"ตัวเล็ก น่ารัก น่าเอ็นดู" คงจะเป็นเหตุผลใหญ่ๆ ที่ทำให้เหล่าคนรักน้องหมาเลือกเลี้ยงสุนัขสายพันธุ์เล็ก และนอกจากความน่ารักของพวกเขาแล้วหลายคนยังรู้สึกว่าการควบคุมน้องหมาตัวเล็กๆ ไม่น่าจะเป็นเรื่องยาก ... ใช่ค่ะ การเลี้ยงและควบคุมน้องหมาตัวเล็กๆ อาจจะไม่ใช่เรื่องยาก แต่ก็ไม่ใช่เรื่องง่ายเหมือนกัน!!

     ... เพื่อนๆ เคยได้ยินคำว่า 'เล็ก พริกขี้หนู' รึเปล่าล่ะคะ นั่นล่ะค่ะ นิยามที่อธิบายตัวตนของน้องหมาสายพันธุ์เล็กได้ชัดเจนที่สุด เพราะถึงแม้เขาจะเป็นน้องหมาที่ไม่ได้มีปัญหาที่พละกำลังที่มากมายจนผู้เลี้ยงควบคุมไม่ได้ แต่เหล่าเจ้าตัวเล็กก็มักจะมีปัญหาเรื่องพฤติกรรมไม่พึงประสงค์หลายๆ อย่าง ซึ่งบางครั้งปัญหาเหล่านี้ก็สร้างความปวดหัวให้กับผู้เลี้ยง ไม่เพียงแค่นั้นบางครั้งยังทำให้เกิดอันตรายกับตัวของน้องหมาเองอีกด้วยล่ะค่ะ

     และเพื่อให้ผู้เลี้ยงทุกคนได้เข้าใจถึงพฤติกรรมที่อาจก่อให้เกิดปัญหาของน้องหมาตัวเล็กๆ วันนี้มะเหมี่ยวก็เลยรวบรวมเอาตัวอย่างปัญหาที่เกิดจากพฤติกรรมป่วนๆ ของเจ้าตัวเล็กมาฝากเพื่อนๆ กันค่ะ
 

พฤติกรรม "ตัวเล็ก ใจใหญ่"

     เริ่มต้นจากปัญหาน้องหมา "ตัวเล็ก ใจใหญ่" ... อย่างที่มะเหมี่ยวเคยเล่าให้เพื่อนๆ ฟังไปในตอนที่แล้วถึงพฤติกรรมสุดซ่าของน้องหมาตัวจิ๋วว่า พวกเขามักจะมีพฤติกรรมเห่าและจู่โจมคนแปลกหน้าหรือน้องหมาแปลกหน้าที่อาจจะตัวใหญ่กว่าเขา พฤติกรรมนี้ถือว่าเป็นพฤติกรรมที่แสดงออกถึงความก้าวราวอย่างหนึ่ง ถึงแม้ว่าตามหลักจิตวิทยา การที่น้องหมาตัวเล็กมีพฤติกรรมแบบนี้สะท้อนให้เห็นว่าเขากำลัง "กลัว" การเห่า ขู่ หรือเตรียมจู่โจมนั้น เป็นสิ่งที่แสดงออกเพื่อข่มขวัญ ให้อีกฝ่ายรู้สึกว่าตัวเองยิ่งใหญ่ แต่พฤติกรรมแบบนี้ก็อาจจะนำพาอันตรายมาสู่ตัวเขาเองก็ได้

     อย่างเช่น ในกรณีที่น้องหมาออกไปนอกพื้นที่บ้าน และไปพบเจอน้องหมาแปลกหน้าที่มีขนาดตัวใหญ่กว่าแล้วเขาเกิดไปเห่า ขู่ หรือบุกเข้าไปจู่โจมน้องหมาแปลกหน้า อาจจะเป็นสาเหตุให้เขาถูกน้องหมาแปลกหน้าทำร้ายจนได้รับบาดเจ็บได้

     สำหรับวิธีแก้ปัญหาพฤติกรรมสุดห้าวของน้องหมาตัวเล็กนั้นสามารถทำได้โดย ให้ผู้เลี้ยงใช้วิธีใส่สายจูงเอาไว้ เพื่อป้องกันน้องหมาวิ่งเข้าจู่โจมน้องหมาแปลกหน้า และถ้าหากเขาเริ่มมีอาการก้าวร้าย ให้ผู้เลี้ยงกระตุกสายจูงเบาๆ เป็นการเตือน หรืออาจจะใช้วิธีฉกไปที่ด้านข้างลำตัวน้องหมา (เพื่อนๆ สามารถเข้าไปดูวิธีจัดการพฤติกรรม สุดซ่าของน้องหมาพันธุ์เล็กได้ที่นี่เลยค่ะ)

 

พฤติกรรม "นัวเนีย ติดเจ้าของ"

     ซึ่งพฤติกรรมที่เกิดขึ้นเมื่อน้องหมาอยู่นอกบ้านนั้น จะสวนทางกับพฤติกรรมของเขาเวลาที่เขาอยู่บ้าน เขามักจะมีพฤติกรรม "นัวเนียพันแข้งพันขา" ติดเจ้าของเป็นตังเม ซึ่งพฤติกรรมนี้ก็เป็นไปตามนิสัยของสุนัขสายพันธุ์เล็ก ที่สวนใหญ่จะชอบอยู่ใกล้ชิดกับเจ้าของ บางตัวสามารถนั่งอยู่บนตักเจ้าของได้ทั้งวัน

     ตามหลักจิตวิทยาแล้วอาการติดเจ้าของของน้องหมานั้น ถ้าหากมีพฤติกรรมติดเจ้าของมากเกินไปถึงขั้นที่ไม่สามารถอยู่ตัวเดียวได้ นั่นแสดงว่าน้องหมากำลังมีปัญหาแล้วล่ะค่ะ เขาอาจจะมีความกังวล กลัวว่าจะถูกทิ้ง ทำให้เกิดความเครียด และเบื่อที่จะต้องถูกทิ้งให้อยู่ตัวเดียว และเมื่อมีความกังวลและความเครียดมากๆ ก็อาจส่งผลให้น้องหมาแสดงพฤติกรรมเรียกร้องความสนใจ เช่น ขับถ่ายไม่เป็นที่ เห่าต่อเนื่องไม่ยอมหยุด หรือกัดแทะทำลายสิ่งของในบ้าน

     สำหรับปัญหาพฤติกรรมนี้ควรเริ่มต้นแก้จากที่ตัวเจ้าของก่อน โดยเวลาออกและเข้าบ้านมาผู้เลี้ยงไม่ควรแสดงความรักกับน้องหมามากเกินไป เมื่อสุนัขมีอาการสงบและสามารถควบคุมอาการตื่นตัวของตัวเองได้แล้วให้ผู้เลี้ยงให้รางวัลด้วยขนม เวลาที่ผู้เลี้ยงกลับถึงบ้านไม่ควรแสดงความรักกับน้องหมาทันที แต่ให้ทำกิจกรรมอย่างอื่นไปสักพักก่อนแล้วจึงค่อยหันกลับมาแสดงความรักกับน้องหมา วิธีนี้จะช่วยให้น้องหมาเรียนรู้ว่า "ไม่ใช่เรื่องใหญ่เลย ถ้าเจ้าของเข้า-ออกบ้าน" (เพื่อนๆ สามารถเข้าไปดูวิธีการฝึกน้องหมาให้ควบคุมอาการตื่นตัวได้ที่นี่เลยค่ะ)

     นอกจากนี้ปัญหาอีกอย่างหนึ่งของการที่น้องหมามีพฤติกรรมติดเจ้าของมากเกินไปก็คือ เวลาที่น้องหมาตามติดเจ้าของพันแข้งพันขาวิ่งไปวิ่งมาอาจทำให้เกิดอุบัติเหตุได้ง่าย อย่างในครอบครัวที่มีเด็กหรือผู้สูงอายุ การที่ปล่อยให้น้องหมาตัวเล็กเดินไปมาอาจทำให้ผู้สูงอายุหรือเด็กไม่ทันระวังอาจเหยียบโดนน้องหมาได้ หรือที่ร้ายแรงกว่านั้นในบ้านที่มีรถยนต์หากผู้เลี้ยงไม่ทันระวังน้องหมาอาจจะวิ่งตามผู้เลี้ยงออกไปนอกบ้านในขณะที่เปิดประตูทำให้น้องหมาเสี่ยงต่อการโดนรถชน หรือรถทับ ซึ่งอาจเป็นอันตรายต่อชีวิตได้!!

 

พฤติกรรม "ขี้อิจฉา"

     หลายคนที่เลี้ยงสุนัขพันธุ์เล็กมักจะพบว่าน้องหมาของเรามักจะมีพฤติกรรมก้าวร้าวทันทีเมื่อเราไปแสดงความรักกับน้องหมาตัวอื่นๆ หรือเมื่อมีสุนัขตัวอื่นๆ มาใก้ลเราเจ้าตัวแสบก็จะรีบแทรกตัวเข้ามาอยู่ตรงกลางในทันที พฤติกรรมเหล่านี้ถ้าเกิดขึ้นในคน เราก็คงเรียกว่าเป็นพฤติกรรม "ขี้อิจฉา" ได้ แต่สำหรับในพจนานุกรรมของสุนัขแล้ว พวกเขาไม่รู้จักหรอกค่ะ พวกเขารู้จักแต่คำว่า "ของฉัน" เท่านั้น น้องหมาที่มีพฤติกรรมก้าวร้าวเมื่อมีคนหรือน้องหมาตัวอื่นๆ เข้ามาใกล้เจ้าของนั้นเป็นการแสดงออกถึงความเป็นเจ้าของ เพื่อไม่ให้ใครเขามายุ่งกับ(เจ้า)ของของตัวเอง และแสดงออกเพื่อนข่มฝ่ายตรงข้ามรวมถึงหวังว่าพฤติกรรมนี้จะเรียกร้องความสนใจจากผู้เลี้ยงได้ ซึ่งพฤติกรรมนี้ถ้าหากเจ้าตัวเล็กแสดงกับน้องหมาตัวอื่นที่เราเลี้ยงไว้ด้วยกันก็อาจจะไม่เป็นอันตราย แต่ถ้าหากไปแสดงกับน้องหมาแปลกหน้าก็อาจจะทำให้น้องหมาถูกทำร้ายได้ง่ายๆ

     สำหรับการแก้ปัญหาน้องหมาขี้อิจฉานี้ ต้องเริ่มการที่ผู้เลี้ยงต้องแสดงให้น้องหมาเป็นถึงอำนาจของการเป็น "จ่าฝูง" ก่อน ผู้เลี้ยงต้องทำให้น้องหมาเข้าใจว่าเขาไม่มีสิทธิ์แสดงความเป็นเจ้าของกับจ่าฝูง ... ในกรณีที่น้องหมาแสดงความเป็นเจ้าของกับน้องหมาด้วยกัน ถ้าหากเป็นน้องหมาที่เลี้ยงเอาไว้ด้วยกัน ผู้เลี้ยงควรจัดลำดับความสำคัญของสุนัขแต่ละตัวให้ชัดเจน ถ้าหากเจ้าตัวเล็กสุดซ่าเป็นน้องหมาที่มาทีหลัง ผู้เลี้ยงควรสอนให้น้องหมารู้ว่าเขาอยู่ในลำดับที่ต่ำกว่าน้องหมาอีกตัว โดยใช้วิธีเพิ่มสถานะให้กับน้องหมาตัวที่อยู่มาก่อน อาจทำโดยเริ่มจากวิธีการให้อาหาร ให้ผู้เลี้ยงให้อาหารกับน้องหมาตัวที่อยู่มาก่อน แล้วจึงค่อยให้อาหารกับเจ้าตัวเล็ก วิธีนี้จะเป็นการเสริมความมั่นใจทำให้น้องหมาที่อยู่มาก่อนรู้สึกว่าตนเองได้รับความสนใจมากกว่า ในขณะที่เจ้าตัวเล็กก็จะค่อยๆ เรียนรู้ว่าเขาเป็นฝ่ายที่อยู่ต่ำกว่า ถ้าหากอยากได้อะไรต้องรอ ...

     ส่วนในกรณีที่น้องหมาแสดงความเป็นเจ้าของกับคนแปลกหน้า เมื่อเวลามีคนแปลกหน้าเข้ามาใกล้ผู้เลี้ยง น้องหมาจะรีบแทรกตัวมาอยู่ระหว่างกลางผู้เลี้ยงกับคนแปลกหน้าทันที หรือน้องหมามีอาการขู่หรือเห่าเมื่อมีคนแปลกหน้าเข้ามาใกล้ เมื่อน้องหมามีพฤติกรรมแบบนี้ให้ผู้เลี้ยงดันเขาออกให้ห่างจากจุดที่ผู้เลี้ยงและคนแปลกหน้าอยู่ ไม่ให้น้องหมาเข้ามาแทรกอยู่ตรงกลางเด็ดขาด ยิ่งน้องหมาห่างจากผู้เลี้ยงได้มากเท่าไหร่อำนาจของเขาก็จะยิ่งลดลง วิธีการนี้คือการฝึกให้น้องหมารู้จัก Personal Space ของผู้เลี้ยง


 

พฤติกรรม "รักอิสระจนไม่สามารถควบคุมได้"

     ส่วนใหญ่แล้วพฤติกรรมนี้จะเกิดจากตัวผู้เลี้ยงค่ะ เพราะผู้เลี้ยงบางคนเห็นว่าเลี้ยงน้องหมาตัวเล็กไม่จำเป็นต้องจำกัดขอบเขตพื้นที่อยู่อาศัยให้เขา เพราะเขาคงไม่น่าจะก่อความวุ่นวายอะไรได้ ... จริงๆ แล้วความคิดแบบนี้เป็นความคิดที่ "ผิด" มากๆ เลยทีเดียวล่ะค่ะ เพราะการที่ปล่อยให้น้องหมามีอิสระมากเกินไปนั้นจะทำให้น้องหมามีความมั่นใจในตัวเองมากเกินไป คิดว่าทุกที่ในบ้านเป็นพื้นที่ของเขา เขาจะสามารถทำอะไรก็ได้ จะรื้อของ กัดทำลาย หรือขับถ่ายบริเวณไหนก็ได้

     นอกจากนี้ สำหรับน้องหมาตัวเล็กที่มีนิสัยซุกซนและมีความเป็นนักล่าสูง ถ้าหากถูกเลี้ยงมาโดยไม่มีการจำกัดพื้นที่อยู่อาศัย น้องหมาอาจไปซุกซนจนทำให้ได้รับอันตรายจากสัตว์มีพิษต่างๆ ที่ซ่อนอยู่ภายในบริเวณบ้าน เช่น ตะขาบ , งู , แมลงมีพิษ ฯลฯ หรือที่แย่กว่านั้น น้องหมาอาจไปสูดดมหรือกินสิ่งที่เป็นพิษเข้าไปในร่างกายได้ เช่น ไปเล่นกระป๋องยาฆ่าแมลง , กินลูกเหม็นดับกลิ่นในห้องน้ำ เป็นต้น

     การจัดการกับพฤติกรรมรักอิสระจนเกินขอบเขตนั้น ควรเริ่มจากการปรับพฤติกรรมการเลี้ยงของผู้เลี้ยงค่ะ ผู้เลี้ยงต้องใจแข็งจำกัดขอบเขตที่อยู่อาศัยของน้องหมา และกำหนดนาฬิกาชีวิตให้น้องหมา โดยกำหนดพื้นที่ที่เขาสามารถวิ่งเล่นได้ กำหนดพื้นที่ขับถ่ายให้เป็นระเบียบ นอกจากนี้ยังควรมีเวลาที่น้องหมาจะต้องเข้าหรือออกจากกรง หากมีการฝึกเป็นประจำน้องหมาจะจดเวลาที่จะต้องทำกิจกรรมต่างๆ ได้เองโดยอัตโนมัติค่ะ (เพื่อนๆ สามารถเข้าไปดูวิธีจำกัดขอบเขตในการเลี้ยงน้องหมาได้ที่นี่ค่ะ)


     ... เห็นรึเปล่าคะว่า ถึงแม้การเลี้ยงน้องหมาสายพันธุ์เล็กจะไม่ใช่เรื่องยาก แต่ก็มีเรื่องที่ผู้เลี้ยงต้องศึกษาทำความเข้าใจมากมาย ที่สำคัญการเลี้ยงน้องหมาตัวเล็กๆ ผู้เลี้ยงก็จำเป็นจะต้องฝึกให้เขามีระเบียบวินัยเช่นเดียวกับการเลี้ยงน้องหมาตัวโตๆ เพราะไม่เช่นนั้นแล้ว เจ้าตัวเล็กที่ดูน่ารัก อาจจะกลายเป็นเจ้าตัวร้ายสุดป่วนประจำบ้านไปเลยก็ได้ค่ะ และเมื่อถึงเวลานั้น รับรองได้เลยค่ะว่าความน่ารักของเขาจะหายไปทันที รู้แบบนี้แล้วรีบปรับพฤติกรรมของน้องหมาตั้งแต่เนิ่นๆ น่าจะเป็นวิธีที่ดีที่สุดนะคะ

 

บทความโดย : Dogilike.com

ภาพประกอบ :
http://www.funatiq.com/funny-animals/funny-dog-pictures/
http://dachshundlove.blogspot.com/
http://www.boomantribune.com/story/2009/10/15/1538/2274
http://canidaepetfood.blogspot.com/2012_08_01_archive.html
http://myterrierdog.info/?p=744