ถ้าใครที่รู้จักกิจกรรมรับน้องขึ้นดอยของมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ก็คงจะเคยเห็นภาพของ "พี่เตี้ย" น้องหมาขาสั้น ๆ หน้าตาน่าเอ็นดู ที่คอยวิ่งขึ้นลงดอยไปพร้อมกับน้อง ๆ นักศึกษา หลายปีผ่านมาน้องหมาตัวนี้ก็ยังคงร่วมกิจกรรมรับน้องไม่ได้ขาด และทุกครั้งที่มีกิจกรรมนี้พี่เตี้ยก็เหมือนเป็นสีสันที่เรียกความสนใจจนถึงขั้นที่มีสำนักข่าวดัง ๆ มาติดตามทำข่าวพี่เตี้ยเลยทีเดียว ... และด้วยความฮอตของพี่เตี้ยนี่เอง  Dog Spotlight ก็เลยจะพาทุกคนไปรู้จักกับพี่เตี้ยให้มากขึ้น ผ่านการบอกเล่าของแอดมินแฟนเพจ "เตี้ยสตอรี่" ค่ะ



     มะเหมี่ยว : ล่าสุดเห็นเตี้ยยังไปวิ่งรับน้องขึ้นดอยอยู่เลย เห็นเตี้ยร่วมกิจกรรมนี้มาหลายปีแล้ว ยังแข็งแรงวิ่งขึ้นวิ่งลงดอยอยู่เลย อยากรู้ว่าตอนนี้เตี้ยอายุเท่าไหร่แล้วค่ะ
     แอดมินเพจเตี้ยสตอรี่ : จริง ๆ แอดก็ไม่ทราบเรื่องนี้เหมือนกัน เพราะตอนเจอพี่เตี้ยมาในวัยนี้แล้ว ไม่รู้ว่าผ่านโลกมาโชกโชนขนาดไหนเหมือนกันนะครับ



     มะเหมี่ยว : เล่าเรื่องราวความประทับใจของเตี้ยกับกิจกรรมรับน้องขึ้นดอยหน่อยค่ะ
     แอดมินเพจเตี้ยสตอรี่ : อย่างที่ทราบกันดีว่าดอยสุเทพนั้นก็ไม่ได้ใกล้หรือเดินขึ้นกันง่ายขนาดนั้นสำหรับคนทั่วไปเพราะระยะทาง 14 กิโลเมตรบวกกับความชันก็อาจจะทำให้หลาย ๆ คนท้อได้ยิ่งโค้งสปิริตหรือโค้งขุนกัณฑ์ที่มีความชันมากและเป็นระยะทางกว่า 100-200 เมตร แต่พี่เตี้ยก็เดินขึ้นไปพร้อมทั้งวิ่งขึ้นโค้งสปิริตพร้อมน้อง ๆ


     "จะกี่คณะกี่รอบพี่ก็วิ่งเหมือนเป็นมาสคอสของงานรับน้องขึ้นดอยเลยก็ว่าได้ พี่เตี้ยออกมอเช้ามืด น่าจะพร้อมๆกับน้องคณะวิศวะฯ และกลับบ่าย ๆ เย็น ๆ พร้อมคณะวิจิตรที่เป็นคณะสุดท้ายในขบวนขึ้นดอยของทุกปี และเป็นอย่างนี้มาน้อย ๆ ก็ 3 ปีแล้ว"


     มะเหมี่ยว : ช่วยเล่าถึงครั้งแรกที่เจอเตี้ยให้ฟังหน่อยค่ะว่า จากวันนั้นจนถึงวันนี้ที่เตี้ยกลายเป็นน้องหมาเซเลปประจำ มช เป็นยังไงบ้าง
     แอดมินเพจเตี้ยสตอรี่ : เดิมทีก็ไม่แน่ใจว่าจริง ๆ พี่เค้าชื่ออะไรมาจากไหน แต่ด้วยความที่สูงไม่ถึงครึ่งของน้องหมาตัวอื่นก็เลยเรียกเตี้ยกันมาตลอด เจอครั้งแรกนี่พี่แกมาเดิน ๆ ไป ๆ มา ๆ อยู่แถว ๆ ภาควิชาวิทยาการคอมฯ ก็เลยเอาขนมเอาน้ำให้กินหลังจากนั้นพี่เค้าก็เหมือนยึดที่นี่เป็นแหล่งพักพิงหลังจากไปเดินเตรดเตร่ทั่วมอ มาพักผ่อนมากินข้าว นานวันเข้าก็เริ่มเข้าไปเรียนด้วย ไปนอนเฝ้าทำกิจกรรมนู่นนี่นั่น หนักเข้าก็เข้าไปนอนในห้องนักศึกษาวิชาเอก แรก ๆ นักศึกษาหรืออาจารย์ก็ไม่ค่อยปลื้มจะด้วยกลิ่นตัว หรือความเหมาะสมก็ดีแต่สุดท้ายก็กลายเป็นมาสคอตประจำห้องนักศึกษาวิชาเอกไป


     "จริง ๆ พี่แกชอบไปอยู่ทุกที่ที่คนเยอะหรือมีความครึกครื้นหรือเสียงดังคนก็จะเห็นหน้าเห็นตาบ่อยไม่เหมือนน้องหมาตัวอื่นที่ปกติจะอยุ่กับคณะหรือคนในคณะตัวเอง แล้วที่กลายมาเป็นเซเลปได้ก็เพราะตอนที่รับน้องขึ้นดอยแกดันไปวิ่งนำหน้าขบวนเสลี่ยงของคณะวิศวะฯ ด้วยคนจำนวนมากที่เฝ้ามองขบวนอยู่ก็คงรู้สึกว่า เห้ยไม่ใช่แค่น้อง ๆ ช้างเชือกใหม่ที่มาขึ้นดอยแม้แต่น้องหมาเองก็ยังมาขึ้นดอยเลย สุดท้ายแกก็เลยเหมือนฟลุ๊คได้อานิสงฆ์ตรงนี้ไปแบบงง ๆ และต้องขอบคุณพี่ ๆ น้อง ๆ วิศวะด้วยนะครับที่เอ็นดูพี่เตี้ยด้วย"


     มะเหมี่ยว : ตอนทำแฟนเพจคิดไหมคะว่าคนจะติดตามเรื่องราวของน้องเตี้ยเยอะขนาดนี้
     แอดมินเพจเตี้ยสตอรี่ : ตอนแรกก็ถ่ายรูปเตี้ยลงเฟสส่วนตัวกัน คิดเล่นๆสนุกกับเพื่อนๆน้องๆเฉย ๆ แต่ทำไปทำมาเลยคิดว่าน่าจะทำเพจมาสักอันเพื่อเก็บรูปภาพของเตี้ยจากทั้งตัวเราเองและคนที่สนใจในตัวเตี้ย เลยพูดกับเพื่อนว่าจะสร้างเพจขึ้นมาเล่น ๆ ด้วยความสนุก ไม่ได้หวังโปรโมตหรือต้องการรับสปอนเซอร์ต่าง ๆ ก็เลยลงรูปตามความสะดวกของแอดมิน(ฮ่าๆๆ)


     "ช่วงแรกยอดไลค์ก้ไม่ได้เยอะอะไรมากมาย มีแค่คนในภาควิชาและในมหาลัย แต่งานรับน้องขึ้นดอยเมื่อ 2-3 ปีที่แล้ว เตี้ยได้วิ่งขึ้นดอยกับคณะวิศวะ เลยมีคนสนใจมากขึ้น ทำให้ยอดไลค์เพิ่มขึ้นเป็นหลักหมื่น หลักแสนจนน่าตกใจ ผู้จัดทำเพจก็ไม่คาดคิดเหมือนกันว่าเพจจะมาไกลและมีคนติดตามมากขนาดนี้ ก็ขอบคุณทุกคนที่สนใจและรักในตัวเตี้ยมา ณ ที่นี้ด้วยครับ"


     มะเหมี่ยว : คิดว่าอะไรในตัวน้องเตี้ยที่ทำให้เขาเป็นที่รักสำหรับทุกคนคะ
     แอดมินเพจเตี้ยสตอรี่ : ตัวเตี้ยกระทัดรัดแล้วก็ความที่สามารถโผล่หน้าไปในหลาย ๆ งานของคณะต่าง ๆ จะงานราษฎร์งานหลวงก็ไปหมด ชนิดที่ว่าไม่ได้นัดหมายแต่ก็มา บางทีก็งงเหมือนกันว่าเค้ารู้ได้ไงว่ามีงานมีกิจกรรม



     มะเหมี่ยว : ตอนนี้หน้าที่ในการดูแลน้องเตี้ยใครเป็นคนรับผิดชอบค่ะ แล้วต้องดูแลเรื่องไหนอะไรยังไงบ้าง
     แอดมินเพจเตี้ยสตอรี่ : หลัก ๆ เลยตอนนี้อยู่ในความดูแลของภาควิชาวิทยาการคอมพิวเตอร์ คณะวิทยาศาสตร์ มช. เพราะทางมหาลัยให้ทางคณะหรือภาควิชาเป็นคนรับผิดชอบหมาตัวนั้น ๆ ไป เพื่อง่ายต่อการดูแล ส่วนเรื่องการดูแล ทางภาควิชาต้องดูแลเรื่อง การนำไปฉีดวัคซีน การนำไปตรวจสุขภาพ และอื่น ๆ



     มะเหมี่ยว : ถ้าแอดมินเรียนจบไปแล้ว ได้มีการวางแผนไว้รึยังคะว่า ใครจะเป็นคนดูแลน้องเตี้ยต่อไป
     แอดมินเพจเตี้ยสตอรี่ : จริง ๆ ปัจจุบันนี้แอดมินได้เรียนจบกันหมดแล้ว แต่ว่าด้วยความที่เพจนี้เราสร้างกันมาแบบทำด้วยความสนุกไม่ได้หวังอะไรไม่ต้องการสปอนเซอร์หรืออะไรก็เลยไม่ได้มีการส่งต่อเพจนี้เพราะหากน้อง ๆ รุ่นหลังต้องการขยับขยาย content ของเพจหรือจะเพิ่มกิจกรรมอะไรก็ดีมันจะผิดจากจุดประสงค์ที่เราตั้งไว้ในตอนแรก


     "ตอนนี้ก็เลยมีเพจที่เป็นทางการของพี่เตี้ยที่ทางภาควิชาเป็นคนดูแลอยู่แล้วคนที่ดูแลพี่เตี้ยก็เป็นน้อง ๆ รุ่นหลัง ๆ ของภาควิชาฯร่วมด้วยกับบุคคลากร คณาจารย์รวมไปถึงตัวคณะวิทยาศาสตร์เองด้วย"


     มะเหมี่ยว : ตอนนี้มีอะไรที่เป็นห่วงน้องเตี้ยเป็นพิเศษไหมคะ (เรื่องสุขภาพต่าง ๆ)
     แอดมินเพจเตี้ยสตอรี่ : ไม่ค่อยห่วงอะไรนะครับ เพราะก็มีคนดูแลอยู่เป็นกิจจะลักษณะ มีน้ำมีอาหารมีคนพาไปหาหมอ ตรวจสุขภาพต่าง ๆ



     มะเหมี่ยว : ฝากอะไรถึงแฟนคลับน้องเตี้ยหน่อยค่ะ
     แอดมินเพจเตี้ยสตอรี่ : อันดับแรกก็ขอขอบคุณแฟนเพจทุกคน ขอบคุณแทนตัวเตี้ยเองด้วยที่ รัก เป็นห่วงและคอยติดตามเตี้ยมาโดยตลอด ซึ่งมีแฟนเพจส่งของมาให้เตี้ยเยอะแยะมากมาย ถามไถ่ความเป็นอยู่ของเตี้ย ติดตามอาการป่วยของตัวเตี้ยเอง ก็ขอขอบคุณจริง ๆ ครับ และก็ขอโทษด้วยบางครั้งที่แอดมินตอบข้อความในเพจช้าหรือตกหล่นไปบ้างก็เนื่องด้วยเข้าสู่วัยทำงานกันเต็มตัวหมดแล้ว


     "สุดท้ายนี้ก็ขอให้รักเตี้ยและติดตามเตี้ยไปตลอด เจอเตี้ยที่ไหนในมหาลัยก็สามารถทักทายหรือถ่ายรูปได้เสมอนะครับ และหากมีอะไรเคลื่อนไหวชาวแอดมินทุกคนจะพยายามมาอัพเดทให้เรื่อย ๆ ครับ"


     ต้องบอกว่ายิ่งได้รู้จักยิ่งรักพี่เตี้ยมากขึ้นนะคะ สำหรับใครที่อยากติดตามเรื่องราวของพี่เตี้ยก็สามารถเข้าไปติดตามได้ที่แฟนเพจ "เตี้ยสตอรี่"  และแฟนเพจ "เตี้ย มช." ... ใครที่ผ่านไปแถว ๆ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ก็สามารถแวะไปเยี่ยมไปถ่ายรูปเล่นกับพี่เตี้ยได้นะคะ

บทความโดย: Dogilike.com
http://www.dogilike.com/

ภาพประกอบ :
www.facebook.com/dogstorycs/
www.facebook.com/tiadogcmu/
www.facebook.com/Humanities-Photos-Club-294793500553727/