เข้าสู่สัปดาห์ของน้องหมาพันธุ์โกลเด้นรีทรีฟเวอร์ (Golden retriever) อย่างเป็นทางการแล้วนะครับ ซึ่งคอลัมน์ มุมหมอหมา ก็ไม่พลาดที่จะนำสาระดี ๆ เกี่ยวกับโรคในน้องหมาพันธุ์นี้มาฝากเพื่อน ๆ เช่นเคย
 
     พูดถึงน้องหมาพันธุ์ใหญ่อย่างน้องหมาพันธุ์โกลเด้นฯ นี้ หลายคนมักเป็นกังวลกับโรคที่เกี่ยวกับกระดูกและข้อต่อ แต่ความจริงก็ยังมีโรคในระบบอื่นๆ อีกมากมาย ที่สำคัญและพบได้อยู่บ่อย ๆ เช่นกัน อย่างโรคมะเร็ง ซึ่งเป็นสาเหตุการตายลำดับต้น ๆ ของน้องหมาพันธุ์นี้เลยทีเดียว โรคผิวหนังก็เป็นปัญหาคาใจของคนส่วนใหญ่ที่เลี้ยงน้องหมาขนยาว และยังมีโรคที่เกี่ยวข้องกับระบบต่อมไร้ท่อ ที่หลายคนมักมองข้ามไป แต่รู้หรือไม่ว่าโรคต่อมไร้ท่อบางชนิด พบได้ในน้องหมาพันธุ์โกลเด้นรีทรีฟเวอร์ถึง 1ใน 4 เลยที่เดียว (โฮ้..!!)
 

 
     โรคในน้องหมาพันธุ์โกลเด้นรีทรีฟเวอร์นั้นมีมากมายครับ แต่จะให้เล่าทั้งหมดคงไม่ไหวแน่ จึงขอหยิบยกเอาโรคเด่น ๆ ที่พบได้บ่อยในแต่ละระบบของร่างกายมาฝาก ซึ่งในตอนแรกนี้ ผมจะพาเพื่อนไปทำความรู้จักกับโรคในระบบผิวหนัง ต่อมไร้ท่อ และโรคมะเร็งกันก่อน มาดูสิว่าโรคในระบบเหล่านี้นั้น จะมีโรคอะไรที่สำคัญกับน้องหมาพันธุ์โกลเด้นรีทรีฟเวอร์ของเราบ้าง พร้อมแล้วเรามาเริ่มกันเลยครับ
 

1 โรคผิวหนัง

     สุนัขขนยาวอย่างโกลเด้นรีทรีฟเวอร์ คงหนีไม่พ้นต้องมีโรคทางผิวหนังกับเขาเหมือนกัน ด้วยนิสัยที่ลุย ๆ ชอบคลุกดิน เล่นน้ำ ประกอบกับภูมิอากาศร้อนชื้นในบ้านเรา หากเจ้าของละเลยเรื่องการดูแลรักษาความสะอาด ปล่อยไว้นานวันเข้า ก็อาจทำให้เจ้าโกลเด้นฯ ของเรา ป่วยเป็นโรคผิวหนังได้ เห็นน้องหมาโกลเด้นฯ ตัวใหญ่แรงเยอะอย่างนี้ ความจริงแล้วกลับเป็นสุนัขที่มีผิวหนังที่บอบบางและแพ้ง่าย ซึ่งโรคผิวหนังที่พบได้บ่อยในน้องหมาพันธุ์นี้ ก็ได้แก่
 

              
     ภาวะภูมิแพ้ละอองอากาศ (Atopy, Atopic dermatitis)

     ภูมิแพ้ละอองอากาศหรือภูมิแพ้จากการสูดดม เป็นภาวะภูมิไวเกินประเภทที่ I ซึ่งเกิดจากการได้รับสารก่อภูมิแพ้ (allergens) ผ่านการสูดดมเอาละอองในอากาศหรือสิ่งแวดล้อมเข้าไป นอกจากนี้ยังรวมถึงการสัมผัสผ่านผิวหนังหรือการกินเข้าไปด้วย ซึ่งสารก่อภูมิแพ้ดังกล่าวก็มีมากมายหลายอย่าง เช่น ละอองเกสร ไรฝุ่น ขนสัตว์ ซากแมลง สปอร์ของเชื้อรา สะเก็ดผิวหนังของคนและสัตว์ ฯลฯ ซึ่งส่วนใหญ่จะมีอนุภาคเล็ก จนบางครั้งเราก็อาจมองไม่เห็น

     ซึ่งน้องหมาที่เป็นจะแสดงอาการคัน โดยเฉพาะบริเวณฝ่าเท้า อุ้งเท้า ใต้คาง รอบปาก รอบตา ใบหู รักแร้ และหน้าท้อง ตลอดจนแสดงอาการอื่น ๆ ร่วมด้วย เช่น มีรอยแดง ขนร่วง มีสะเก็ด รังแค ผิวหนังแห้งหนาตัว ในรายที่มีการติดเชื้อแทรกซ้อน เช่น เชื้อยีสต์ เชื้อแบคทีเรีย ฯลฯ ก็อาจจะพบผิวหนังอักเสบมันเยิ้ม เกิดเป็น Hot spots มีกลิ่นตัว หูอักเสบ เยื่อบุตาอักเสบ ริมฝีปากอักเสบ (cheilitis) และเกิดผิวหนังอักเสบเป็นหนองตามมาได้ด้วย
 

     การป้องกันนอกจะต้องหมั่นดูแลรักษาความสะอาดแล้วอย่างเต็มที่แล้ว การจัดการทำความสะอาดสิ่งแวดล้อมที่อยู่อาศัย ระมัดระวังการพาออกไปนอกบ้าน เพื่อลดการสัมผัสกับสารก่อภูมิแพ้ อาบน้ำโดยเลือกใช้แชมพูสูตร hypoallergenic หรือสูตรที่คุณหมอแนะนำเป็นประจำ เพื่อชำระล้างสารก่อภูมิแพ้ที่อาจอยู่บนตัวออก และช่วยกำจัดสิ่งสกปรกหรือเชื้อก่อโรคแทรกซ้อนต่าง ๆ ตลอดจนปรับสูตรอาหารหรือเสริมสารอาหารที่จำเป็นต่อผิวหนังให้น้องหมา อย่างเช่น โอเมก้า-3 (eicosapentaenoic acid) โอเมก้า -6 (Linoleic acid) เป็นต้น ก็จะสามารถช่วยน้องหมาได้ แต่สำหรับในรายที่คันมาก ๆ แนะนำให้พาไปตรวจก่อน เพื่อจะได้รักษาอย่างถูกต้องต่อไปครับ


     โรคช่องหูอักเสบ (Otitis)

     โรคช่องหูอักเสบเป็นอีกโรคสำคัญมากในน้องหมาพันธุ์โกลเด้นฯ ส่วนหนึ่งเกิดจากสาเหตุที่เป็นโรคผิวหนังอักเสบจากภูมิแพ้ (atopic dermatitis) อยู่แล้ว จึงมักทำให้เกิดโรคนี้อยู่บ่อย ๆ ส่วนสาเหตุรองก็เกิดจากการที่เราละเลย การดูแลทำความสะอาดช่องหูอย่างถูกวิธีต่อเนื่องเป็นประจำ ทำให้เกิดการติดเชื้อแบคทีเรียและเชื้อยีสต์ตามมา ยิ่งในรายที่มีปัจจัยโน้มนำอย่างการมีขนในรูหู รูหูมีลักษณะตีบแคบ ความชื้นในรูหูที่มีมากเกินไปด้วยแล้ว ยิ่งทำให้เกิดโรคนี้ง่ายกว่าสุนัขตัวอื่น ๆ ยิ่งเข้าไปใหญ่
 

 
     ซึ่งน้องหมาที่เป็นจะแสดงอาการคันหู บางตัวเอาขาหลังมาเกาหู เอาหูถูไถกับพื้นหรือฝาหนัง สะบัดหัวให้เราเห็นบ่อย ๆ บางตัวสะบัดหัวและเกาหูมากจนเกินไป เป็นเหตุให้เส้นเลือดในใบหูแตก ใบหูบวมโต เพราะเกิดเลือดคั่งข้างใน เรียกว่า aural hematoma บางรายมีกลิ่นหูเหม็นรุนแรง ใบหูด้านในอักเสบแดง หนาตัว และมีสะเก็ด รังแค มันเยิ้ม เกิดหูน้ำหนวก ซึ่งหากเราใช้มือบีบบริเวณฐานใบหูของน้องหมา เราอาจจะได้ยินเสียงคล้ายน้ำกระฉอกไปมาในรูหู ซึ่งน้องหมาบางตัวอาจร้อง เพราะเจ็บปวดจากการอักเสบอยู่ด้วยก็ได้ครับ เพื่อน ๆ สามารถศึกษาวิธีการป้องกันและการรักษาอย่างละเอียดได้ในบทความ 4 วิธีรับมือปัญหาช่องหูส่วนนอกอักเสบในสุนัข ครับ

 

2 โรคระบบต่อมไร้ท่อ

     ระบบต่อมไร้ท่อ (Endocrine gland system) เป็นต่อมที่มีการสร้างสารที่ออกฤทธิ์ควบคุมการทำงานในร่างกาย ซึ่งสารที่สร้างออกมานี้ จะถูกลำเลียงผ่านกระแสเลือดไปออกยังอวัยวะเป้าหมายที่จำเพาะ โดยไม่มีเส้นทางลำเลี้ยงเป็นท่อของตัวเอง จึงเรียกระบบนี้ว่า ระบบต่อมไร้ท่อ ซึ่งสารที่ต่อมสร้างก็ได้แก่ พวกฮอร์โมนต่าง ๆ นั่นเอง ในร่างกายของน้องหมาจะมีต่อมไร้ต่ออยู่หลายแห่ง และแต่ละแห่งก็สร้างฮอร์โมนที่ต่างกันไป
 

     ปัญหาของระบบต่อมไร้ท่อที่พบในน้องหมาส่วนใหญ่ก็คือ การสร้างฮอร์โมนออกมามากเกินไปหรือน้อยเกินไป ทำให้ระบบการทำงานของร่างกายเกิดปัญหา ซึ่งโรคระบบต่อมไร้ท่อที่มักพบในน้องหมาพันธุ์โกลเด้นรีทรีฟเวอร์ก็ ได้แก่


     ภาวะฮอร์โมนไทรอยด์ต่ำ (Hypothyroidism)

     ต่อมไทรอยด์เป็นต่อมไร้ท่อที่อยู่บริเวณลำคอ มีหน้าที่ผลิตฮอร์โมนไทรอกซิน (T4) และ ไตรไอโอโดไทโรนีน (T3) ไว้ช่วยในการควบคุมการเผาผลาญพลังงานในร่างกาย จากการเก็บข้อมูลของ Orthopedic Foundation for Animals หรือ O.F.A. พบว่าน้องหมาพันธุ์โกลเด้นฯ ป่วยเป็นโรคภาวะฮอร์โมนไทรอยด์ต่ำ ประมาณ 4.9% แต่ในการสำรวจของสมาคม Golden Retriever Club of America (GRCA) ในปี ค.ศ. 1998-1999 กลับพบสุนัขพันธุ์โกลเด้นป่วยด้วยโรคนี้สูงถึง 1 ใน 4 เลยทีเดียว ซึ่งส่วนใหญ่เกิดจากความผิดปกติของตัวต่อมไทรอยด์เอง (Primary Hypothyroidism)
 

 
     น้องหมาที่เป็นจะแสดงอาการได้หลากหลาย เช่น พบว่าน้องหมาจะมีน้ำหนักตัวเพิ่มขึ้น (อ้วนขึ้น) ทั้ง ๆ ที่กินอาหารตามปกติ มีปัญหาที่ผิวหนังและเส้นขน โดยพบว่าน้องหมามีขนร่วง โดยร่วงแบบสมมาตร (ลำตัวซ้าย-ขวาขนร่วงเท่ากัน) มีขนที่หางร่วงหรือบางลง จนมีลักษณะคล้ายกับหางของหนูบ้าน ผิวหนังบริเวณใบหน้า หน้าผาก หนาตัว เห็นเป็นรอยย่น บริเวณเปลือกตาบนย้อยลงมา เราเรียกลักษณะหน้าตาเช่นนี้ว่า tragic facial expression หรือ tragic face syndrome

     บางรายมีพฤติกรรมเปลี่ยนไป เช่น เชื่องช้า เซื่องซึม อ่อนแรง เหนื่อยง่าย และอยากนอนมากกว่าปกติ แต่บางรายอาจก้าวร้าวมากขึ้น เนื่องจากการควบคุมสมดุลของสารซีโรโทนิน (serotonin) เสียไป ซีโรโทนินเป็นสารสื่อประสาท มีบทบาทควบคุมอารมณ์ ความโกรธและความก้าวร้าว หากซีโรโทนินในร่างกายน้อย ย่อมส่งผลทำให้น้องหมาก้าวร้าวขึ้นได้
 

 

     น้องหมาที่ป่วยเป็นภาวะฮอร์โมนไทรอยด์ต่ำ จะต้องทำการรักษาด้วยเสริมฮอร์โมนไทรอกซินเข้าไป โดยคุณหมออาจจะให้ป้อนวันละ 1-2 ครั้ง แล้วแต่กรณี แต่ยาจะออกฤทธิ์ดีเมื่อเจ้าของทำการป้อนให้ในขณะที่ท้องว่าง จึงแนะนำให้ป้อนก่อนอาหารอย่างน้อย 30 นาที ซึ่งถ้ามีการตอบสนองต่อการรักษาดี อาการน้องหมาจะค่อย ๆ ดีขึ้นภายใน 1-2 เดือน จากนั้นก็จึงมีการปรับลดระดับยาให้เหมาะสมต่อไปครับ เพื่อน ๆ  ที่สนใจสามารถศึกษารายละเอียดเพิ่มเติมได้ในบทความ น้องหมาของเราป่วยเป็นภาวะฮอร์โมนไทรอยด์ต่ำหรือเปล่า ครับ

 

3 โรคมะเร็ง

     โรคมะเร็งเป็นสาเหตุการตายอันดับต้น ๆ ของน้องหมาพันธุ์โกลเด้นรีทรีฟเวอร์เลยก็ว่าได้ จากการสำรวจของสมาคม Golden Retriever Club of America (GRCA) ในปี ค.ศ. 1998-1999 พบว่า ชนิดของมะเร็งที่พบมากที่สุด 4 ลำดับแรกในสุนัขพันธุ์โกลเด้นฯ คือ มะเร็งในหลอดเลือด (Hemangiosarcoma) มะเร็งต่อมน้ำเหลือง (Lymphosarcoma) มะเร็งผิวหนังชนิด Mast cell tumor และมะเร็งกระดูกชนิด osteosarcoma ตามลำดับ แต่ในสหราชอาณาจักร กลับพบว่าน้องหมาพันธุ์โกลเด้นฯ เป็นโรคมะเร็งต่อมน้ำเหลือง (Lymphoma) มากที่สุด ซึ่งแนวโน้มการเป็นโรคมะเร็งของน้องหมาพันธุ์นี้นั้น พบว่ามีอุบัติการณ์เพิ่มมากขึ้นทั่วโลก ไม่ว่าจะเป็นในสหรัฐอเมริกา แคนาคา สหราชอาณาจักร เดนมาร์ก และออสเตรเลีย  โดยช่วงอายุที่พบบ่อยที่สุด คืออายุ 8-12 ปี เรามาทำความรู้จักกับโรคมะเร็งที่พบบ่อยในน้องหมาพันธุ์โกลเด้นฯ ทีละชนิดกันเลยดีกว่าครับ
 

     มะเร็งในหลอดเลือด (Hemangiosarcoma หรือ HSA)

     มะเร็งชนิดนี้พบได้ในสุนัขพันธุ์โกลเด้นรีทรีฟเวอร์ถึง 18.7% หรือ ประมาณ 1 ใน 5 เลยทีเดียว โดยอายุเฉลี่ยที่พบ คือ ประมาณ 10.3 (+/- 2.3) ปี และเนื่องด้วยเป็นมะเร็งที่เกิดกับเซลล์ของหลอดเลือด (endothelial cells) จึงทำให้สามารถพบได้ในอวัยวะต่าง ๆ ทั่วร่างกาย โดยอวัยวะที่พบได้บ่อยที่สุด คือ ม้าม นอกจากนี้ยังพบได้ใน หัวใจ ตับ ปอด สมอง และผิวหนัง ซึ่งเรียกว่า cutaneous hemangiosarcoma แต่หากพบในอวัยวะภายในร่างกาย เราจะเรียกว่า visceral hemangiosarcoma ครับ

     น้องหมาที่เป็นมะเร็งชนิดนี้ส่วนใหญ่จะเกิดกับอวัยวะภายในร่างกาย เจ้าของจึงมักไม่ทราบถึงความผิดปกติด้วยตาเปล่า สุนัขบางรายอาจมีช่องท้องโตขึ้นหรือน้ำหนักตัวลดลงเท่านั้น จนเมื่อก้อนมะเร็งมีขนาดโตมากขึ้น จนไปกดเบียดอวัยวะอื่น ๆ รบกวนการใช้ชีวิต ทำให้ร่างกายไม่สามารถใช้งานได้ตามปกติ สุนัขจึงแสดงอาการซึม ไม่กินอาหาร อ่อนแรง เหงือกซีด หายใจลำบาก บางรายก้อนมะเร็งใหญ่มากจนแตก อวัยวะเกิดการฉีกขาด พบเลือดออกในร่างกาย และอาจเสียชีวิตได้แบบเฉียบพลันได้
 

     โชคร้ายที่น้องหมาเมื่อเป็นมะเร็งชนิดนี้ ไม่สามารถรักษาให้หายขาดได้ แต่สามารถใช้การรักษาโดยการผ่าตัด ให้เคมีบำบัด ตลอดจนการจัดการรักษาทางเลือกต่าง ๆ เช่น โภชนาการบำบัด และสมุนไพรต่าง ๆ ร่วมกับการให้การรักษาแบบประคับประคองอาการ สามารถช่วยยืดอายุได้ประมาณ 3-6 เดือน (หรือมากกว่า) ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับตำแหน่งของอวัยวะที่เกิดด้วย โดยพบว่าในรายที่พบมะเร็งที่ผิวหนัง พยากรณ์โรคจะดีกว่าพบในอวัยวะอื่น ๆ ดังนั้นการป้องกันที่ดีที่สุด คือ การพาน้องหมาเข้ารับการตรวจสุขภาพอย่างละเอียดเป็นประจำได้ตั้งแต่อายุ 6 ปีขึ้นไป ซึงหากพบตั้งแต่เนิ่น ๆ จะได้รับทำการรักษาเพื่อลดการแพร่กระจาย อันจะเป็นการช่วยยืดชีวิตน้องหมาให้ยาวนานมากขึ้นครับ


     มะเร็งต่อมน้ำเหลือง (Lymphosarcoma หรือ Lymphoma)

     มะเร็งต่อมน้ำเหลืองเป็นมะเร็งที่พบได้ทั้งในคนและในสัตว์หลายชนิด ไม่ว่าจะเป็นหมาหรือแมว ซึ่งในน้องหมาพันธุ์โกลเด้นฯ พบมะเร็งชนิดนี้ 11.5% (ประมาณ 1 ใน 8) โดยอายุเฉลี่ยที่พบ คือ ประมาณ 8.5 (+/- 2.9) ปี เจ้าของจะสังเกตพบว่า น้องหมาจะมีการบวมโตของต่อมน้ำเหลืองในตำแหน่งต่าง ๆ ทั่วร่างกาย ที่พบได้บ่อยก็อย่างเช่น ต่อมน้ำเหลืองใต้กรามล่าง รักแร้ อก โคนขาหนีบ ต้นขาหลังด้านท้าย ช่องท้อง เป็นต้น ในรายที่เป็นระดับรุนแรง อาจพบการแพร่กระจายไปได้ทั่วตัว และเข้าไปยังอวัยวะภายในอื่น ๆ เช่น ตับ ม้าม หรือไขกระดูกได้ด้วย
 

     การรักษามีทั้งการผ่าตัด (เฉพาะในรายที่เป็นแบบจำกัด ไม่พบการแพร่กระจาย) และการรักษาโดยใช้เคมีบำบัด ซึ่งเป็นวิธีที่คุณหมอส่วนใหญ่มักเลือกใช้ โดยมีอยู่หลายรูปแบบด้วยกัน ทั้งยาฉีดเข้าเส้นเลือด ฉีดเข้าใต้ผิวหนัง หรือยากิน ซึ่งอาจใช้ระยะเวลาการรักษาแตกต่างกันไป เพื่อจำกัดการแพร่กระจายและลดโอกาสการกลับมาเป็นซ้ำใหม่ ยกเว้นในรายที่เป็นระยะสุดท้าย (ระยะที่ 5) ซึ่งมีการแพร่เข้าสู่ไขกระดูกและระบบประสาทแล้ว จะไม่สามารถกำจัดได้หมดแล้ว แต่การรักษาจะสามารถช่วยยืดชีวิตน้องหมาออกไปได้ประมาณ 3-12 เดือนครับ
 

     มะเร็งผิวหนังชนิด Mast cell tumor

     มะเร็งผิวหนังชนิด Mast cell tumor พบได้ในน้องหมาพันธุ์โกลเด้นรีทรีฟเวอร์ 8.2% หรือประมาณ 1 ใน 13 โดยอายุเฉลี่ยที่พบ คือ ประมาณ 10.5 (+/- 2.1) ปี สำหรับมะเร็งชนิดนี้เกิดจากการเปลี่ยนแปลงของ mast cell ซึ่งปกติจะพบได้ในขบวนการแพ้ต่าง ๆ ของร่างกาย พัฒนาจนกลายเป็นเซลล์มะเร็ง เจ้าของจะสังเกตพบว่า น้องหมาจะมีเม็ดตุ่มเล็ก ๆ ตามผิวหนัง ลักษณะยืดหยุ่นไม่แข็งเป็นไต แล้วต่อมาก้อนดังกล่าว พัฒนาโตขึ้นอย่างรวดเร็วกลายเป็นก้อนเนื้องอกสีแดง ๆ และเกิดการอักเสบขึ้น น้องหมาจะแสดงอาการคันบริเวณดังกล่าวรุนแรง เนื่องจากเกิดการหลั่ง Histamine ออกมา
 

     เมื่อน้องหมาได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นมะเร็งชนิดนี้แล้ว จะต้องรีบทำการผ่าตัดเอาก้อนมะเร็งออก เพื่อลดการแพร่กระจาย บางรายคุณหมออาจพิจารณาให้การรักษาทางเคมีบำบัดร่วมด้วย ในรายที่พบตั้งแต่ก้อนเล็ก ๆ ไม่พบการแพร่กระจายไปยังต่อมน้ำเหลืองหรือปอด การพยากรณ์โรคจะดีกว่า แต่เจ้าของก็ควรพาน้องหมาเข้ารับการตรวจเป็นประจำ เพื่อเฝ้าระวังการกลับมาเป็นซ้ำอีกในอนาคตครับ
 

     มะเร็งกระดูกชนิด osteosarcoma
          
     มะเร็งกระดูกชนิด osteosarcoma ส่วนมากพบในสุนัขพันธุ์ใหญ่ อาทิเช่น ร๊อตไวเลอร์ เซนต์ เบอร์นาร์ด เกรทเดน โดเบอร์แมน พินเชอร์ ไอริส เซตเตอร์ และเยอรมัน เชฟเพิร์ด ส่วนในน้องหมาพันธุ์โกลเด้นฯ นั้นพบอยู่ 5.2% (ประมาณ 1 ใน 20) โดยอายุเฉลี่ยที่พบ คือ ประมาณ 9.7 (+/- 3.1) ปี ซึ่งมะเร็งกระดูกที่เจ้าของส่วนใหญ่สังเกตพบ มักเป็นตำแหน่งกระดูกระยางค์ (ขา) ทำให้มีการสลาย และ/หรือสร้างกระดูกมากไป จนเนื้อเยื่อรอบข้างเกิดการบวม ซึ่งทำให้น้องเจ็บปวดทรมานและอาจทำให้กระดูกเกิดการหักตามมาได้ ที่สำคัญมะเร็งกระดูกยังสามารถแพร่กระจาย โดยผ่านกระแสเลือดไปยัง ปอด ไต ตับ ม้าม ฯลฯ ได้ด้วย
 

     เมื่อตรวจพบว่าเป็นมะเร็งกระดูก ส่วนใหญ่มักจะแนะนำให้ทำการผ่าตัดขาข้างที่เป็นออก เพื่อช่วยลดความเจ็บปวด ทรมาน และผลที่จะเกิดกระดูกหักตามมา แล้วอาจทำการรักษาต่อร่วมกับวิธีทางเคมีบำบัด ฉายรังสี หรือวิธี immunotherapy ซึ่งสามารถช่วยยืดอายุน้องหมาออกไปได้ประมาณ 3-6 เดือนหรือมากกว่า ซึ่งพบว่า 35-50% ของสุนัขที่ได้รับการรักษาโดยการผ่าตัดร่วมกับเคมีบำบัด สามารถมีชีวิตอยู่ได้ถึง 1 ปี แต่หากไม่ได้รับการรักษาใด ๆ เลย น้องหมาจะเสียชีวิตใน 2-4 เดือนโดยประมาณครับ


     เป็นอย่างไรกันบ้างครับเพื่อน ๆ จัดเต็มกันแบบจุใจเช่นเคย กับโรคทั้ง 3 ระบบในน้องหมาพันธุ์โกลเด้นรีทรีฟเวอร์ ที่ มุมหมอหมา ได้นำเสนอไป ต้องขอบอกว่า โรคในน้องหมาพันธุ์โกลเด้นฯ ยังไม่หมดแต่เพียงเท่านี้
 

     สัปดาห์หน้า ห้ามพลาด !! มาตามต่อกับโรคเด่นในน้องหมาพันธุ์โกลเด้นฯ กับประเด็นของโรคตา โรคกระดูกและข้อต่อ เรียนรู้เพื่อวิธีรับมือกับโรคข้อสะโพกเสื่อม ที่คนเลี้ยงโกลเด้นรีทรีฟเวอร์หลายคนหนักใจ รู้หรือไม่ข้อศอกก็เสื่อมได้ด้วยนะ แล้วโรคตาของสุนัขพันธุ์นี้ล่ะ จะมีอะไรบ้าง เป็นแล้วน้องหมาจะตาบอดหรือไม่...อย่าลืมติดตามนะครับ

 

บทความโดย:หมอต้น ด็อกไอไลค์
น.สพ.ธีรภาพ มุสิกานนท์
www.dogilike.com
http://family.dogilike.com/tonvet/
 
อ้างอิงข้อมูลบางส่วน:
 1998 Scientific Health Survey Results from Golden Retriever Club of America (GRCA)
http://www.grca.org/pdf/health/healthsurvey.pdf
http://www.offa.org/SurveySummary.php?b=ACD&q=ALL&s=68

รูปภาพประกอบ:
www.hdwallpapers.in
www.thepuppypost.com
www.squarefoot.com.hk
www.dianeandrockys.blogspot.com
www.outbackgoldens.com
www.familyvet.com
www.terriermandotcom.blogspot.com
www.ahmontgomery.com
www.rc.scgrrescue.org
www.research.vet.upenn.edu
www.upload.wikimedia.org/lymphoma
www.commons.wikimedia.org/mastcelltumor
www.osteosarcomaindogs.org
www.iwantapounddog.blogspot.com