ปัจจุบัน การใช้สัตว์บำบัดเป็นวิธีการรักษาโรคที่กำลังเป็นที่สนใจในวงการการแพทย์ และกำลังได้รับความนิยมเพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ หนึ่งในสัตว์ที่มักนำมาใช้ในการบำบัดก็คือ "สุนัข" นั่นเองค่ะ เพราะสุนัขเป็นสัตว์ที่ใกล้ชิดกับมนุษย์มากที่สุด ทำให้สุนัขกลายเป็นตัวเลือกแรกในการนำมาใช้บำบัดโรคต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็น โรคอัมพาตและอัมพฤกษ์ โรคซึมเศร้า ภาวะผิดปกติที่เกิดจากการได้รับการกระทบกระเทือนทางสภาพร่างกายและจิตใจ รวมไปถึงโรคออทิสติก โดยสุนัขที่ถูกนำมาเป็น "สุนัขบำบัด (Dog Therapy)" ได้แก่ สุนัขพันธุ์ลาบราดอร์รีทรีฟเวอร์, โกลเด้นท์รีทรีฟเวอร์, ชิสุ หรือพุดเดิ้ล ฯลฯ เพราะมีนิสัยไม่ดุร้าย ฉลาด ฝึกง่าย โดยสุนัขเหล่านี้จะถูกฝึกมาอย่างดี เพื่อเตรียมความพร้อมให้พวกเขาสามารถดูแลผู้ที่ป่วยป็นโรคต่าง ๆ ได้ เช่น คอยอยู่เป็นเพื่อนและเล่นกับผู้ป่วยที่เป็นโรคซึมเศร้า หรือช่วยผู้ป่วยที่เป็นโรคอัมพฤกษ์อัมพาต โดยการให้ผู้ป่วยพาไปเดินเล่น แปรงขน หรือเล่นไปคาบมา เพื่อช่วยบริหารกล้ามเนื้อที่อ่อนแรง 

 

     หรือในกลุ่มผู้ป่วยโรคออทิสติก โดยเฉพาะเด็ก ๆ ก็เป็นกลุ่มหนึ่งที่มักจะรักษาโดยการใช้สุนัขบำบัด โดยกลุ่มโรคออทิสติก (Autistic spectrum disorder) เป็นกลุ่มของโรคที่มีสาเหตุจากความผิดปกติของสมอง ทำให้มีความบกพร่องของพัฒนาการหลายด้าน ได้แก่ พัฒนาการด้านภาษาและสังคมล่าช้า และอารมณ์แปรปรวน ซึ่งความรุนแรงของแต่ละโรคในกลุ่มจะแตกต่างกัน ขึ้นอยู่กับพัฒนาการทางภาษา ระดับสติปัญญา/ไอคิว และความผิดปกติอื่นๆที่พบร่วมด้วย สุนัขบำบัดจะถูกฝึกมาเพื่อดูแลเด็กเหล่านี้ คอยระวังอันตราย ช่วยให้พวกเขามีความมั่นใจที่จะเข้าสังคมกับผู้อื่น และช่วยปลอบประโลมเวลาพวกเขารู้สึกแย่ เพราะสุนัขสามารถสัมผัสอารมณ์ที่แปรปรวนของเด็กพิเศษเหล่านี้ได้เร็วกว่ามนุษย์นั่นเอง

 

     วันนี้ สายป่านมีเรื่องราวน่าประทับใจของสุนัขบำบัด ที่ช่วยเหลือเด็กออทิสติกมาให้เพื่อน ๆ ได้ชมกัน พวกเขาช่วยเหลือเด็ก ๆ อย่างไร และเรื่องราวจะน่าประทับใจแค่ไหน ไปชมกันค่ะ


 

     สำหรับ เทเรซ่า บราวน์ แล้ว การไปห้างสรรพสินค้าหรือสวนสัตว์กับลูก ๆ ของเธอนั้นไม่ใช่เรื่องที่จะทำได้ง่าย ๆ เพราะ ไรลีย์ ลูกชายวัย 5 ขวบของเธอเป็นโรคออทิสติก เขาไม่สามารถอยู่ในที่ที่มีเสียงดังรบกวน และมีผู้คนมากมายได้ เช่นในห้างสรรพสินค้าเป็นต้น เมื่อเขารู้สึกตื่นตระหนก เขาจะวิ่งหนีไป  

     “ทุกครั้งที่เห็นข่าวเกี่ยวกับเด็กพิเศษหายตัวไป เราคิดอยู่ตลอดว่าลูกเราอาจะเป็นแบบนั้นเข้าสักวันก็ได้” ครอบครัวบราวน์กล่าว
 

     เทเรซ่า บราวน์ เล่าว่าไรลีย์ไม่สามารถรับรู้ได้ว่าสิ่งไหนเป็นอันตราย เมื่อตอนไรลีย์อายุ 3 ขวบ เธอเคยพาเขาไปที่สวนสาธารณะ และเหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น เมื่อไรลีย์ คลาดสายตาและวิ่งตรงไปยังลำธาร แต่โชคดีที่มีคนช่วยไว้ได้ทันเวลา ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา เทเรซ่า ก็ตระหนักได้ว่าการดูแลไรลีย์อย่างใกล้ชิดอาจไม่เพียงพอที่จะทำให้เขาปลอดภัย
 

     สองปีให้หลัง ครอบครัวบราวน์ตัดสินใจรับเจสันสุนัขบำบัดเข้ามาในครอบครัว จากนั้น ทุก ๆ อย่างก็เริ่มดีขึ้น
 

 

     “เจสันเป็นลาบราดอร์สีดำจอมเซ่อซ่า แต่เมื่อเขาใส่ชุดประจำตำแหน่งแล้ว เขาก็ดูดีเลยดีเดียว เขาเป็นยักษ์ใหญ่ใจดีที่ช่วยให้เราสามารถไปไหนมาไหนด้วยกันได้โดยปราศจากปัญหาใด ๆ เขาเปลี่ยนชีวิตเราไปเลย ก่อนจะพบเจสันครอบครัวเราอยู่ในภาวะค่อนข้างวิกฤติ พอเขาเข้ามา โลกทั้งใบของเราก็เปลี่ยนไป” เทเรซ่ากล่าว
 

     ครอบครัวบราวน์ได้มีอิสระมากขึ้น เมื่อพวกขาออกไปข้างนอกเจสันจะใส่ชุดประจำตำแหน่ง ส่วนไรลีย์จะใส่เข็มขัดที่ผูกตัวเขาเข้ากับเจสัน หากไรลีย์พยายามจะวิ่งหนีไป เจสันจะรู้และนั่งลง ทำตัวเหมือนเป็นสมอเรือยึดไรลีย์ไว้ไม่ให้วิ่งไปไหนไกล
 

     เมื่อมีเจสันคอยช่วย ครอบครัวบราวน์ก็เริ่มเข้าสังคมได้มากขึ้น ตอนนี้พวกเขาสามารถไปห้างสรรพสินค้าใกล้ ๆ บ้านได้ โดยไม่ต้องกังวลว่าไรลีย์จะวิ่งหนีหายไป
 

 

     เมื่ออยู่บ้านเจสันจะทำหน้าที่ช่วยดูแลไม่ให้ไรลีย์เกิดอาการตื่นตระหนกโดยการคอยสังเกตอารมณ์ของเขา หรือไม่ก็คอยรับคำสั่งจากพ่อแม่
 

     “หากไรลีย์เกิดอาการตื่นตระหนกขึ้นที่บ้าน ฉันจะพูดว่าเจสันไปจับมือไรลีย์ซิ แล้วเจสันก็จะเข้าไปสัมผัสมือไรลีย์ และรอให้ไรลีย์ใจเย็นลง”
 

     นอกเหนือจากนั้นแล้ว อาการนอนหลับยากของไรลีย์ก็ยังบรรเทาลงด้วย ปกติแล้วไรลีย์จะตื่นมาตอนตีหนึ่งครึ่งเสมอ และจะเริ่มมีอาการตื่นตระหนก ซึ่งต้องใช้เวลาเป็นชั่วโมงถึงจะจัดการให้เขาสงบและกลับไปนอนต่อได้ แต่พอมีเจสันเข้ามา เจสันจะนอนหลับอยู่ข้าง ๆ ไรลีย์พอเขาตื่นขึ้นมา เจ้าหมาก็จะเอาหัวไปวางไว้บนตักของเขา ช่วยให้เขาสงบและกล่อมให้เขาหลับไปอีกครั้ง ซึ่งทั้งหมดนี้ใช้เวลาแค่ 10 นาที จากที่ปกติจะใช้เวลาเป็นชั่วโมงในการกล่อมไรลีย์ให้หลับลงได้
 

 

     สำหรับครอบครัวบราวน์แล้ว การที่มีเจสันเข้ามานั้นเปลี่ยนชีวิตพวกเขาจากหน้ามือเป็นหลังมือ พวกเขาสามารถออกไปพบปะผู้คน มีเวลานอนมากขึ้น และยังช่วยให้ไรลีย์ได้ใช้ชีวิตแบบเด็กปกติได้มากขึ้นอีกด้วย
 

     ไคโน เนียฮอส วัย 5 ขวบเป็นเด็กชายที่ป่วยเป็นโรคออทิสติก  น้อยครั้งนักที่แชนนา แม่ของเขาจะได้กอด อาบน้ำ แต่งตัว หรือสัมผัสตัวเขา เพราะเขามักจะรู้สึกเจ็บปวดเวลาถูกสัมผัสตัวเป็นเวลานาน ๆ เมื่อครอบครัวได้ยินเรื่องการบำบัดโดยใช้สุนัข แชนนา แม่ของไคโนจึงไม่รอช้า รีบยื่นคำขอเพื่อรับสุนัขบำบัดมาอยู่ในครอบครัวทันที หลังจากรอมานานกว่า 2 ปี  ครอบครัวเนียฮอสก็ได้เดินทางจากญี่ปุ่นที่พวกเขาอาศัยอยู่ ไปยังประเทศสหรัฐอเมริกาเพื่อไปพบ เทอร์นาโด สุนัขบำบัดของไคโนเป็นครั้งแรก แชนนาได้แชร์รูปของลูกชายที่กำลังเอาหัวหนุน เทอร์นาโด สุนัขบำบัดพันธุ์โกลเด้น ลงในอินเทอร์เน็ตพร้อมเขียนข้อความว่า “ฉันไม่เคยสัมผัสช่วงเวลาแบบนี้มาก่อนเลย”
 

 

     รูปดังกล่าวเป็นรูปของเธอกำลังมองลูกชายนอนหนุนเจ้าเทอร์นาโดอย่างตื้นตันใจ พร้อมบรรยายความรู้สึกผ่านเฟสบุ๊ค
 

     “ในฐานะของคนเป็นแม่ เมื่อเห็นลูกเจ็บ แม่เจ็บยิ่งกว่า แต่วันนี้ฉันไม่ได้ร้องไห้เพราะเห็นเขาเจ็บปวด ฉันร้องไห้ด้วยความตื้นตัน เป็นความรู้สึกที่บรรยายไม่ถูกเลยจริง ๆ และนี่คือสีหน้าของแม่ที่เคยเห็นลูกล้มเหลวในการเข้าสังคม ล้มเหลวในการหาเพื่อน เขานั่งร้องไห้ทุกคืนเพราะไม่สามารถเข้ากับเพื่อนได้ไม่ว่าจะพยายามมากแค่ไหนก็ตาม และตอนนี้ แม่คนนี้กำลังนั่งมองลูกของเธอเงียบๆ ตื้นตันจนไม่สามารถพูดอะไรออกไปได้เลย”
 

 

     รูปของเด็กชายนอนหนุนเจ้าเทอร์นาโดถูกแชร์ไปมากกว่า 300,000 ครั้งแล้วในโลกโซเชียล แชนนายังบอกอีกว่าการบินจากประเทศญี่ปุ่นมายังสหรัฐอเมริกาครั้งนี้คุ้มทุกบาททุกสตางค์ และเธอรู้สึกได้ว่าต่อจากนี้เป็นต้นไป ชีวิตของลูกชายจะค่อย ๆ ดีขึ้นอย่างแน่นอน
 

 

     เจ้าเทอร์นาโดถูกฝึกให้เป็นสุนัขบำบัดเด็กออทิสติกมานานกว่า 2 ปี และปัจจุบัน เขาก็ได้ไปอยู่ที่ประเทศญี่ปุ่นเพื่อคอยช่วยเหลือไคโนในการเข้าสังคมและเสริมสร้างพัฒนาการด้านต่าง ๆ ต่อไป

 

ชมคลิป


 

     ทุก ๆ เช้า เด็กนักเรียนกว่าร้อยคนจะลงจากรถโรงเรียนและมุ่งไปยังห้องโถงของโรงเรียนประถมรูสเวลต์ในเมืองเบลน ของรัฐวอชิงตัน ประเทศสหรัฐอเมริกา แต่ในปีนี้ มีนักเรียนสี่ขาตัวหนึ่งมาขอเข้าเรียนด้วยเป็นกรณีพิเศษในฐานะผู้ช่วยของนักเรียนคนหนึ่ง นั่นคือ โซเฟีย ไรเทอร์ ซึ่งเป็นนักเรียนชั้นประถม 6 ที่หัวช้า ชอบผจญภัย ดื้อรั้น และเป็นโรคออทิสติก
 

     “เธอเป็นโรคออทิสติก และมักจะเงอะงะเวลาเข้าสังคม คนส่วนมากไม่เข้าใจเธอ เธอเลยเลือกที่จะเงียบ ไม่พูดกับใคร” มิเชลล์ ไรเทอร์ แม่ของโซเฟียกล่าว
 

 

     ตลอดปีการศึกษา โซเฟียไม่ได้พูดกับใครเลย ไม่ว่าจะกับครู หรือเพื่อนนักเรียนด้วยกัน และบางทีเธอก็แสดงอารมณ์เกรี้ยวกราด และมีพฤติกรรมก้าวร้าว ทั้งที่บ้านและที่โรงเรียน ที่บ้าน พ่อแม่ต้องนอนกับเธอเพื่อคอยดูไม่ให้เธอหนีออกจากบ้าน และช่วยปลอบประโลมเวลาเธอฝันร้าย การไปซื้อของหรือรับประทานอาหารข้างนอกถือเป็นเรื่องเสี่ยงอันตราย
 

     มิเชลล์ ไรเทอร์ คว้าทุกโอกาสที่จะช่วยให้ลูกของเธอดีขึ้น จนกระทั้งเธอได้อ่านเกี่ยวกับการใช้สัตว์บำบัดเด็กออทิสติก เธอจึงไม่รอช้า และรับเจ้ารายลีย์ สุนัขบำบัดพันธุ์ลาบราดอร์สีดำเข้ามาในครอบครัว
 

 

     “สำหรับฉันแล้ว รายลีย์ช่วยเปลี่ยนกิจวัติประจำวันของครอบครัว แต่สำหรับโซเฟีย เจ้าหมาเป็นคู่หูของเธอ เมื่อใดก็ตามที่เธอรู้สึกแย่ เธอจะคุยกับรายลีย์ และเธอก็เชื่อว่ารายลีย์สามารถคุยโต้ตอบกับเธอได้ เจ้าหมาไม่เคยตัดสินเธอ เมื่อใดที่เธอร้องไห้ เธอจะเรียกเจ้าหมามา แล้วเขาก็จะเลียหน้าเธอ ซับน้ำตาให้เธอ แล้วเธอก็จะรู้สึกดีขึ้นอีกครั้ง”
 

     ที่โรงเรียน โซเฟียก็เริ่มตอบคำถามของครู มีส่วนร่วมในชั้นเรียน และเริ่มสื่อสารกับเพื่อน ๆ มากขึ้น ทุกคนล้วนเห็นด้วยว่าการเปลี่ยนแปลงของโซเฟียนั้นเกิดขึ้นเพราะเจ้ารายลีย์
 

      “เมื่อใดที่เธอต้องการความมั่นใจ เธอจะก้มลงไปสัมผัสรายลีย์” บ็อบบี้ ครูสอนวิทยาศาสตร์กล่าว “โซเฟียจะผูกตัวเองไว้กับรายลีย์ เมื่อทั้งคู่เข้ามาในห้องเรียน รายลีย์จะมีเสื่อของเขาที่ใต้โต๊ะของโซเฟีย เขาจะนั่งลงตรงนั้นราวกับเป็นบอดี้การ์ด ราวกับจะบอกว่าเขาอยู่ตรงนี้หากโซเฟียต้องการเขา”
 

 

      “เมื่อไหร่ที่ฉันมีความรู้สึกที่รุนแรง รายลีย์จะเข้ามาหาและวางหัวลงที่ขาของฉัน เขาทำให้ฉันใจเย็นลงได้ เพราะฉันรู้ว่าเขาอยู่ข้าง ๆ ฉันเสมอ” โซเฟียกล่าว
 

     “รายลีย์ให้อิสระแก่โซเฟีย และเขายังทำให้เรามั่นใจว่าโซเฟียจะสามารถทำงาน สื่อสารกับคนอื่น ๆ และอยู่รอดในสังคมได้” มิเชลล์ ไรเทอร์กล่าว

ชมคลิป


 

 

     ถึงแม้ตอนนี้การใช้สุนัขบำบัดในประเทศไทยของเราจะยังไม่ค่อยเป็นที่นิยมเท่าที่ควร แต่ศูยน์ฝึกสุนัขต่าง ๆ ในประเทศไทย ก็มีหลักสูตรฝึกสุนัขให้เป็นสุนัขบำบัดได้เช่นกัน โดยค่าฝึกจะอยู่ที่ประมาณ 30,000 บาทขึ้นไป ทั้งนี้ นักวิจัยได้แนะนำผู้ที่สนใจนำสุนัขบำบัดมาเลี้ยงเพื่อคอยดูแลและช่วยเสริมสร้างพัฒนาการให้กับเด็กพิเศษว่าให้พิจารณาเด็กเป็นรายบุคคล รวมถึงสภาพแวดล้อมในครอบครัวด้วยว่าเหมาะสมที่จะเลี้ยงสุนัขบำบัดหรือไม่ หากไม่มีปัญหาอะไร สุนัขบำบัด ก็เป็นอีกทางเลือกหนึ่งที่ได้รับการยอมรับว่าสามารถช่วยเด็กพิเศษได้มากเลยทีเดียวค่ะ

 

บทความโดย : Dogilike.com

ทีมาและภาพประกอบ :
www.bbc.co.uk/newsbeat/article/37712162/an-autistic-boy-who-cant-be-touched-has-connected-with-a-service-dog
www.abc.net.au/news/2017-01-31/autism-assistance-dogs-for-children-can-turn-family-life-around/8223710
www.kare11.com/life/assistance-dog-gives-girl-with-autism-a-voice-/342233251
www.manager.co.th/Family/ViewNews.aspx?NewsID=9550000044986