ใครกำลังเลี้ยงน้องหมาปอมเมอเรเนียน มาดูกันค่ะว่า มีเรื่องอะไรของน้องที่เราต้องรู้บ้าง ...

 

 

ปอมเมอเรเนียนมีถิ่นกำเนิดอยู่ที่ประเทศไอซ์แลนด์และแคว้นแลปแลนด์ ประเทศฟินแลนด์ ทางยุโรปตอนเหนือ ซึ่งน้องหมาปอมถูกจัดอยู่ในกลุ่มสายพันธุ์สปิตซ์ เลี้ยงเอาไว้ใช้งานลากเลื่อน ล่าแกะค่ะ 

 

หลายคนอาจจะงงว่าน้องหมาปอมจะลากเลื่อนล่าสัตว์ได้ยังไง ... ความจริงก็คือ บรรพบุรุษของน้องหมาปอมคือ น้องหมาพันธุ์อลาสกัน มาลามิวท์ , ไซบีเรียน ฮัสกี้ , ซามอยด์ , คีชอน , นอร์วีเจียนเอลก์ฮาวด์ เป็นต้น ซึ่งน้องหมาทั้งหมดเป็นน้องหมาที่มีขนาดตัวขนาดกลาง-ใหญ่ มีน้ำหนักอยู่ที่ 13-14 กิโลกรัม นั่นก็เลยทำให้น้องหมาปอมเป็นหมาที่สามารถล่าสัตว์ ลากเลื่อน หรือแม้กระทั่วเฝ้าทรัพย์สินได้ค่ะ

จนมาในปีคริสตวรรษที่ 18 พระราชินีวิคตอเรียแห่งอังกฤษ ได้ตกหลุมรักน้องหมาปอมเมอเรเนียนถึงขั้นที่นำน้องหมาปอมจากประเทศอิตาลีมาที่ประเทศอังกฤษ และทรงก่อตั้งสมาคมสุนัขสำหรับน้องหมาปอมเมอเรเนียนโดยเฉพาะอีกด้วย

นอกจากนี้ พระราชินียังมีความประสงค์ที่อยากให้น้องหมาปอมเมอเรเนียนตัวเล็กลงเพื่อที่จะได้ให้นั่งตักหรืออุ้มไว้เป็นเพื่อนใกล้ตัวได้ พระองค์จึงได้รับสั่งให้มีการปรับปรุงสายพันธุ์ปอมเมอเรเนียนให้มีขนาดเล็กลง จนในที่สุดน้องหมาปอมก็ได้ถูกพัฒนาสายพันธุ์จนเหลือเพียงแค่ 1-4 กิโลกรัม อย่างที่เราเห็นอยู่ในปัจจุบันนั่นเองค่ะ

 

น้องปอมเมอเรเนียนมีรูปหน้าอยู่ 3 ลักษณะคือ 

1.) ลักษณะหน้าแบบจิ้งจอก (Fox Face) กระบอกปากจะค่อนข้างยาวและแหลม 

2.) ลักษณะหน้าแบบตุ๊กตาหมี (Teddy Bear) กระบอกปากจะสั้นกลม ตาทั้ง 2 ข้างจะอยู่ใกล้กัน และอยู่เหนือจากกระบอกปากขึ้นมาไม่มาก ซึ่งใบหน้าลักษณะนี้เป็นที่นิยมชมชอบของผู้เลี้ยงปอมเมอเรเนียนค่ะ  

3.) ลักษณะหน้าแบบตุ๊กตาเด็ก (Baby Doll) มีความแตกต่างจากลักษณะหน้าแบบตุ๊กตาหมีเล็กน้อย คือ กระบอกปากสั้น แต่ค่อนข้างจะแบนกว่า และดวงตาอยู่สูงขึ้นจากกระบอกปากมากกว่าค่ะ (ดูเผินๆ แทบไม่รู้เลย) 

 

อย่างไรก็ตาม หากวัดตามมาตรฐานสายพันธุ์ของสมาคมพัฒนาพันธุ์สุนัขแห่งสหรัฐอเมริกา ( AKC) ปอมเมอเรเนียนที่ถูกลักษณะมีเพียงลักษณะหน้าแบบจิ้งจอกเท่านั้นค่ะ    

 

ปอมเมอเรเนียนเป็นน้องหมาขนยาว 2 ชั้นดูหลายขนของพวกน้องหมาพันธุ์คีชอน กับ ซามอยด์ ซึ่งสีขนส่วนใหญ่ที่เราเคยเห็นกันก็จะมีขนสีน้ำตาลเข้ม สีน้ำตาลอ่อน สีแดง สีส้ม สีขาว สีดำ และ สีที่แซมกัน 2 สี ไม่มากไม่น้อยไปกว่านี้ใช่ไหมคะ หากในความเป็นจริงแล้วตามมาตรฐานสายพันธุ์ที่ระบุไว้โดยสมาคมพัฒนาพันธุ์สุนัขแห่งสหรัฐอเมเริกา (AKC) ได้มีจัดระเบียบสีขนของปอมเมอเรเนียนไว้ถึง 23 สี กับ 9 รูปแบบของลายขน (Marking) ไม่แพ้เหล่าน้องหมาไซบีเรียนเลยทีเดียว 

 

ใครเห็นน้องหมาปอมตัวเล็ก ๆ คิดว่าจะเรียบร้อย บอกเลยค่ะว่าคิดผิด เพราะโดยธรรมชาติของพวกเขาแล้วเป็นน้องหมาที่มีพลังงานสูงมาก ส่วนหนึ่งมีสาเหตุจากการการเป็นน้องหมาล่าแกะ ลากเลื่อนมากก่อน นิสัยดั้งเดิมยังคงมีอยู่ แม้ขนาดรูปร่างจะเปลี่ยนไปค่ะ ดังนั้น เจ้าของจำเป็นต้องพาน้องหมาปอมออกกำลังกายสม่ำเสมอเพื่อเผาผลาญพลังงานและคลายเครียดให้น้องค่ะ

 

โรคนี้มักพบมากในน้องหมาปอมตัวผู้มากกว่าตัวเมีย และเริ่มแสดงอาการที่อายุ 1-3 ปีค่ะ โรคนี้จะมีอาการขนร่วงบริเวณลำตัว กลางหลัง หาง สะโพก ขา โดยขนของน้องหมาจะร่วงหลุดไปอย่างช้าๆ คงเหลือไว้แต่ขนบริเวณหัวและปลายขา และพบว่าผิวหนังบริเวณที่ขนร่วงนั้นกลายเป็นสีดำเข้มขึ้น เนื่องจากเกิดการสะสมของเม็ดสีของผิวหนัง 

 

ปัจจุบันสาเหตุของการเกิดโรคผิวหนังดำนี้ยังไม่แน่ชัด มีทฤษฎีมากมายว่า อาจมีความเกี่ยวข้องกับ Growth Hormone ที่ผิดปกติ หรือ อาจเกี่ยวข้องกับฮอร์โมนเพศ  หรือ แม้แต่จากความผิดปกติที่ตัวรูขุมขนก็เป็นได้ โดยสรุปแล้วคือ ยังไม่มีงานวิจัยทางคลินิกใดเลยที่จะสามารถระบุสาเหตุของโรคประหลาดนี้ได้ แต่ที่รู้อย่างแน่นอนก็คือ โรคนี้ส่งต่อได้ผ่านทางพันธุกรรม ดังนั้นการคัดเลือกพ่อแม่พันธุ์จึงสำคัญมากๆ และหากน้องหมาของเราเป็นโรคผิวหนังดำแล้วหล่ะก็ ไม่ควรจะให้น้องมีลูก เนื่องจากมีโอกาสสูงมากที่ลูกก็จะเป็นด้วยค่ะ

 

 

อ่านข้อมูลสายพันธุ์น้องหมาปอมเมอเรเนียนเพิ่มเติม >>> www.dogilike.com/breeds/22/

 

 

 

บทความโดย: Dogilike.com

http://www.dogilike.com/