ธรรมชาติได้รังสรรค์สิ่งมีชีวิตให้เกิดมาแตกต่างกันไป บางคนตัวใหญ่บางคนตัวเล็ก บางคนผมตรงบางคนผมหยิก ความแตกต่างกันนี้ ถ้าพบในสิ่งมีชีวิตจำนวนส่วนน้อย บางคนอาจมองว่าเป็นความผิดปกติ แต่สำหรับผมแล้วกลับคิดว่า สิ่งเหล่านี้เป็นความพิเศษที่ไม่เหมือนใคร เป็นความต่างที่ไม่แปลกหากเราทำความเข้าใจธรรมชาติให้ดี ก็จะเห็นได้ว่าสิ่งที่ธรรมชาติได้มอบให้มานั้น เป็นความเท่ห์และเป็นความเด่นที่ไม่เหมือนใคร อย่างการที่สุนัขมีผิวเผือกนั้น ก็เป็นสิ่งที่พบได้น้อย หลายคนเข้าใจว่าสุนัขที่มีขนสีขาวล้วนเป็นสุนัขที่มีผิวเผือก แต่ความจริงแล้วนั้นจะเป็นอย่างไร แล้วเราจะรู้ได้อย่างไรว่าสุนัขตัวไหนที่เป็นสุนัขเผือกกันแน่ วันนี้เรามาหาคำตอบกันครับ...



 

สุนัขเผือกกับสุนัขขนสีขาวแตกกันอย่างไร

     เพื่อน ๆ อาจจะเคยเห็นสุนัขที่มีขนสีขาวทั้งตัวกันมาบ้างแล้ว แต่อาจจะแยกไม่ออกว่า สุนัขตัวดังกล่าวจะเป็นสุนัขเผือกหรือไม่ เพราะสุนัขเผือกกับสุนัขขนสีขาวนั้นมีความต่างกัน กล่าวคือ สุนัขเผือก หรือ อัลบินิซึม (albinism) นั้น เกิดการที่ได้รับการถ่ายทอดพันธุกรรมยีนด้อยมา (autosomal-recessive genetic) โดยสุนัขผิวเผือกนั้นจะขาดเมลานิน (melanin) หรือขาดเอนไซม์มลาโนโซท์ ไทโรซิเนส (melamocyte tyrosinase) ที่จะเปลี่ยนไทโรซีนให้เป็นเมลานิน (melanin) โดยเฉพาะบริเวณผิวหนังและม่านตา ทำให้บริเวณดังกล่าวไม่มีเม็ดสี โดยสุนัขที่มีผิวเผือกนี้อาจจะมีขนสีขาวหรือสีครีมก็ได้ ส่วนที่บริเวณดวงตาจะมองออกเป็นสีแดง ริมฝีปากและจมูกจะเป็นสีชมพู เช่นเดียวผิวหนังที่จะออกชมพู ซึ่งไม่ได้เกิดจากเม็ดสีชมพูแต่อย่างใด (เนื่องจากไม่มีเมลานิน)  หากเกิดจากการไหลเวียนของเลือดที่มาเลี้ยงบริเวณผิวหนังและจมูก ทำให้เรามองเห็นเป็นเช่นนั้น การที่ไม่มีเม็ดสีจะทำให้ผิวดูซีดหรือดูราวกับมีผิวเป็นเพียงกระจกใส่ (เปรียบเทียบให้เห็นภาพเฉย ๆ นะครับ) ทำให้ตาของเรามองเห็นออกมาเป็นเช่นนั้นเอง สุนัขเผือกขาวโดยสมบูรณ์นั้นจะไม่มีเม็ดสีเลยแม้ในดวงตา แสงจึงผ่านดวงตาและสะท้อนผ่านเส้นเลือดออกมาทำให้เห็นว่าดวงตามีสีแดงแช่นกัน 


 

จะรู้ได้อย่างไรว่าสุนัขตัวไหนเป็นสุนัขเผือก

     สุนัขเผือกส่วนใหญ่จะเกิดจากการกลายพันธุ์ (mutation) ซึ่งสามารถพบได้เป็นตัวเดียวในครอก และหากสุนัขตัวนี้มีโอกาสได้สืบพันธุ์ต่อไปก็สามารถถ่ายทอดยีนเหล่านี้ไปยังรุ่นต่อไปได้ แต่ลูกที่เกิดมานั้นจะเป็นสุนัขเผือกหรือไม่ ก็ขึ้นอยู่กับว่ายีนด้อยจะถูกยีนเด่นขึ้นมาข่มหรือไม่ อย่างไรก็ดียีนด้อยเหล่านี้ก็ยังสามารถแฝงตัวและถ่ายทอดต่อไปอยู่ในตัวของลูกหลานได้แม้ลูกหลานนั้นจะไม่ได้เป็นสุนัขเผือกก็ตาม หากมองจากภายนอกเราคงไม่สามารถบอกได้ว่าสุนัขตัวไหนมียีนด้อยแฝงมาหรือไม่ แต่ถ้าเกิดมาเป็นสุนัขเผือกแล้วเราสามารถแยกออกได้ โดยดูจากลักษณะที่ได้กล่าวไปแล้ว  นอกจากนี้เรายังพบว่า ในประชากรสุนัขเผือกนั้น ยังมีลักษณะของสุนัขที่เป็นเผือกแท้ (true albinism) คือ มีการเปลี่ยนแปลงอย่างสมบูรณ์และขาวหมดทั้งตัว กับ สุนัขที่มีเผือกบางส่วน (partial albinism) เพราะยังมียีนเด่นที่ยังปรากฎมาข่มยีนด้อยอยู่บ้าง ทำให้สุนัขที่มีเผือกบางส่วนนั้นจะมีการสร้างเม็ดสีได้ในบางส่วน ทำให้เรามองเห็นสีขาวได้ในเฉพาะบางส่วน


 

สุนัขเผือกกับปัญหาสุภาพที่ตามมา