ปัญหาหนักอกหนักใจสำหรับคนเลี้ยงสุนัขที่มักพบได้บ่อย ๆ เลยก็คงหนีไม่พ้นเรื่องของการกิน ซึ่งสุนัขแต่ละตัวนั้นมีปัญหาในการกินไม่เหมือนกัน บางตัวก็กินยาก  บางตัวก็ไม่ยอมกินเลย และบางตัวก็กินเร็ว ซึ่งปัญหาการกินเร็วนี้จัดเป็นปัญหาที่พบได้บ่อยมาก โดยเฉพาะในลูกสุนัข บทความตอนนี้เราจะมาดูกันครับว่า สาเหตุของการกินเร็วนั้นเกิดจากอะไร การกินเร็วส่งผลเสียอย่างไรกับสุนัข แล้วเราจะมีวิธีจัดการรับมือกับพฤติกรรมกินเร็วเช่นนี้ได้อย่างไรบ้าง... 

 

 

 

 

 

 

     หลายคนอาจจะมีปัญหาว่าสุนัขของเรานั้นกินเก่งเกินไป บางตัวออกแนวตะกละตะกลาม ชนิดที่กินไม่เลือก ให้อะไรไปทุกอย่างก็กินหมดเกลี้ยง แถมยังกินอย่างรวดเร็วปานพายุ กินหมดได้ในระยะเวลาเพียงไม่กี่วินาที ปัญหาพฤติกรรมการกินเร็วเช่นนี้นั้นเกิดจาก สัญชาตญาณของการเอาตัวรอด ในธรรมชาตินั้นอาหารมีอยู่อย่างจำกัด สุนัขเป็นสัตว์ที่อาศัยอยู่รวมกันเป็นฝูง ใครได้กินก่อนก็ต้องไขว่คว้าฉกฉวยเอาอาหารมาเป็นของตัวเองให้ได้มากที่สุด จึงเกิดเป็นพฤติกรรมการกินเร็วเพื่อแก่งแย้งกัน สัญชาตญาณเช่นนี้ยังคงถูกถ่ายทอดต่อมาสู่สุนัขบ้าน ที่แม้จะมีอาหารให้กินอย่างเพียงพอต่อความต้องการแล้วก็ตาม



     อีกประเด็นหนึ่งนั้น การวิภาคช่องปากในส่วนฟันของน้องหมาถูกสร้างมาเพื่อกัดและฉีกมากกว่าที่จะเคี้ยว โดยธรรมชาติเราจึงไม่ค่อยเห็นสุนัขจะเคี้ยวอาหารกัน ยิ่งถ้าเป็นอาหารที่มีขนาดเล็กด้วยแล้ว บางตัวนี่กินเข้าไปก็แทบจะกินลงคอไปเลย อาหารจึงใช้เวลาอยู่ในช่องปากได้ไม่นานก็ถูกส่งผ่านไปในลักษณะยังเป็นชิ้นเป็นก้อนอยู่ ซึ่งถ้าก้อนอาหารไม่ใหญ่มากก็อาจจะผ่านหลอดอาหารไปยังกระเพาะเพื่อทำการย่อยต่อไปได้ แต่ถ้าอาหารนั้นก้อนใหญ่เกินไปก็จะไม่สามารถผ่านไปได้ อาจไปเกิดการอุดตันหรือโชคดีหน่อยสุนัขก็อาจขย้อนออกมาในลักษณะเป็นก้อนเป็นลำให้ได้เห็นกันครับ

 

 

 

 

 

 

 

 

     พฤติกรรมการกินเร็วเป็นปัญหาหนึ่งที่ส่งผลกระทบต่อสุขภาพได้ บางรายอาจถึงขั้นเสียชีวิตเลยก็มี กล่าวคือ เมื่อน้องหมากินอาหารอย่างเร็วและกินเข้าไปในปริมาณมาก ๆ ในเวลาเดียวกัน อาหารจำนวนนั้นจะถูกส่งผ่านหลอดอาหารไปยังกระเพาะอาหาร การที่กระเพาะมีอาหาร น้ำ หรืออากาศเข้าไปสะสมอยู่มาก ๆ กระเพาะอาหารจะเกิดการพองขยายตัวออก ถ้าแค่พองตัวเฉย ๆ เราเรียกว่า Gastric dilatation หรือ Bloat แต่เมื่อใดที่สุนัขมีการเคลื่อนไหวหรือกลิ้งตัวไปมาด้วย ก็อาจทำให้ถุงกระเพาะอาหารที่กำลังพองตัวคล้ายกับลูกโป่งอยู่นั้นเกิดการบิดหมุนได้ จึงเป็นที่มาของการเกิดกระเพาะบิด ซึ่งทำให้สุนัขเสียชีวิตได้ในระยะเวลาอย่างรวดเร็ว 

 

 

     ส่วนปัญหาอื่น ๆ ที่สามารถเกิดขึ้นได้จากการที่น้องหมากินเร็ว คือ อาหารที่กินเข้าไปนั้นจะเกิดการสะสมตัวและอุดตันบริเวณทางเดินอาหาร ทางเดินอาหารเปรียบเสมือนกับท่อน้ำ ถ้ามีอาหารเข้าไปพร้อม ๆ กันในปริมาณมาก ก็จะส่งผ่านไปไม่ทัน ถ้าโชคดีหน่อยก็อาจจะเกิดการไหลย้อนกลับขับเอาสิ่งที่กินเข้าไปออกมาจากส่วนของหลอดอาหาร ก่อนที่จะผ่านกล้ามเนื้อหูรูดหลอดอาหารลงไปยังกระเพาะอาหาร เราจะสังเกตพบว่า สิ่งที่ขับออกมามักเป็นรูปแท่งตรงทรงกระบอกของอาหารที่เพิ่งกินเข้าไป ยังไม่ผ่านการย่อยใดใดในกระเพาะอาหาร จึงไม่พบน้ำย่อยหรือน้ำดีปะปนออกมาด้วยต่างจากการอาเจียน เราจึงเรียกว่า สำลอก แต่หากโชคไม่ดี อาหารที่กินเข้าไปนั้นก็จะไปสะสมตัวเป็นก้อนโตอุดตันทางเดินอาหาร ทำให้อาหารที่กินเข้าไปไม่สามารถผ่านต่อไปได้อีกเลย

 

 

     และสุดท้ายปัญหาที่จะตามมาในระยะยาวจากพฤติกรรมการกินเก่งและกินเร็วนั้นก็คงหนีไม่พ้นโรคอ้วน ซึ่งเป็นปัญหาที่พบได้บ่อยมากในปัจจุบัน เนื่องจากเจ้าของเห็นว่า สุนัขของเรากินเร็วอาจจะเป็นเพราะหิวมาก เลยเติมอาหารให้กินอย่างไม่จำกัด เมื่อร่างกายได้รับปริมาณอาหารมากเเกินความต้องการพลังงานของร่างกายเป็นเวลานาน ผลสุดท้ายก็จะทำให้เกิดปัญหาน้ำหนักเกินและโรคอ้วนตามมาได้ครับ

 

 

 

 

 

     ปัญหาการกินเร็วของสุนัขเป็นเรื่องที่ต้องอาศัยความพยายามและความอดทนในการแก้ไข การที่เราจะทำให้สุนัขลดความเร็วในการกินลงเลยนั้นคงเป็นได้ยาก  ดังนั้นเริ่มต้นอย่างแรก เราอาจจะหันมาปรับระยะเวลาของการกินดูก่อน เริ่มจากทยอยให้อาหารเป็นมื้อเล็ก ๆ แทน เช่น จากเดิมที่เคยให้กินมื้อใหญ่วันละ 1-2 ครั้ง ก็อาจหันมาปรับให้กินเป็นมื้อเล็ก ๆ วันละ 3-4 ครั้งแทน การที่สุนัขได้กินอาหารบ่อยขึ้นก็จะช่วยลดความอยากอาหารลงได้ สุนัขก็จะได้ไม่กินเร็วเพราะว่าหิวจัดมาทั้งวัน 

 

 

     จากนั้นให้เราเพิ่มอุปสรรคในการกินลงไป เช่น ใส่อาหารในชามกินช้า (slow feed bowl) ที่มีลักษณะพิเศษคือ ปากแคบและเป็นหลุมเล็ก ๆ เพื่อให้สุนัขเกิดอุปสรรคในการกิน ทำให้ต้องใช้เวลาในการกินมากขึ้น เรื่องของลักษณะ รูปร่างและขนาดของอาหารที่จะให้ก็มีความสำคัญ เราอาจจะต้องมีการปรับขนาดสักเล็กน้อย เช่น เพิ่มขนาดของอาหารให้สุนัขได้ใช้เวลาในการกัดและฉีกก่อนที่จะกินหรือกลืนลงไป ให้สุนัขได้เคี้ยวบ้าง เป็นการเพิ่มเวลาในการย่อยในกระเพาะอาหาร ทำให้อาหารมีเวลาอยู่ในกระเพาะอาหารนานขึ้น สุนัขก็จะไม่หิวบ่อย ๆ ก็จะไม่กลับมากินมื้อต่อไปอย่างตะกละ 

 

 

     และเรื่องสุดท้ายก็สำคัญ คือ หลีกเลี่ยงการให้อาหารสุนัขรวมกันไว้ในที่เดียวกัน เพราะหากมีสุนัขหลายตัว ก็จะเกิดการแย้งกันกิน ต้องรีบกินเพราะจะกลัวเพื่อนมาแย้ง เราควรแยกให้อาหารกับสุนัขแต่ละตัวกันคนละมุม อย่าให้เห็นกันเลยได้ยิ่งดี อาจจะให้กินอาหารในเวลาพร้อม ๆ กันจะได้กินของใครของมันไป ไม่ต้องกังวลว่าจะมีใครเข้ามาแย้งกินครับ