม่ถอย แต่ถ้าโดนจับอาบน้ำเมื่อไหร่ล่ะก็ บ้านแตกค่ะ!!!!!! ทั้งร้องทั้งตะกายเหมือนจะโดนฆ่า อาบน้ำทีนึงนี่เจ้านายถึงกับงงเลยว่าอาบน้ำหมาหรืออาบน้ำให้ตัวเอง

          นอกจากหนูจะชอบเล่นน้ำแล้ว หนูยังชอบวิ่งอีกด้วยล่ะค่ะ ถึงร่างกายจะไม่อำนายก็เถอะ พอวิ่งเร็วๆ แล้วตัวก็จะเอียงแล้วก็ล้มขาแบะ เพราะเท้ากับสะโพกไม่ดี ถึงแม้ร่างกายหนูจะเป็นอย่างนี้ แต่พูดเลยนะคะว่า ความพิการไม่เป็นอุปสรรคต่อความซนเลยค่ะ

          แต่นิสัยที่ฮาสุดๆ คือ หนูชอบให้หมาพุดเดิ้ลที่บ้านเลียหูให้ พอเลียให้ก็จะทำหน้าฟิน เกร็งขาสี่ข้าง หลับตาพริ้ม ส่วนนิสัยอื่นๆ ก็ไม่มีอะไรมากค่ะ หนูก็แค่ ชอบนอนตด นอนละเมอวิ่งๆ ชอบกินต้นไม้ ดอกไม้ หญ้า เจอไม่ได้ต้องกินแบบถอนรากถอนโคน ไหนใครบอกว่าไซบีเรียนกินยาก ไม่จริ๊งไม่จริง หนูก็กินทุกอย่างแหละ

          ของที่หนูหวงที่สุดก็คือ ไก่โอ๊ก (ไก่เหลืองๆ ที่บีบแล้วร้อง โอ๊ก โอ๊ก) พอเจ้านายบีบไก่โอ๊กปั๊บหนูก็จะหอนแข็งกับไก่โอ๊กทันที เวลาเจ้านายเรียกหนูก็จะทำเป็นไม่ได้ยิน แต่พอบีบไก่โอ๊กเท่านั้นแหละหนูจะพุ่งตัวมาทันที ส่วนพวกลูกบอลน่ะเหรอคะ ลูกนึงหนูใช้เวลากัดไม่เกิน 30 วินาที เละคาปาก

          ให้พูดถึงของกินสุดโปรดคงยาก เพราะทั้งชีวิตหนูเขมือบทุกอย่าง กินไม่เลือก ไม่ว่าจะเป็นโครงไก่สับ เนื้ออกไก่ ใบไม้ ต้นไม้ สตอเบอรี่ กล้วย แอปเปิ้ล ส้ม แครอท กะหล่ำปลี ปลาทู สแนคสำหรับน้องหมา และของทุกอย่างบนโลกนี้ 5555 (หนูเคยแทะประตูบ้านเพราะจะกินไม้ด้วยแหละ)

          เจ้านายบอกว่า คนที่เลี้ยงพวกน้องหมาใหญ่ๆ ไม่ควรให้น้องหมานอนขาแบะ ท่าไก่ย่าง เพราะเสี่ยงต่อการเป็นโรคข้อสะโพกเสื่อม ส่วนเรื่องอาหารการกิน เจ้านายให้หนูกินชอบกินบาร์ฟมากคะ ซึ่งหลายคนบอกว่าดีมาก เพราะไม่มีผงชูรส ไม่เค็ม(ไม่เสี่ยงเป็นโรคไต) น้องหมาได้สารอาหารที่เต็มที่ทำให้ร่างกายได้ประโยชน์ และน้องหมาจะถ่ายเป็นก้อนไม่เหลว

          เจ้านายอยากบอกว่า ... รักมายามากนะ ใครเห็นมายาชอบบอกว่าพิการน่าสงสาร บางคนก็ขำที่เดินขาแบะ แต่จริงๆ มายาเก่งมาก ตอนเอามาวันแรกนึกว่าจะไม่รอด มายาตัวเล็กแล้วก็ไม่สบายบ่อย ขี้ตาเยอะจนปิดตานึกว่าตาจะบอด ส่วนเรื่องขามายาเก่งมาก พาไปหาหมอ หมอ 2-3 คนบอกมายาวิ่งไม่ได้ เดินก็ไม่ได้ เพราะมายาพิการ แต่จริงๆ มายาวิ่งได้เดินได้ถึงจะตลกๆ สู้ๆนะมายา แข็งแรงๆ

          ปล.ใครเห็นหน้ามายาคงหลงรักเพราะมายามีหน้าตาที่สวยของไซบีเรียนเป็นทุนเดิม แต่พอเดินทุกคนไม่ขำก็สงสาร แต่อยากให้ขำแล้วมองว่าน่ารักดีกว่าสงสาร เพราะการที่เลี้ยงมายาทำให้เรารู้ว่าขนาดหมาที่พิการขนาดนี้มันยังสู้ชีวิต พยายามที่จะเดินแม้เวลาเดินบางทีขาจะเลือดไหลเพราะไม่มีอุ้งเท้ามารับน้ำหนัก มายาร่าเริงกับทุกคนไม่ดุร้าย และไม่เคยแสดงความอ่อนแอออกมาเลยว่าฉันพิการนะ ฉันพิการ ขนาดหมายังสู้ แล้วคนอย่างเราที่มีร่างกายปกติครบ 32 ก็ไม่ควรยอมแพ้ต่ออุปสรรคในชีวิตและควรใช้ชีวิตอย่างมีความสุข

           ขอปรบมือให้กับพลังใจอันแข็งแกร่งของเจ้ามายาด้วยนะคะ ถึงแม้ร่างกายจะไม่เหมือนน้องหมาตัวอื่น แต่เรื่องกำลังใจนั้นมาเกินร้อยค่ะ ... เรื่องของ มายา เป็นสิ่งที่พิสูจน์ให้เราเห็นว่า แม้ร่างกายจะบกพร่องเพียงใด แต่ถ้าใจไม่แพ้ ยังไงความสุขในชีวิตก็อยู่ไม่ไกลเกินเอื้อมค่ะ

           Tip of the week ในสัปดาห์นี้มะเหมี่ยวมีเทคนิคดีๆ ในการสังเกตอาการว่าน้องหมาของเรากำลังเป็นโรคข้อสะโพกเสื่อมหรือไม่ พร้อมกับมีวิธีกายภาพบำบัดน้องหมาอย่างถูกต้องมาฝากด้วยค่ะ

          "โรคข้อสะโพกเสื่อม" เป็นโรคที่พบได้มากในน้องหมาพันธุ์ใหญ่ โดยพบมากถึง 1 ใน 3 ของโรคกระดูกทั้งหมด โดยโรคนี้จะมีพัฒนาการในช่วงที่มีการเจริญเติบโตของกระดูกจึงอาจพบได้ตั้งแต่อายุ 4-12 เดือน โดยสาเหตุมากจาก ...

1. กรรมพันธุ์
           มักเป็นสาเหตุเริ่มแรกของโรค และมักเกิดร่วมกับปัจจัยอื่น ทำให้ความรุนแรงมากขึ้น พบว่า ลูกหมาที่เกิดจากพ่อแม่ที่ไม่แสดงอาการของโรคอาจป่วยด้วยโรคนี้ได้ ลูกหมาที่เกิดจากพ่อแม่ที่ป่วยด้วยโรคนี้จะมีเพียง 7% เท่่านั้นที่ปกติ

2. โภชนาการ
           การให้อาหารเต็มที่ตลอดเวลา จะทำให้มีโอกาสเกิดโรคสูงขึ้น ควรให้เพียง 60-70% ของปริมาณอาหารที่น้องหมากินได้

3. อัตราการเจริญเติบโตและขนาดตัวของน้องหมา
           ลูกหมาที่มีอัตราการเจริญเติบโตเร็ว และมีน้ำหนักตัวมาก จะมีแนวโน้มเกิดปัญหาได้มากกว่า

4. สภาพแวดล้อมและการเลี้ยงดู
           หากมีการออกกำลังกายที่มาก จะทำให้แนวโน้มการเกิดโรคสูงขึ้น นอกจากนี้สภาพพื้นผิดที่สุนัขอยู่หากเรียบและลื่น จะทำให้สุนัขที่มีปัญหาอยู่แสดงอาการได้เร็วและรุนแรงขึ้น

อาการ
- ความสามารถในการออกกำลังกายลดลง
- ลุก ยืน นั่ง ทำได้ช้า หรือลำบากกว่าปกติ
- สุนัขไม่พยายามหรือไม่สามารถกระโดด หรือขึ้นลงรถ-บันไดได้
- อาจได้ยินเสียงคลิกบริเวณสะโพกเวลาสุนัขเดิน
- ลักษณะการวิ่ง จะใช้ 2 ขาหลังก้าวไปพร้อม ๆ กัน
- มีอาการเจ็บขาเด่นชัดมากขึ้นหลังการออกกำลังกาย
- สุนัขจะยืนในลักษณะหลังงอ กล้ามเนื้อบริเวณขาหลังและสะโพกลีบเล็กลง
- บางครั้งจะยืนชาชิด แต่ปลายเท้าแบะออก

           สำหรับน้องหมาที่ป่วยเป็นโรคข้อสะโพกเสื่อมนั้น เจ้าของจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องเรียนรู้วิธีการทำกายภาพบำบัดให้พวกเขาอย่างถูกต้องด้วยค่ะ โดยวิธีทำกายภาพจะแบ่งออกดังนี้ค่ะ

สัปดาห์ที่ 1
1.ใช้ถุงน้ำร้อนประคบบริเวณสะโพก 15-20 นาที แล้วทำการยืดหดขา 10-15 ครั้ง ทำ 2-3 ครั้งต่อวัน
2.จูงน้องหมาเดินนาน 10-20 นาที อย่างน้อย 3 ครั้ง และไม่ควรเกิน 3 ครั้งต่อวัน
3.สังเกตการตอบสนองของน้องหมาโดยไม่ให้ยาใด ๆ
4.ถ้าน้องหมามีอาการเจ็บบริเวณข้อ ให้ลดกิจกรรมต่าง ๆ ลง 50%
และให้ยาลดอาการปวดก่อนทำกายภาพบำบัด 30-60 นาที่
5.พิจารณาประคบเย็นบริเวณข้อสะโพกหลักงารทำกายภาพบำบัด

สัปดาห์ที่ 2-4
1.ใช้ถุงน้ำร้อนประคบบริเวณสะโพก 15-20 นาที
2.ยืด-หดขาและเพิ่มระยะการเดิน
3.เริ่มให้น้องหมาเดินในทางลาดชันหรือขึ้นลงบันได
4.เริ่มให้น้องหมาลุกและนั่ง 2 ครั้งต่อวัน
5.ให้ว่ายน้ำ 3-5 นาที 3 ครั้งต่อสัปดาห์
และให้เพิ่มระยะเวลาหากน้องหมามีการตอบสนองที่ดีขึ้น

สัปดาห์ที่ 5-12
1.ใช้ถุงน้ำร้อนประคบบริเวณสะโพก 15-20 นาที
2.ยืด-หดขาและจูงเดิน
3.เริ่มให้น้องหมาวิ่งเหยาะและเล่นนาน 20-30 นาที 1-2 ครั้งต่อวัน
4.ให้ว่ายน้ำ 10 นาที 3 ครั้งต่อวัน


           ทั้งนี้ ก่อนการทำกายภาพให้น้องหมาที่ป่วยเป็นโรคข้อสะโพกเสื่อมจะต้องได้รับความเห็นชอบจากแพทย์ผู้เชี่ยวชาญเฉพาะด้านจริงๆ ก่อนนะคะ ห้ามทำเองโดยพลการ