เรื่องของการ ไม่พร้อมอย่าเลี้ยง เป็นเรื่องนี่ในสังคมคนรักน้องหมาพยายามรณรงค์กันอยู่อย่างต่อเนื่อง เพราะหลายต่อหลายครั้งน้องหมาที่โชคร้ายถูกละเลยทิ้งขว้างจากเจ้าของเพียงเพราะข้ออ้างที่เห็นแก่ตัว เช่น เลี้ยงไม่ไหวแล้ว รับภาระไม่ไหวแล้ว หรือป่วยจนไม่มีปัญญารักษา เป็นต้น ... "น้องมั่งมี" และ "น้องศรีสุข" ก็คือน้องหมาชิวาวาตัวน้อยที่ถูกนำมาทิ้งเพียงเพราะพวกเขาป่วยและมีสภาพที่ไม่น่ารักเหมือนเดิม แต่ยังถือเป็นโชคดีที่ คุณหนึ่ง หญิงสาวใจดีตัดสินใจรับเลี้ยงน้องทั้งสองตัวเอาไว้ ทำให้วันนี้น้องทั้งสองตัวได้มีบ้านที่อบอุ่นที่จะคอยปลอบโยนให้พวกเขาลืมฝันร้ายที่เคยเกิดขึ้นไปชีวิต ... ไปติดตามเรื่องราวของน้องมั่งมีและน้องศรีสุข กันเลยค่ะ



     เว็บมาสเตอร์เหมี่ยว : แนะนำตัวคุณเจ้าของและน้องหมา(ทั้งตัวที่เลี้ยงอยู่และตัวที่ช่วยมา)หน่อยค่ะ
     คุณหนึ่ง : สวัสดีค่ะพี่หนึ่งนะคะ เป็นแม่ ๆ ของน้องมั่งมี - ศรีสุข ค่ะ จริง ๆ ตอนนี้เลี้ยงอยู่ทั้งหมด 8 ตัวค่ะ ตัวแรกชื่อ ณเดช เป็นหมาไทยตัวผู้ที่แคมป์คนงานเค้าทิ้งเอาไว้ก็เลยไปช่วยมาตั้งแต่ยังเล็ก ๆ ตัวที่สองชื่อ ดำ เป็นหมาไทยตัวเมีย เป็นหมาจรแถวบ่อขยะราชาเทวะ ด้วยความที่เค้านิสัยดุกัดคนก็เลยเกือบโดนคนแถวนั้นฆ่าทิ้ง เราก็เลยไปช่วยมา ตอนนี้น่าจะอายุเกือบ 20 ปีแล้ว ดำกับณเดชเค้าจะอยู่ด้วยกัน (จัดโซนหมาแก่เอาไว้ให้เค้าอยู่)

     ตัวที่สามชื่อ พิ้งค์กี้ ค่ะ เป็นน้องหมาไทยตัวเมีย ถูกเจ้าของทิ้วไว้ในหมู่บ้านแห่งนึงแถว ๆ สุวรรณภูมิ ตอนไปเจอสภาพคือโดนล่ามไว้กัยรั้วบ้านทั้ง ๆ ที่ท้องแก่ใกล้คลอด จนสุดท้ายคลอดลูกมา 5 ตัว แต่ว่าลูกตายไป 3 ตัวเพราะว่าคลานออกไปนอกบ้านแล้วโดนรถทับตาย บ้านหลังนี้อยู่ไม่ไกลจากบ้านพี่หนึ่ง พี่หนึ่งก็เลยเข้าไปดูแล้วก็ไปช่วยน้องออกมา มีคนมาขอลูกพิงค์กี้ไปเลี้ยงตัวนึง ส่วนตัวที่เหลือก็เลี้ยงเอาไว้คู่กันแม่ลูก ตัวที่สี่ชื่อ จักกะแหล่น เป็นลูกสาวของพิ้งค์กี้ นางหน้าตาเหมือนหมาจิ้งจอก นิสัยร่าเริงน่ารักค่ะ ตัวที่ห้าชื่อ วอดก้า เป็นน้องหมาชิสุผสมชิวาวาค่ะ เป็นน้องหมารับแขกประจำบ้าน พี่หนึ่งไปขอซื้อมา ตอนแรกเค้าก็จะไม่ขายเพราะมีคนจองแล้ว แต่พอคลอดออกมาวอดก้าไม่ค่อยสมบูรณ์เค้าขายไม่ได้ เค้าก็เลยยกให้พี่หนึ่งตั้งแต่ตอนอายุ 21 วัน ตั้งแต่ได้น้องมาต้องพาไปโรงพยาบาลวันละหลายรอบคะเพราะน้องตัวเล็กมาก กว่าจะทำวัคซีนให้น้องได้ก็ปาเข้าไป 4 เดือนคะน้องแพ้ยาและเป็นหลายโรคคะแต่น้องอึดมากกว่าจะผ่านมาได้ถึงทุกวันนี้ แต่ตอนนี้ก็แข็งแรงดีแล้วค่ะ

     ตัวที่หกชื่อ วิสกี้ ค่ะ เป็นน้องหมาชิวาวาตัวเมีย ที่ซื้อวิสกี้มาเลี้ยงเพราะว่าวอดก้าจะได้มีเพื่อนตัวเล็ก ๆ เอาวไเล่นกัน แต่วิสกี้เป็นหมาหวงตัวไม่เล่นกับคนแปลกหน้า ขนาดวอดก้ายังโดนข่มเลยค่ะ

     "ตัวที่เจ็ดกับตัวที่แปดก็คือ มั่งมี กับ ศรีสุข เป็นน้องหมาชิวาวาตัวเมียค่ะ ก็คือตัวที่หนึ่งไปช่วยมานั่นล่ะค่ะ เจ้าของเก่าน้องเอาน้องมาปล่อยที่วัดค่ะ คุณหมอประเมินว่าน่าจะอายุประมาณ 4 ปี ตอนไปเจอสภาพแย่มาก แต่ตอนนี้ก็ร่าเริงดีแล้วค่ะ ขี้เล่นมาก กินเก่ง"


     เว็บมาสเตอร์เหมี่ยว : ช่วยเล่าเหตุการณ์วันที่เจอน้อง น้องมั่งมี - ศรีสุข ให้ฟังหน่อยค่ะ อะไรที่ทำให้เราตัดสินใจที่จะอุปการะน้องหมาทั้งสองตัวนี้คะ
     คุณหนึ่ง : พอดีมีพี่คนนึงแกไปตลาดนัดที่วัดกิ่งแก้วคะแล้วแกเอารถเข้าไปจอดในลานจอดรถของวัดคะตอนกลับแกเห็นสัตว์ตัวเล็ก ๆ วิ่งอยู่ใต้รถหาอาหารกินคะแกนึกว่าแมวแต่พอแกดูดี ๆ แกก็เลยรู้ว่าเป็นน้องหมาคะแกสงสารน้องเห็นสภาพเละเลยคะขี้เรื้อนขนหลุดร่วงแกเห็นว่าพี่หนึ่งเพื่อนเยอะแล้วก็ชอบหมาแกก็เลยโทรมาหาพี่หนึ่งคะว่าพอจะช่วยอะไรน้องหมาได้บ้างช่วยหามูลนิธิมารับน้องไปที่น้องน่าสงสารเพราะเป็นหมาพันธุ์เล็ก ทีแรกแกยังไม่ได้บอกสภาพน้องพี่หนึ่งจึงให้แกถ่ายรูปน้องแล้วให้ส่งมาให้หนึ่งดูเผื่อจะช่วยโพสต์หาบ้านให้น้องแต่พอหนึ่งได้เห็นรูปน้องที่พี่เค้าส่งมาให้แล้วมันตื้อคะพูดไม่ออก

     "ในใจก็คิดว่าสภาพหนักมากกว่าที่คิดคงหาบ้านไม่ได้แน่ไม่มีใครเอาแน่แล้วเพราะที่หนึ่งเห็นตามโพส์ที่ประกาศหาบ้านให้น้องหมามีแต่คนเลือกแต่หมาพันธุ์ที่สวย ๆ คะ แต่พอเค้าไม่สวยคนจะมองผ่านคะและที่สำคัญคืออาการน้องต้องได้รับการรักษาอย่างด่วนจะมัวไปรอให้คนโน้นคนนี่มาช่วยคงไม่มีทาง ในเมื่อเค้าอยู่ตรงหน้าเราแล้วเรานั่นแหละที่ต้องช่วยมีมากมีน้อยก็ช่วยกันไปใคร ๆ ก็รักชีวิตเหมือนกันทั้งนั้นแล้วยิ่งเห็นสายตาน้องแล้วเราจะปฏิเสธได้ไงคะ แววตาน้องเศร้ามากน้ำตาคลอเลยคะ พี่หนึ่งเลยบอกพี่เค้าไปว่าตอนนี้มาช่วยงานแต่งอยู่ที่ปราจีนบุรีไม่ได้อยู่บ้านแต่บ่าย ๆ ก็จะเดินทางกลับคะหนึ่งรบกวนให้ช่วยจับน้องหมาเอาไว้ให้ทีได้ไหม เพราะถ้ารอพี่หนึ่งไปเอาน้องเองน้องไม่รู้จะเป็นยังไงบ้าง พวกพี่เค้าก็เลยช่วยกันต้อนน้องคะจนน้องพาวิ่งไปใต้ต้นไม้จะมีถังขยะวางอยู่คะข้างถังขยะพวกพี่ ๆเค้าก็เจอน้องมั่งมี ที่นอนหลบอยู่ตรงนั้นคะ เค้าก็เลยโทรมาบอกหนึ่งว่าไม่ใช่ตัวเดียวนะน้องหนึ่งพี่เจอ 2 ตัวเลยคะ พี่หนึ่งก็เลยให้เค้าจับมาไว้ให้ทั้ง 2 ตัวนั่นแหละคะ พอช่วงประมาณสี่โมงเย็นพี่หนึ่งถึงบ้านก็รีบโทรหาพี่ ๆ ที่จับหมาไว้ให้คะว่ารบกวนช่วยเอาน้องหมามาส่งให้ที่บ้านทีพอพี่เค้าเอาน้องมาพี่หนึ่งก็เอาน้องมาพักในที่ที่จัดไว้ให้น้องเค้าคะใส่อาหารและน้ำไว้ให้เค้าต้องคอยเติมคะเพราะน้องรีบกินเหมือนกลัวจะอดอีกคะ ต้องคอยคุยกับน้องเพื่อให้น้องผ่อนคลายคะลูบตัวลูบหัวเค้าบ้างเค้าชอบคะ และหาเสื้อผ้าให้น้องใส่คะเพราะกลางคืนอากาศเย็นน้องตัวมีแต่แผลเฟะคะกลัวน้องจะหนาว"   



     เว็บมาสเตอร์เหมี่ยว : อาการป่วยของน้องตั้งแต่รับมาเป็นยังไงบ้างคะ คุณหมอบอกว่าน้องป่วยเป็นอะไรบ้าง แล้วตอนนี้น้องเริ่มปรับตัวได้แล้วหรือยัง
     คุณหนึ่ง : หลังจากที่รับน้องประมาณ 3 วัน ก็พาน้องไปโรงพยาบาลสัตว์ ลาดกระบังคะ เพื่อให้คุณหมอตรวจสภาพร่างกายน้องเพื่อทำการรักษาคะ คุณหมอได้ตรวจผิวหนังน้อง ทั้งสอง แล้วขูดผิวหนังออกไปเพื่อตรวจหาว่าน้องเป็นขี้เรื้อนประเภทไหนคะ แล้วก็เจาะเลือดน้องทั้งสองไปทำการตรวจหาพยาธิในเลือดและเกล็ดเลือดด้วยคะ สักพักผลทางผิวหนังก็ออกคะว่าน้องเป็นขี้เรื้อนเปียกทั้งคู่หนึ่งก็เลยให้คุณหมอทำการรักษาเรื่องผิวหนังก่อนเลยเป็นอันดับแรก ส่วนผลเลือดจะออกมายังงัยก็ค่อยรักษากันไปคะ คุณหมอก็เลยทำประวัติน้องแล้วก็เอาน้องไปทำความสะอาดแล้วก็ตรวจตาน้องศรีสุขข้างซ้าย เบื้องต้นหนึ่งได้เช็กแล้วว่าน้องยังมองเห็นในข้างนั้นจึงให้คุณหมอตรวจและรักษาต่อไปคะเพราะไม่อยากให้น้องเสียตาค่ะ คุณหมอเช็คตาเสร็จบอกว่าตาน้องมีแผลเล็ก ๆ ให้รักษาโดยการหยอดตาคะตาน้องจะค่อย ๆ ดีขึ้น ส่วนเล็บน้องสภาพที่เจอที่แรกเล็บน้องยาวมากทำให้ปลายนิ้วขาของน้องทั้งสองทุกนิ้วบวมอักเสบมาก แต่เล็บหนึ่งได้ตัดก่อนที่จะไปหาหมอแล้วคะหลังจากนั้นคุณหมอก็เอาน้องไปโกนขนอาบน้ำยาแล้วก็ให้กินยาและสั่งจ่ายยาให้เอากลับมาให้น้องทานที่บ้านค่ะ แล้วให้กลับไปพบคุณหมอใหม่

     "ผ่านไป 1 วัน คุณหมอที่รักษาน้องก็โทรมาแจ้งผลเลือดของน้องทั้งสองค่ะ ว่าผลเลือดปกติทั้งคู่ค่ะไม่พบพยาธิในเลือด แต่น้องศรีสุขมีเลือดจางเกล็ดเลือดต่ำนิด ๆ คะ คุณหมอก็เลยให้เอายาบำรุงเลือดไปให้น้องทานได้คะเดี๋ยวก็หาย โล่งอกไปค่ะ หลังจากที่พาน้องไปรักษามาอาการน้องมั่งมีดีขึ้นมาก นิ้วเท้าที่เคยอักเสบบวมแดงได้หายแล้วค่ะ หนังที่เฟะและมีน้ำเหลืองไหลก็แห้งและตกสะเก็ด ขนใหม่เริ่มขึ้น น้องสดใสร่าเริงมากค่ะ ส่วนน้องศรีสุขอาการแผลคันเฟะได้หายไปเลยคะขนใหม่เริ่มขึ้นผิวเนียนเป็นสีชมพูผิดกับวันแรกอย่างเห็นได้ชัดเลยค่ะ ส่วนอาการขี้เรื้อนของน้องทั้งสองคุณหมอบอกว่าไม่ติดกันนะคะที่เป็นพราะภูมิน้องต่ำค่ะ ตอนนี้การรักษาน้องพี่หนึ่งใช้สองทางคะ ทางแรกคือทางที่คุณหมอรักษาทางด้านร่างกายคะ  ส่วนทางที่สอง พี่หนึ่งต้องรักษาน้องเองคือทางด้านจิตใจของน้องค่ะ ซึ่งพี่หนึ่งคิดว่าถ้าเราทำด้วยใจที่เมตตาตาและใช้ความรักน้องทั้งสองจะกลับมามีความสุขในเร็ววันค่ะ และตอนนี้พี่หนึ่งก็คิดว่าน้องปรับตัวได้เยอะมากเลยคะ"


     เว็บมาสเตอร์เหมี่ยว : เคยคิดจะตามหาเจ้าของน้องไหมคะ และถ้าเจ้าของเก่าของน้องได้ฟังอยู่ อยากจะบอกอะไรกับเขาคะ
     คุณหนึ่ง : เคยคิดที่จะตามหาเจ้าของของน้องไหมเหรอคะไม่คะ ไม่เคยอยู่ในความคิดของพี่หนึ่งเลยคะเพราะตอนนี้พี่คิดว่าน้องเค้าเป็นครอบครัวของเราไปแล้วค่ะ แล้วถ้าเจ้าของเก่าน้องได้ฟังอยู่หนึ่งก็อยากจะบอกกับเค้าว่าขอบคุณนะคะที่ไม่รักและทอดทิ้งน้องทั้งสอง เพราะตอนนี้น้องทั้งสองได้ครอบครัวที่อบอุ่นและแม่ที่รักเค้าตลอดไปแล้วค่ะ   
 


     เว็บมาสเตอร์เหมี่ยว : ฝากข้อคิดดี ๆ ถึงคนเลี้ยงน้องหมาหน่อยค่ะ (อาจจะพูดเรื่องความรับผิดชอบต่อชีวิตน้องหมาและสังคมก็ได้ค่ะ)
     คุณหนึ่ง : ชีวิตทุกชีวิตไม่ใช่ของเล่นนะคะ ในเมื่อคุณคิดที่จะเอาเข้ามาเลี้ยงแล้วก็อย่าทำลายความไว้ใจของพวกเค้า เค้าไม่สามารถที่จะเลือกได้ว่าเค้าจะอยู่กับใคร แต่เราสามารถเลือกได้ว่าเราจะเลี้ยงตัวไหนเอาตัวไหนมาเลี้ยงเพราะฉะนั้นโปรดอย่าทำร้ายจิตใจของพวกเค้าเลยค่ะ ถ้าจะรักก็ต้องรักกันตลอดไปนะคะไม่ใช่รักเพราะตอนที่อยากจะรักหรือจะทิ้งเพราะเลิกรักแล้ว  ไม่มีน้องหมาตัวไหนอยากเปลี่ยนบ้านหรือโดนเจ้าของทิ้งหรอกค่ะ ถ้าไม่พร้อมอย่าเอามาเลี้ยงนะคะ ขอบคุณคะ

     น้องมั่งมีและน้องศรีสุข คือหนึ่งในน้องหมาเป็นร้อยเป็นพันตัวที่ถูกทอดทิ้งจากเจ้าของ แต่ยังมีโชคดีที่น้องได้มีโอกาสมีบ้านใหม่ที่ให้ความรักความอบอุ่น แต่ก็ไม่ใช่น้องหมาทุกตัวหรอกค่ะที่จะโชคดีแบบนี้ ... เราอยากให้เรื่องราวของน้องมั่งมีและศรีสุขเป็นบทเรียนที่จะทำให้ทุกคนเห็นถึงความสำคัญของความพร้อมและความรับผิดชอบในการเลี้ยงน้องหมานะคะ "ไม่พร้อมจริง อย่าเลี้ยง!" ดีที่สุดค่ะ