เคยสงสัยกันบ้างไหมคะ สำหรับใครที่ฝึกน้องหมาให้มีวินัยเท่าไหร่ก็ไม่ได้สักที ทั้งๆ ก็พยายามฝึกมาตลอดแต่ก็ไม่เป็นผล คุ้มดี คุ้มร้าย เดี๋ยวเชื่อฟัง เดี๋ยวไม่เชื่อฟัง สร้างปัญหาไม่เว้นวัน จนต้องกุมขมับ บางทีเราอาจต้องกลับมาลองมองดูตัวเองกันนะคะ ว่า ... เอ๊ะ ๆ จริง ๆ แล้วเราพลาดอะไรไปหรือเปล่านะ ลองมาเช็กกันค่ะ 

 

 

 

      ความรักเป็นสิ่งดีค่ะ แต่รักมากไปก็อาจจะใจอ่อนง่าย คิดแทนพวกเขาไปแล้วว่า ถ้าบังคับ พวกเขาจะเสียใจจะไม่รักเรา ไม่มีความสุข กลัวเขาเสียใจ ซึ่งความรักมากไปจนตามใจทุกอย่างนี้เอง ที่ส่งผลให้วินัยในการฝึกหย่อนยาน บางคนให้รางวัลก่อนน้องหมาจะทำตามคำสั่งเพราะเห็นว่าพวกเขารอนานแล้วจะหิว โดยผลก็จะออกมาตรงกันข้ามกับสิ่งที่ตั้งใจไว้ นั่นคือ นอกจากน้องหมาจะไม่เข้าใจลำดับขั้นตอนว่า ให้นั่งก่อนแล้วถึงได้กิน ทำให้ฝึกคำสั่งไม่ได้แล้ว ยังทำให้น้องหมารู้ว่าต้องแสดงสีหน้า หรือส่งเสียงร้องอย่างไร ถึงจะได้ขนมกิน ... เพราะ การทำหน้า สายตาแบบนี้ เสียงแบบนี้ = ได้ขนมเป็นรางวัลนั่นเองค่ะ 

 

 

 

 

 

     ขนมเป็นตัวล่อให้น้องหมาทำตามคำสั่งได้อย่างดีเยี่ยม ให้นั่ง หมอบ คลาน หวัดดี ทำได้หมด แต่หลายครั้งที่เราสั่งปากเปล่า กลับกลายเป็นว่าไม่มีอำนาจเหนือน้องหมา สั่งอะไรกลับดื้อไม่ทำตาม เหมือนไม่เคยได้รับการฝึกมาก่อน เพราะฉะนั้น วิธีการฝึกที่ได้ผล ผู้เลี้ยงควรฝึกด้วยขนม แล้วจบด้วยฝึกเพียงคำชมสำหรับการฝึกในแต่ละครั้ง เพื่อให้พวกเขารู้สึกว่า การทำตามคำสั่งเป็นหน้าที่ต้องทำ แล้วถ้าทำได้ดีมาก ๆ ถึงจะได้ขนมเป็นรางวัลจูงใจสุดแจ๋ว อย่าปล่อยให้ขนมเป็นความเคยชินของการปฏิบัติหน้าที่นะคะ เพราะนอกจากเขาจะฟังเพื่อขนม ไม่ใช่ตัวเราแล้ว ยังเป็นการเพิ่มน้ำหนักน้องหมาโดยใช่เหตุอีกด้วยค่ะ

 

 

 

 

     การฝึกน้องหมาสักตัวให้ฟังคำสั่ง ต้องใช้เวลา และความพยายาม พูดซ้ำไปซ้ำมา เรื่อย ๆ ถ้าคนใจร้อน จะเบื่อ หงุดหงิด ฝึกอยู่กับน้องหมาได้ไม่นาน ไม่ทันน้องหมาจะเรียนรู้จดจำก็เลิกเสียแล้ว หรือเปลี่ยนคำสั่งไปเป็นคำสั่งใหม่ ลำดับขั้นตอนวิธีฝึกไม่ได้ เพราะต้องตั้งใจอ่าน ค่อยๆ ทำ แหม่ กว่าจะอ่านจบ กว่าจะได้ทำ ไม่ทำแล้วดีกว่า ซึ่งวิธีการที่ควรทำคือ ผู้เลี้ยงอาจให้เวลาฝึกไว้เลย 15 นาที ใจเย็นๆ ให้เวลาตัวเรากับน้องหมา  ฝึกคำสั่งเดิมๆ 15 นาที ค่อยๆ ฝึกน้องหมาไปช้าๆ ไม่ต้องเร่งรีบ พูดออกคำสั่งช้า ชัดๆ อดทนคอย แม้จะรู้สึกว่า 15 นาทีนั้นผ่านไปอย่างช้านานก็ตาม แล้วที่สำคัญถ้าน้องหมาทำไม่ได้ดังใจ อย่าเหวี่ยงน้องหมาเด็ดขาดนะคะ จำไว้ค่ะว่า พลังงานความว้าวุ่นรีบร้อนของเราสามารถส่งผลต่อพลังงานและจิตใจน้องหมาได้ การผ่อนคลาย ใจเย็นกับพวกเขาจะช่วยให้การฝึกผ่านไปได้ด้วยดียิ่งขึ้นค่ะ  

 

 

 

 

       ผู้เลี้ยงหลายคนก็รักน้องหมานะคะ แต่พอถึงเวลาฝึก ก็จะสวมบทบาทคุณครูสุดเหี้ยม ไม่ทำตามคำสั่งมีขู่ ดุ ให้น้องหมาต้องหู่ลู่ หางตกเพราะความหวาดกลัว บางคนถึงกับเตรียมมือเข้าขู่เพื่อตบตี หรือ ถือไม้ขู่รอถ้าไม่ทำตามคำสั่ง โดนตีแน่! ซึ่งวิธีนี้อาจได้ผลก็ได้นะคะ น้องหมายอมทำตาม แต่สภาพจิตใจของพวกเขาบอบช้ำแน่นอนค่ะ อยู่กับเราอย่างหวาดกลัว ดีไม่ดี กลายเป็นน้องหมาเก็บกดมี 2 บุคลิก ต่อหน้ากับลับหลังต่างกัน กลายเป็นน้องหมาดื้อเงียบ ไม่เห็นไม้ไม่ยอมเชื่อฟัง และมีพฤติกรรมก้าวร้าวตามมาได้ค่ะ

 

 

 

 

 

     ผู้เลี้ยงที่อ้อนน้องหมามากกว่าน้องหมามาอ้อน ขี้สงสาร ไม่ค่อยมั่นใจในตัวเอง พูดออกคำสั่งไม่ชัดถ้อยชัดคำเดี๋ยวเสียงดังเดี๋ยวเสียงเบา เดี๋ยวตามใจ ยอมใจอ่อน แต่เดี๋ยวก็เกิดฮึดแข็งขึ้นมา มีบุคลิกภาพโอนอ่อนไม่น่าเชื่อถือ ค่อนข้างยากที่จะสร้างความมั่นใจให้แก่น้องหมา พวกเขาอาจทำตามเราบ้างเวลามีขนมอยู่ในมือ แต่ถ้านอกเหนือเวลาขนม ให้ตะโกนว่า “อย่า” หรือ “นั่ง” ก็ไม่เป็นผล วีธีการง่ายๆ ที่เราต้องทำก็คือ ออกคำสั่งด้วยเสียงนิ่งๆ ไม่สูง หรือแหลมมากเกินไป เวลาออกคำสั่งให้มองตาน้องหมาแน่วแน่ รอ ไม่พูดเรื่อยเปื่อยอย่างอื่นเวลาออกคำสั่งนะคะ น้องหมาจะสับสน เมื่อน้องหมาทำตามคำสั่งค่อยให้ขนม ชมน้องหมา ลูบช่วงไหล่อย่างมั่นคง ทำอย่างนี้ไปเรื่อยๆ เท่านี้น้องหมาก็รู้สึกดี๊ดีแล้วล่ะค่ะ

 

 

 

 

     เป็นเรื่องแสนจะปกติสามัญมากๆ เลยค่ะ สำหรับการไม่มีเวลา ตารางเวลาแน่น กลับบ้านไม่ตรงเวลา วันหยุด ไม่ค่อยจะได้หยุด ส่วนวันที่ไม่น่าหยุดก็ดันเป็นวันหยุด น้องหมาก็จะสับสนแน่นอน รอหน้าบ้านแต่ละวันกลับมาเวลาไม่ตรงกันสักวัน ฝึกบ้าง ไม่ฝึกบ้าง น้องหมางง แต่รู้สึกสับสนไม่มั่นคงเป็นอย่างยิ่ง ซ้ำยังไม่แน่ใจว่า คนที่เข้ามาบ้านคือเจ้าของเขาหรือไม่อีกด้วย เอาเป็นว่า ถ้ามีเวลาไหนอยู่บ้านก็ให้ฝึกน้องหมาเป็นกิจวัตรไปเลยไม่ว่าจะตอนกินข้าว เดินเล่น ออกจากบ้าน เข้านอน อาบน้ำ  มีเวลาเหลือแค่ไหนก็ควรเผื่อเวลาไว้ฝึกพวกเขา ไม่ปล่อยปละละเลย รอให้มีเวลาถึงจะฝึกนะคะ เดี๋ยวขู่ไม่กลับนะคะ

 

 

 

 

     บางบ้านเลี้ยงน้องหมาแบบว่า...ปล่อยๆ ไป เหมือนเลี้ยงไว้แค่ให้เฝ้าบ้าน เฝ้าไร่ เฝ้าสวน ให้ข้าวกิน แค่นั้น ไม่ได้ใส่ใจที่จะใช้เวลาอยู่ร่วมกัน หรือพาออกไปเดินเล่น เพราะมีพื้นที่ให้วิ่งอยู่แล้ว ไม่ต้องเสียเวลาจูงพาเดิน ไม่มีกิจกรรมร่วมกันแบบครอบครัวสุขสันต์ ฝึกฝน มีความผูกพันแบบเจ้าบ้าน ลูกบ้าน ซึ่งข้อเสียจะอยู่ตรง น้องหมาไม่สามารถเรียนรู้คำสั่ง ฝึกความอดทน และมีวินัย มองเผินๆ อาจดูไม่มีปัญหา แต่ว่าเมื่อไหร่ที่มีปัญหา เกิดน้องหมามีมากกว่า 1 ตัว แล้วไม่มีใครยอมใครคราวนี้ล่ะค่ะ ห้ามยังไงก็ไม่ฟัง เพราะกฏระเบียบในนบ้านไม่มีนั่นเองค่ะ 

 

 

 

 

     คนที่สมาธิสั้น เดี๋ยวทำโน่น เล่นนี่ หลุกหลิก สับสน อาจดูไม่มีอิทธิพลอะไรต่อน้องหมาใช่ไหมคะ แต่ในความเป็นจริงแล้ว พฤติกรรมงงๆ สับสนของเราส่งผลต่อน้องหมาอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ เช่น เราเล่นกับน้องหมาอยู่ดีๆ ก็เดินไปทำอย่างอื่น หรือ บอกให้น้องหมานั่ง แล้วก็แหม น้องหมาน่ารัก ลงไปนอนเล่นคลุกคลีกับน้องหมาเสียเลย ออกคำสั่งไป หัวเราะไป แกล้งน้องหมาให้ขำเล่นไป นี่ล่ะค่ะ....สิ่งที่จะทำให้น้องหมาสับสนในพฤติกรรมของเรา แล้วก็กลายเป็นน้องหมาสมาธิสั้นตามไปด้วย เพราะฉะนั้น ถ้าจะฝึกน้องหมาให้ได้ ต้องฝึกควบคุมตัวเองให้ได้ก่อนเลยนะคะ ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นเด็กๆ ที่อยากจะเล่นจะฝึกน้องหมา ผุู้ใหญ่ควรดูแล แนะนำอย่างใกล้ชิดนะคะ เพราะอารมณ์ขึ้นๆ ลงๆ ของเด็กๆ จะส่งผลให้น้องหมารู้สึกไม่มั่นคง ไม่ไว้ใจ อาจทำอันตรายได้ค่ะ 

 

 

 

 

      จะฝึกน้องหมาได้ก็ต้องรู้จักธรรมชาติ ความรู้สึก นึกคิดในแบบของน้องหมา การเพิกเฉยต่อความรู้สึก ความต้องการของพวกเขาจะทำให้เราฝึกพวกเขาตามแค่ใจเราต้องการให้ทำตามคำสั่งเท่านั้น ไม่ได้ให้รางวัล หรือคำชม ทั้งๆ ที่สิ่งเหล่านี้คือสิ่งที่น้องหมาต้องการเพื่อช่วยให้พวกเขารู้สึกผูกพันเป็นส่วนหนึ่งกับฝูงกับครอบครัวมากขึ้น การไม่สนใจความรู้สึกของพวกเขาจึงเป็นขั้วต่างของการใส่ใจ คิดแทนความรู้สึกจนมากเกินไป น้องหมาจะรู้สึก โดดเดี่ยว ขาดการเชื่อมโยงทางความรู้สึก แข็งกระด้าง ไม่เคารพต่อผู้เลี้ยงค่ะ

 

 

 

 

     บางคนรักน้องหมามาก รับรู้ถึงความคิดน้องหมาเพียงแค่มองตา ไม่ทำร้าย ไม่รังแกน้องหมา แต่ทว่าเรื่องการมีความรู้เกี่ยวกับพฤติกรรมน้องหมาอย่างถูกต้องก็เป็นสิ่งสำคัญนะคะ อย่างภาษากายน้องหมาต่างกับเรามาก การร้อง การแสดงพฤติกรรมต่างๆ ออกมา การไม่ศึกษาพฤติกรรมน้องหมาให้ดีจะทำให้เราคลาดรายละเอียดบางอย่างในการฝึกไปเช่น ถ้าออกคำสั่งแล้ว น้องหมาไม่ทำอย่างอื่นแทน แล้วให้ขนมน้องหมากิน พวกเขาจะเข้าใจนั่นคือคำสั่งที่ถูกต้อง หรือ ถ้าให้คอย แต่มีคำสั่งทั้ง “คอย” และ “รอ” น้องหมาจะสับสน เป็นต้น ดังนั้น การศึกษาพฤติกรรมน้องหมาจะช่วยให้เราเข้าใจพวกเขาและฝึกฝนได้อย่างมีประสิทธิภาพนั่นเองค่ะ

 

 

 

     มีใครทำเช็คได้มากกว่า 1 ข้อบ้างคะ ของพริกก็มีติดโผข้อ 6 กับข้อ 7 พวกเขาก็เลยมีอิสระเกินไปที่จะเชื่อฟังบ้าง บางครั้งก็ทำตามอารมณ์ ต้องออกคำสั่งหลายครั้ง  ด้วยเหตุนี้เอง ความผูกพันการให้เวลากับน้องหมา สร้างความเชื่อมั่น และความรัก กับพวกเขาจึงมีความสำคัญอย่างมากที่จะทให้พวกเขาเป็นน้องหมานิสัยดี น่ารัก และ เชื่อฟังเราตลอดกาล... ลองมาจัดการกับปัญหาของตัวเราไปพร้อมๆ กันนะคะ สู้ๆ ค่ะ (อ่านเพิ่มเติมบทความ เคล็ด (ไม่) ลับ! การฝึกให้น้องหมารู้จักควบคุมตัวเอง และบทความ การจ้องตาน้องหมาช่วยให้ฝึกง่ายขึ้น…จริงหรือ?! ค่ะ ) 

     ประกาศผลแล้วกับกิจกรรมสุดพิเศษ ที่ชวนเพื่อน ๆ มาร่วมแบ่งปันประสบการณ์ "เคล็ดลับการช่วยให้น้องหมาอยู่บ้านลำพังได้แบบไม่มีปัญหา" ซึ่งของรางวัลของกิจกรรมนี้คือ หนังสือ "รู้ใจหมา" จากสำนักพิมพ์ Springbooks จำนวน 1 เล่ม
 

 

     ยินดีด้วยนะคะส่วนเพื่อน ๆ คนไหนที่อยากได้ของรางวัลเป็นหนังสือดี ๆ แบบนี้ล่ะก็ อย่าลืมติดตามกิจกรรมในบทความของ Dogilike นะคะ รับรองว่ามีมาแจกกันอีกแน่นอนค่ะ


 

บทความโดย : Dogilike.com

http://www.dogilike.com/

 

ภาพประกอบ:

www.wikihow.com

www.purina.com.au

www.therecipesbook.com

barkpost.com

www.dogbreedinfo.com

solfonds.lv

www.jokeroo.com

roandella.wordpress.com

goodcitizendog-tacoma.com