ความอ้วนตุ๊ต๊ะของน้องปั๊กอาจเป็นเรื่องธรรมดาของใครหลายๆ คน เพราะเมื่อพูดถึงปั๊กก็มักจะนึกไปถึงภาพน้องหมาตัวตันๆ กลมๆ ดูน่ารัก ผู้เลี้ยงบางคนจึงลงทุนขุนให้น้องปั๊กอ้วนวันอ้วนคืน แต่หารู้ไม่ว่าน้ำหนักเกินพอดีของพวกเขาจะพ่วงโรคต่างๆ ตามมาด้วยไม่ว่าจะเป็นโรคเบาหวาน มีปัญหาเรื่องการหายใจ มีปัญหาเรื่องข้อต่อ และปัญหาเกี่ยวกับตับ เป็นต้นค่ะ เพราะฉะนั้นทางที่ดี การควบคุมน้ำหนักของพวกเขาให้อยู่ในเกณฑ์มาตรฐาน จัดระเบียบ สร้างวินัยเรื่องการกินให้แก่พวกเขาค่ะ
 

     บทความนี้ พริกจึงได้รวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับพฤติกรรมของน้องปั๊ก การฝึกไม่ให้ขออาหาร รวมไปถึงฝึกให้พวกเขาไม่กินอาหารจนกว่าจะได้รับอนุญาตเพื่อสุขภาพที่ดีของน้องปั๊กค่ะ 

 

 

 

 

 

 

     ตามลักษณะนิสัยของน้องปั๊กถึงพวกเขาจะเป็นมิตร ติดเจ้าของขนาดไหน ก็มีความเป็นน้องหมาหัวดื้ออยู่ไม่น้อย อีกทั้งยังเป็นหมาสมาธิสั้น วอกแว่กกับสิ่งต่างๆ ได้ง่าย จึงควรฝึกให้พวกเขาทำตามคำสั่งตั้งแต่ยังเด็ก ไม่เช่นนั้นพวกเขาอาจจะกลายเป็นน้องหมาที่แสดงอำนาจเหนือกว่าผู้เลี้ยงและครอบครัว การมอบความรักให้แบบผิดๆ ส่งผลให้น้องหมามีนิสัยเอาตัวเองเป็นศูนย์กลาง เรียกร้องความสนใจ ก้าวร้าว ไม่เชื่อฟังคำสั่งได้ เพราะพวกเขาเข้าใจและจดจำว่า สิ่งที่พฤติกรรมไม่ดีพวกเขา ได้รับการยอมรับ และเป็นสิ่งที่ถูกต้องค่ะ
 

     สิ่งที่ควรทำตั้งแต่ที่พวกเขาก้าวเข้ามาในบ้านก็คือการฝึกเช่นเดียวกับน้องหมาพันธุ์อื่นๆ ค่ะ  โดยเฉพาะอย่างยิ่งช่วง 6 เดือนแรก ซึ่งเป็นช่วงอายุที่พวกเขาพร้อมจะเรียนรู้กฏระเบียบและการเข้าสังคม และปลูกฝังนิสัยนั้นๆ ไปตลอดชีวิต หากเราใส่พฤติกรรมที่ไม่ดีให้แก่เขาในช่วงเวลานั้น ก็จะติดตัวไปจนแก่ ถ้าจะแก้ปัญหาพฤติกรรม ควรรีบแก้ไข ฝึกวินัยให้เร็วที่สุด โดยเฉพาะจุดอ่อนของน้องปั๊กคือ เรื่องมารยาทและวินัยในการกินเนื่องจากน้องปั๊กมีประสาททางการดมและรับรู้กลิ่นที่ไวต่ออาหารมากๆ รักการกินเป็นที่สุด จุดอ่อนนี้จึงอาจส่งผลเสียทั้งต่อสุขภาพและพฤติกรรมได้ค่ะ  

 

 

 

 

      ดวงตากลมโตมีฉายแววโศกเศร้าของน้องปั๊ก ขณะเว้าวอนขออาหารที่อยู่ในมือเราคือท่าไม้ตายที่ทำให้หลายคนต้องยอมละอาหารของตัวเองให้แก่พวกเขา บางคนอาจเห็นเป็นเรื่องน่ารัก น่าขบขัน แต่การปล่อยให้น้องปั๊กยอมเรียกร้องนั้นจะส่งผลเสียต่างๆ ได้ค่ะ ไม่ว่าจะเป็นการไม่รู้ตำแหน่งภายในบ้านของพวกเขา เรียกร้องผิดเวลาทำให้เราสูญเสียความเป็นส่วนตัว และการยอมให้เขากินอาหารที่กำลังเข้าปากเราก็เท่ากับการยอมรับว่าน้องปั๊กอยู่เหนือกฏระเบียบของบ้าน พวกเขาจะเริ่มทำตัวไม่เกรงใจเรา ไม่เชื่อฟัง ต่อต้าน และก้าวร้าว เห่า ขู่ แสดงอาการไม่พอใจเมื่อเราปฏิเสธที่จะไม่ให้ ดังนั้นการฝึกให้น้องปั๊กไม่ขออาหารจึงเป็นจุดเริ่มต้นของการสร้างวินัยทั้งในเรื่องการกินและการเชื่อฟังคำสั่งทั่วไป ซึ่งผู้ที่จะช่วยพวกเขาได้ก็คือความอดทนของผู้เลี้ยงเท่านั้นค่ะ  

 

     - เพิกเฉยต่อการขออาหาร ไม่ว่าน้องปั๊กจะมองหน้า เอาเท้าเขี่ย ทำเสียงออดอ้อนขนาดไหน ก็ต้องอดทนไม่สะทกสะท้าน ยอมสละอาหารของเราให้เขาเด็ดขาดค่ะ บางคนอาจมีความเข้าใจผิดที่ว่าการไม่ให้อาหารน้องหมาแสดงว่าเราไร้ความเมตตา  หรือมีความเชื่อผิดๆ ที่ว่าการให้อาหารเท่ากับการมอบความรัก ยิ่งรักเลยยิ่งให้กิน ซึ่งความเชื่อเหล่านี้ได้นำพาโรคและพฤติกรรมก้าวร้าวมาสู่น้องปั๊ก ทางที่ดีพยายามเพิกเฉย ไม่สบตา ไม่พูดคุย หรือสื่อสารกับเขา ให้ทำเหมือนกับว่าเขาไม่อยู่ตรงนั้นค่ะ ทำไปสักพักพวกเขาจะรู้สึกว่าการเรียกร้องความสนใจของตัวเองไม่ได้ผล และค่อยๆ สงบลง รอให้ถึงเวลากินของตัวเองค่ะ   

 

 

 

     - ห้ามรู้สึกผิด อย่างที่บอกนะคะว่า การอดทนอดกลั้นไม่ใจอ่อนให้น้องหมากิน ไม่ได้หมายถึงเราใจร้าย ใจดำทำทารุณกรรมสัตว์นะคะ เพราะการที่น้องหมาอดกินอาหารของเราไม่สามารถก่อให้เกิดอันตรายจนถึงแก่ชีวิตน้องปั๊กได้ค่ะ ไม่จำเป็นต้องรู้สึกผิด อ่อนไหวไปกับสายตาเว้าวอนของพวกเขา หลายคนอาจตีความไปว่าพวกเขากำลังตัดพ้อเราที่ไม่ให้อาหาร หรือกลัวว่าน้องหมาจะไม่รัก ไม่ยอมเชื่อฟังเราในภายภาคหน้า หากเพื่อนๆ คนไหนที่เกิดความคิดอย่างนี้ขึ้นมา พริกรับประกันเลยค่ะว่า ... น้องหมาไม่มีทางหมดรักเราเพียงแค่เราไม่ให้อาหารของเราแก่เขาอย่างแน่นอน ในทางกลับกันพวกเขาจะยิ่งรักและเคารพเรา ว่าเป็นจ่าฝูงที่มั่นคงอีกด้วยค่ะ

 

     - ต้องมีวินัยในการฝึกอย่างสม่ำเสมอ การฝึกทุกประเภทต้องปฏิบัติจริง ทำอย่างเคร่งครัด ไม่มีเว้นวัน หรือทำตามอารมณ์นะคะ อย่าง วันนี้อารมณ์ดี ยอมให้กินอาหารของเราหนึ่งวันแล้วกัน ซึ่งการกระทำลักษณะนี้ นอกจากจะทำให้น้องหมาอ้วนแล้ว ยังจะทำให้น้องหมาสับสน ได้ใจ และ ละเลยต่อกฏระเบียบได้ค่ะ พอจะฝึกพวกเขาจริงจังขึ้นมา พวกเขาก็จะไม่เคารพเรา ไม่เชื่อคำสั่งของเรา ไม่แน่ใจ ไม่มั่นคงต่อกฏระเบียบ ดังนั้นถ้าสร้างกฏ สร้างวินัย ต้องทำให้ได้ 100 เปอร์เซ็นต์ไม่มีเว้นวันค่ะ  

 

 

     - ให้น้องปั๊กรู้เวลากินของตัวเอง  ตั้งแต่วันที่เราพาน้องปั๊กเข้าบ้าน ควรทำตารางเวลาการให้อาหารชัดเจน และให้เวลานั้นๆ อย่าสม่ำเสมอ ในกรณีจะให้ขนมก็ควรจัดสรรเวลาให้ชัดเจน เช่น เวลาฝึกน้องหมา  ก่อน หรือ หลังออกกำลังกาย เป็นต้นค่ะ 

 

     ในกรณีที่น้องหมาดื้อมากๆ ร้องงอแง หรือเห่า เดินวุ่นวายป้วนเปี้ยนจนปวดหัว พยายามเข้ามาเกาะแกะขออาหาร แม้จะเราจะจัดสรรเวลาให้พวกเขากินอาหารเวลาเดียวกับเราแล้วก็ตาม  เพื่อนๆ ควรใช้วิธีแยกน้องหมาให้อยู่ในส่วนของตัวเอง หรืออยู่ในกรงในเวลาที่เรากินอาหาร เพื่อให้พวกเขารู้ตำแหน่งในครอบครัว และรู้จักการรอคอยค่ะ (อ่านเพิ่มเติมเรื่องการฝึกน้องหมาขออาหารได้ที่บทความ ดัดนิสัยน้องหมาชอบขอของกิน! ค่ะ)

 

 

 

 

 

     เวลาน้องปั๊กได้กลิ่นหรือเห็นอาหาร พวกเขาจะมีอาการตื่นเต้นตื่นตัวดีใจจนตาแทบถลน กระวน กระวายสั่งอะไรก็เหมือนไม่ได้ยิน ราวกับหลุดไปอีกโลกหนึ่งเลยก็ว่าได้ค่ะ แล้วเมื่อเวลาเราวางถาดอาหารเขาก็จะโถมเข้าใส่ทันทีไม่มีรีรอ น้องปั๊กบางตัวนิสัยไม่ดี แค่เราเผลอวางอาหารเอาไว้ก็มาโฉบเอาไปหน้าตาเฉย จึงจำเป็นต้องฝึกความอดทนให้แก่พวกเขาค่ะ รอคอยจนกว่าจะได้รับอนุญาต
 

     การฝึกต้องเริ่มต้นจากคำสั่งขั้นพื้นฐาน และ กฏระเบียบของบ้าน เพื่อสร้างเงื่อนไขให้แก่พวกเขา เช่น ให้นั่ง ให้หมอบ ก่อนถึงจะได้กิน เป็นต้นค่ะ   (อ่านเพิ่มเติมบทความ การฝึกน้องหมาให้รู้จักกฎระเบียบของบ้าน และ บทความ ฝึกคำสั่งพื้นฐาน เคล็ด (ไม่) ลับ! การฝึกให้น้องหมารู้จักควบคุมตัวเอง ค่ะ)

 

 

 

 

     1. การฝึกน้องปั๊กควรเริ่มต้นตั้งแต่ยังเล็ก หรือทันทีที่ก้าวเท้าเข้ามาอยู่ในบ้านของเรา  โดยการสั่งให้น้องปั๊กนั่งลงก่อนที่จะได้รับอนุญาตให้กินอาหารในทุกๆ มื้อ  ซึ่งเริ่มแรกอาจจะต้องใช้เวลาในการฝึกนานสักหน่อยค่ะ เพราะเวลาวางถาดอาหาร พวกเขาจะตื่นเต้นดีดดิ้นกระดุ๊กกระดิ๊ก ไม่ยอมอยู่เฉยค่ะ ให้เรายกถาดอาหารขึ้นทันที เป็นการปฏิเสธ ในขณะที่ยังคงออกคำสั่งตลอดว่าให้นั่ง หรือ ให้นอน ค่ะ

     2. ในกรณีที่น้องปั๊กยอมนั่ง แต่กลับลุกขึ้นทันทีที่เราวางถาดลงกับพื้น ก็จะถือว่าโมฆะ ต้องยกถาดขึ้นหนีทันทีค่ะ  แล้วเริ่มใหม่ พวกเขาจะกินได้ก็ต่อเมื่อเราสั่งว่ากินเท่านั้นค่ะ  เพื่อนๆ สามารถนำคลิกเกอร์มาช่วยในการฝึกก็ได้นะคะ โดยการกดคลิกเกอร์เราจะกดก็ต่อเมื่อน้องหมานั่งลง แล้วเราบอกให้กิน ซึ่งพวกเขาก็จะจำได้ว่า นั่ง = คลิก = อาหาร นั่งเองค่ะ  (อ่านเพิ่มเติมเกี่ยวกับการใช้คลิกเกอร์ได้ที่บทความ ฝึกให้ได้ผลไวด้วย คลิกเกอร์ )

 

 

 

     3. ถ้าเพื่อนๆ ต้องการให้น้องปั๊กฝึกความอดทนได้มากกว่าแค่นั่งก่อนได้รับอนุญาต ก็ให้ลองหาขนมสุดโปรดวางไว้บนหน้าผากหรือศีรษะ รอจนกว่าเราจะบอกว่ากินได้ ซึ่งวิธีการก็ไม่ได้ยากมากนัก เพียงแต่ต้องอาศัยความอดทนของผู้เลี้ยงและน้องหมาค่ะ 

     - โดยเริ่มจากบอกให้น้องปั๊กนั่งนิ่งๆ ให้ได้ก่อน แนะนำว่าควรให้พวกเขาอยู่นิ่งๆ สักหนึ่งนาที แล้วค่อยๆ เพิ่มเวลาการนั่งเฉยๆ ให้นานขึ้นเรื่อย
      
     - เมื่อน้องปั๊กสามารถผ่านบททดสอบแรกได้แล้ว จึงค่อยๆ วางขนมบนหน้าผากของพวกเขา แต่ถ้าพวกเขายืนหรือยื่นหน้าพยายามจะกิน ก็ให้เอาออกทันที บอกให้พวกเขานิ่ง นั่ง คอย แล้วจึงวางขนมบนหน้าผากหรือศีรษะใหม่ ถ้ารอได้ถึงจะอนุญาตให้กินค่ะ
 

     อย่างไรก็ตาม เริ่มแรกไม่ควรให้พวกเขารอนานจนเกินไป เพราะจะหมดความอดทน หมดกำลังใจทำได้ง่ายๆ ค่ะ ควรวางไว้ประมาณ 10 วินาทีแล้วจึงค่อยๆ เพิ่มขึ้น ทีละนิดค่ะ อย่าลืมคำชมพร้อมกับของรางวัลนะคะ ^^ 

 

 

 

     การฝึกให้น้องปั๊กมีความอดทนต่อการเย้ายวนของอาหารนั้น นอกจากจะช่วยให้พวกเขาไม่รุกราน วุ่นวายกับพื้นที่ส่วนตัวของเราด้วยแววตาออดอ้อนเวลาเรากินอาหารแล้ว ยังจะทำให้พวกเขามีรูปร่างดี มีสุขภาพร่างกายแข็งแรง รู้จักกฏระเบียบ และมีความมั่นคงทางอารมณ์อีกด้วยค่ะ อย่าลืมนำเอาไปลองฝึกน้องปั๊กที่บ้านดูนะคะ ^^ 

 

 

บทความโดย : Dogilike.com

 

ข้อมูลอ้างอิง : 

 

http://www.dogbehavioronline.com/how-to-train-a-pug/

http://www.pugproblems.com/pug-obedience/

http://www.cesarsway.com/tips/problembehaviors/will-beg-for-food

http://dogs.about.com/od/dogtraining/a/self-control_nilf.htm

http://dogs.about.com/od/trainingandbehaviour/qt/begging.htm

http://www.iams.com/pet-health/dog-article/teach-your-dog-not-to-beg

 

 

ภาพประกอบ :
 

cutepugpics.com

entertainment.ie

www.dogguide.net

www.ownedbypugs.com

pugnotes.wordpress.com

danperezfilms.wordpress.com

www.lilsmugpug.com